عبدالله بن حوزه: تفاوت میان نسخه‌ها
پرش به ناوبری
پرش به جستجو
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
عبدالله بن | '''عبدالله بن حوزه'''، یکی از نیروهای تحت امر [[عمر بن سعد]] بود که در [[کربلا]] حضور داشت. | ||
{{جعبه اطلاعات قاتل شهدای کربلا | {{جعبه اطلاعات قاتل شهدای کربلا | ||
| خط ۲۳: | خط ۲۳: | ||
==نقش در واقعه کربلا== | ==نقش در واقعه کربلا== | ||
عبدالله بن حوزه از قبیله بنی‌تمیم بود. در روز عاشورا قصد داشت روحیه یاران امام حسین (ع) را خراب کند، به همین جهت گستاخانه فریاد زد: ای حسین! تو را به آتش دوزخ بشارت باد. امام فرمود: | عبدالله بن حوزه از قبیله بنی‌تمیم بود. در روز [[عاشورا]] قصد داشت روحیه یاران [[حسین بن على (ع)|امام حسین (ع)]] را خراب کند، به همین جهت گستاخانه فریاد زد: ای حسین! تو را به آتش دوزخ بشارت باد. امام فرمود: «کلاّ اِنّی اَقْدِم‌ُ عَلی رَب‌ٍّ رَحیم‌ٍ وَ شَفیع‌ٍ مُطاع‌ٍ، نه چنان است من بر پروردگاری مهربان و شفیعی که فرمانش برند، درآیم.» | ||
==مرگ== | ==مرگ== | ||
امام پس از این گستاخی نامش را پرسید، به او گفتند ابن حوزه<ref>- حوزه از حیازت میآید به معنی سوق دادن و به همین جهت امام از خداوند میخواهد او را به سوی دوزخ سوق دهد. </ref> سپس دعا فرمودند: «اَللّهُم‌َّ حُزه‌ُ اِلَی النّارِ“ خداوندا او را در آتش بیانداز!» لحظه‌ای نگذشت که دعای امام مستجاب شد. اسب عبدالله سرکشی کرد و به تاخت درآمد و او را به طرف جوی آبی برد. عبدالله از اسب افتاد، اما یک پایش در رکاب بماند و اسب در آن هیاهوی میدان به تاخت می‌گریخت و سر او به هر مانعی، محکم برمی‌خورد و بالاخره به هلاکت رسید. | |||
== | ==آثار مرگ == | ||
ابومخنف از مسروق بن وائل حضرمی نقل کرده که گفت: | ابومخنف از [[مسروق بن وائل حضرمى|مسروق بن وائل حضرمی]] نقل کرده که گفت: «من در ابتدای صفوف سواران عمر بن سعد که به [[حسین|حسین بن علی]] حملهور شدند، بودم و با خود گفتم: در آغاز صف قرار میگیرم شاید به سر [[حسین بن على (ع)|حسین بن علی]] دسترسی یابم و بدین وسیله نزد [[عبیدالله بن زیاد|عبیدالله بن زیاد]] منزلتی پیدا کنم، چون به نزدیک حسین رسیدیم، عبدالله بن حوزه گستاخی کرد و امام او را نفرین نمود. | ||
مسروق بن وائل که خود ناظر این ماجرا بود، سپاه کوفه را ترک کرده و برگشت و بعدها گفت: از این خاندان چیزی دیدم که هرگز حاضر به جنگ با آنان نمی‌شوم.<ref>- انساب الاشراف، بلاذری، احمدبن یحیی، چاپ محمود فردوس العظم، دمشق: | |||
مسروق بن وائل که خود ناظر این ماجرا بود، سپاه کوفه را ترک کرده و برگشت و بعدها گفت: از این خاندان چیزی دیدم که هرگز حاضر به جنگ با آنان نمی‌شوم.<ref>- انساب الاشراف، بلاذری، احمدبن یحیی، چاپ محمود فردوس العظم، دمشق: ۱۹۹۶ – ۲۰۰۰ میلادی.، ج۳، ص۳۹۸؛ تاریخ طبری، تاریخ الامم و الملوک، طبری، محمدبن جریر، چاپ محمد ابوالفضل ابراهیم، بیروت: ۱۳۸۲ – ۱۳۸۷ قمری / ۱۹۶۲ – ۱۹۶۷ میلادی.، ج۵، ص۴۳۰-۴۳۱؛ الارشاد فی معرفة حجج‌الله علی‌العباد، شیخ مفید، محمدبن محمدبن نعمان، بیروت: ۱۴۱۴ قمری.، ج۲، ص۲۴۰؛ الکامل فی التاریخ، ابن اثیر، عزّالدین علی بن احمد بن ابی الکرم، تحقیق مکتبه التراث، بیروت: ۱۳۸۵-۱۳۸۶ قمری.، ج۴، ص۶۶؛ البدایه و النهایه، ابن‌کثیر دمشقی، عمادالدین اسماعیل‌بن عمر، قاهره: ۱۹۳۲ میلادی. ، ج۸، ص۱۸۱. </ref> | |||
==منبع== | ==منبع== | ||
مرضیه محمدزاده، دوزخیان جاوید، نشر بصیرت، ص | |||
* [http://opac.nlai.ir/opac-prod/search/bibliographicAdvancedSearch.do?command=NEW_SEARCH&classType=0&pageStatus=1 مرضیه محمدزاده، دوزخیان جاوید، نشر بصیرت، ص ۲۰۵-۲۰۶.] | |||
==پی نوشت== | ==پی نوشت== | ||
[[رده: تاریخ]] | [[رده: تاریخ]] | ||
[[رده: افراد]] | [[رده: افراد]] | ||
[[رده: | <references /> | ||
[[رده:قاتلان کربلا]] | |||
نسخهٔ ۱۳ مارس ۲۰۲۱، ساعت ۱۰:۰۴
عبدالله بن حوزه، یکی از نیروهای تحت امر عمر بن سعد بود که در کربلا حضور داشت.
