عبدالرحمن بن عبدالله ارحبی: تفاوت میان نسخه‌ها
پرش به ناوبری
پرش به جستجو
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| (۴ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۲ کاربر نشان داده نشد) | |||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
{{جعبه اطلاعات اصحاب امام حسین (ع) | {{جعبه اطلاعات اصحاب امام حسین (ع) | ||
| عنوان = | | عنوان = | ||
| تصویر = | | تصویر =مزار یاران امام حسین(ع).jpg | ||
| اندازه تصویر = | | اندازه تصویر = | ||
|توضیح تصویر = | |توضیح تصویر = | ||
| خط ۲۴: | خط ۲۱: | ||
| شاگردان = | | شاگردان = | ||
| آثار = | | آثار = | ||
| نقش های برجسته = از یاران امام حسین (ع) | | نقش های برجسته = از یاران امام حسین (ع) و شهدای کربلا | ||
}} | }}'''عبدالرحمن بن عبدالله ارحبی،''' از اصحاب [[حسین|امام حسین(ع)]] که در [[کربلا]] در روز [[عاشورا]] به [[شهادت]] رسید. | ||
==تبارشناسی== | |||
عبدالرحمن بن عبدالله بن کدن بن ارحب بن دعام بن مالک بن معاویه بن صعب بن رومان بن بکیر ارحبی همدانی، از تیره بنی ارحب از قبیله همدان و از اهالی [[کوفه]] بود. پدرش عبدالله از اصحاب پیامبر (ص) بود. | |||
==همراهی امام حسین(ع)== | |||
عبدالرحمن به همراه [[قیس بن مسهر صیداوى|قیس بن مسهّر صیداوی]] و [[عماره بن عبدالله سلولى|عمارة بن عبدالله سلولی]] که اعضای دومین دسته از فرستادگان کوفیان به همراه نامه هایی از ایشان به سوی [[امام حسین(ع)]] بودند و در مکه به [[ابا عبدالله (ع)|اباعبدالله(ع)]] پیوستند. | |||
==نقش در واقعه کربلا== | ==نقش در واقعه کربلا== | ||
عبدالرحمان از مکه تا کربلا همراه امام حسین (ع) بود. در روز عاشورا پس از اذن امام | عبدالرحمان از مکه تا کربلا همراه امام حسین(ع) بود. در روز عاشورا پس از اذن امام به میدان رفت و مبارزه کرد و چنین رجز خواند: <ref>ابصار العین فی انصار الحسین (ع)، محمد مهدی شمس الدین، ترجمه سید ناصر هاشم زاده، تهران: شرکت چاپ و نشر بین الملل، ۱۳۸۷ش، محمد مهدی شمس الدین، ترجمه سید ناصر هاشم زاده، تهران: شرکت چاپ و نشر بین الملل، ۱۳۸۷ ش.، سماوی، محمد بن طاهر، تحقیق محمد جعفر طبنسی، مرکز الدراسات الاسلامیه لحرس الثوره.، ص۷۷.</ref> | ||
{{شعر}} | {{شعر}} | ||
{{م| صَبْراً عَلَی الاَسیاف‌ِ و الاَسِنَّه }} | {{م| صَبْراً عَلَی الاَسیاف‌ِ و الاَسِنَّه }} | ||
| خط ۴۲: | خط ۴۰: | ||
بر شمشیرها و نیزه‌ها صبر می‌کنیم و این تحمل و شکیبایی به جهت وارد شدن به بهشت است. | بر شمشیرها و نیزه‌ها صبر می‌کنیم و این تحمل و شکیبایی به جهت وارد شدن به بهشت است. | ||
عبدالرحمن پس از نبردی سخت در سن ۵۰ سالگی به [[شهادت]] رسید.<ref>برای تفصیل بیشتر رک : الاخبار الطول، دینوری، ابو حنیفه احمد بن داود، چاپ عبدالمنعم عامر، قاهره : ۱۹۶۰ م. الطوال، ص۲۲۹؛ انساب الاشراف، بلاذری، احمد بن یحیی، احمد بن محمد، چاپ محمود فردوس العظم، دمشق: ۱۹۹۶ – ۲۰۰۰ م.، ج۳، ص۱۵۹؛ تاریخ الطبری، تاریخ الامم و الملوک، طبری، محمد بن جریر، چاپ محمد ابوالفضل ابراهیم، بیروت: ۱۳۸۲ – ۱۳۸۷ ﻫ ق / ۱۹۶۲ – ۱۹۶۷ م.، ج۵، ص۳۵۲.</ref> | |||
در زیارت رجبیه و زیارت ناحیه مقدسه به وی سلام داده شده است: | |||
در [[زیارت رجبیه]] و [[زیارت ناحیه مقدسه]] به وی سلام چنین داده شده است: «السَّلامُ عَلَی عَبدالرَّحمنِ بنِ عَبدِ اللهِ بنِ الکدن الارحبی» | |||
==منبع== | ==منبع== | ||
مرضیه محمدزاده، شهیدان جاوید، نشر بصیرت، ص | |||
== | *[http://opac.nlai.ir/opac-prod/search/briefListSearch.do?command=FULL_VIEW&id=2588126&pageStatus=1&sortKeyValue1=sortkey_title&sortKeyValue2=sortkey_author مرضیه محمدزاده، شهیدان جاوید، نشر بصیرت، ص ۳۶۵-۳۶۶.] | ||
==پی‌نوشت== | |||
[[رده: تاریخ]] | [[رده: تاریخ]] | ||
[[رده: افراد]] | [[رده: افراد]] | ||
[[رده: شهیدان کربلا]] | [[رده: شهیدان کربلا]] | ||
[[رده: شهدای صبح عاشورا]] | [[رده: شهدای صبح عاشورا]] | ||
<references /> | |||
[[en:Abd al-Rahman b. Abd Allah al-Arhabi]] | |||
[[رده:پیک امام حسین(ع)]] | |||
نسخهٔ ۲ ژوئن ۲۰۲۱، ساعت ۱۳:۰۸
.jpg) | |
| اطلاعات اصحاب امام حسین (ع) | |
|---|---|
| نام کامل | عبدالرحمن بن عبدالله بن کدن بن ارحب بن دعام بن مالک بن معاویه بن صعب بن رومان بن بکیر ارحبی همدانی |
| محل زندگی | کوفه |
| نقش های برجسته | از یاران امام حسین (ع) و شهدای کربلا |
عبدالرحمن بن عبدالله ارحبی، از اصحاب امام حسین(ع) که در کربلا در روز عاشورا به شهادت رسید.
تبارشناسی
عبدالرحمن بن عبدالله بن کدن بن ارحب بن دعام بن مالک بن معاویه بن صعب بن رومان بن بکیر ارحبی همدانی، از تیره بنی ارحب از قبیله همدان و از اهالی کوفه بود. پدرش عبدالله از اصحاب پیامبر (ص) بود.
همراهی امام حسین(ع)
عبدالرحمن به همراه قیس بن مسهّر صیداوی و عمارة بن عبدالله سلولی که اعضای دومین دسته از فرستادگان کوفیان به همراه نامه هایی از ایشان به سوی امام حسین(ع) بودند و در مکه به اباعبدالله(ع) پیوستند.
نقش در واقعه کربلا
عبدالرحمان از مکه تا کربلا همراه امام حسین(ع) بود. در روز عاشورا پس از اذن امام به میدان رفت و مبارزه کرد و چنین رجز خواند: [۱]
صَبْراً عَلَی الاَسیاف‌ِ و الاَسِنَّه | ||
صَبراً عَلَیها لِدُخُول‌ِ الجَنَّه |
بر شمشیرها و نیزه‌ها صبر می‌کنیم و این تحمل و شکیبایی به جهت وارد شدن به بهشت است.
عبدالرحمن پس از نبردی سخت در سن ۵۰ سالگی به شهادت رسید.[۲]
در زیارت رجبیه و زیارت ناحیه مقدسه به وی سلام چنین داده شده است: «السَّلامُ عَلَی عَبدالرَّحمنِ بنِ عَبدِ اللهِ بنِ الکدن الارحبی»
منبع
پی‌نوشت
- ↑ ابصار العین فی انصار الحسین (ع)، محمد مهدی شمس الدین، ترجمه سید ناصر هاشم زاده، تهران: شرکت چاپ و نشر بین الملل، ۱۳۸۷ش، محمد مهدی شمس الدین، ترجمه سید ناصر هاشم زاده، تهران: شرکت چاپ و نشر بین الملل، ۱۳۸۷ ش.، سماوی، محمد بن طاهر، تحقیق محمد جعفر طبنسی، مرکز الدراسات الاسلامیه لحرس الثوره.، ص۷۷.
- ↑ برای تفصیل بیشتر رک : الاخبار الطول، دینوری، ابو حنیفه احمد بن داود، چاپ عبدالمنعم عامر، قاهره : ۱۹۶۰ م. الطوال، ص۲۲۹؛ انساب الاشراف، بلاذری، احمد بن یحیی، احمد بن محمد، چاپ محمود فردوس العظم، دمشق: ۱۹۹۶ – ۲۰۰۰ م.، ج۳، ص۱۵۹؛ تاریخ الطبری، تاریخ الامم و الملوک، طبری، محمد بن جریر، چاپ محمد ابوالفضل ابراهیم، بیروت: ۱۳۸۲ – ۱۳۸۷ ﻫ ق / ۱۹۶۲ – ۱۹۶۷ م.، ج۵، ص۳۵۲.