| مشخصات فردی | |
|---|---|
| نام کامل | عبدالله بن حوزه |
| نقش در واقعه کربلا | |
| نقش‌های برجسته | از نیروهای تحت امر عمر بن سعد در کربلا |
نقش در واقعه کربلا
عبدالله بن حوزه از قبیله بنی‌تمیم بود. در روز عاشورا قصد داشت روحیه یاران امام حسین (ع) را خراب کند، به همین جهت گستاخانه فریاد زد: ای حسین! تو را به آتش دوزخ بشارت باد. امام فرمود: «کلاّ اِنّی اَقْدِم‌ُ عَلی رَب‌ٍّ رَحیم‌ٍ وَ شَفیع‌ٍ مُطاع‌ٍ، نه چنان است من بر پروردگاری مهربان و شفیعی که فرمانش برند، درآیم.»
مرگ
امام پس از این گستاخی نامش را پرسید، به او گفتند ابن حوزه[۱] سپس دعا فرمودند: «اَللّهُم‌َّ حُزه‌ُ اِلَی النّارِ“ خداوندا او را در آتش بیانداز!» لحظه‌ای نگذشت که دعای امام مستجاب شد. اسب عبدالله سرکشی کرد و به تاخت درآمد و او را به طرف جوی آبی برد. عبدالله از اسب افتاد، اما یک پایش در رکاب بماند و اسب در آن هیاهوی میدان به تاخت می‌گریخت و سر او به هر مانعی، محکم برمی‌خورد و بالاخره به هلاکت رسید.
آثار مرگ
ابومخنف از مسروق بن وائل حضرمی نقل کرده که گفت: «من در ابتدای صفوف سواران عمر بن سعد که به حسین بن علی حملهور شدند، بودم و با خود گفتم: در آغاز صف قرار میگیرم شاید به سر حسین بن علی دسترسی یابم و بدین وسیله نزد عبیدالله بن زیاد منزلتی پیدا کنم، چون به نزدیک حسین رسیدیم، عبدالله بن حوزه گستاخی کرد و امام او را نفرین نمود.
مسروق بن وائل که خود ناظر این ماجرا بود، سپاه کوفه را ترک کرده و برگشت و بعدها گفت: از این خاندان چیزی دیدم که هرگز حاضر به جنگ با آنان نمی‌شوم.[۲]
منبع
پی نوشت
- ↑ - حوزه از حیازت میآید به معنی سوق دادن و به همین جهت امام از خداوند میخواهد او را به سوی دوزخ سوق دهد.
- ↑ - انساب الاشراف، بلاذری، احمدبن یحیی، چاپ محمود فردوس العظم، دمشق: ۱۹۹۶ – ۲۰۰۰ میلادی.، ج۳، ص۳۹۸؛ تاریخ طبری، تاریخ الامم و الملوک، طبری، محمدبن جریر، چاپ محمد ابوالفضل ابراهیم، بیروت: ۱۳۸۲ – ۱۳۸۷ قمری / ۱۹۶۲ – ۱۹۶۷ میلادی.، ج۵، ص۴۳۰-۴۳۱؛ الارشاد فی معرفة حجج‌الله علی‌العباد، شیخ مفید، محمدبن محمدبن نعمان، بیروت: ۱۴۱۴ قمری.، ج۲، ص۲۴۰؛ الکامل فی التاریخ، ابن اثیر، عزّالدین علی بن احمد بن ابی الکرم، تحقیق مکتبه التراث، بیروت: ۱۳۸۵-۱۳۸۶ قمری.، ج۴، ص۶۶؛ البدایه و النهایه، ابن‌کثیر دمشقی، عمادالدین اسماعیل‌بن عمر، قاهره: ۱۹۳۲ میلادی. ، ج۸، ص۱۸۱.