عبدالاعلی بن یزید کلبی: تفاوت میان نسخه‌ها

بدون خلاصۀ ویرایش
 
(۳ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۳ کاربر نشان داده نشد)
خط ۱: خط ۱:
'''عبدالاعلی بن یزید کلبی عُلَیمی کوفی،''' از تیره بنی علیم بن جناب از قبیله کنانه عذره و قضاعه و از اعراب قحطانی جنوب شبه جزیره بود که در کوفه زندگی می‌کرد. عبدالاعلی بن یزید از نخستین کسانی بود که در کوفه با [[مسلم بن عقیل]] بیعت کرد. او به همراه [[حبیب بن مظاهر]] در محله‌های کوفه برای مسلم بن عقیل بیعت می‌گرفت.
{{جعبه اطلاعات اصحاب امام حسین (ع)
{{جعبه اطلاعات اصحاب امام حسین (ع)
| عنوان              =
| عنوان              =
خط ۲۴: خط ۲۲:
| آثار              =
| آثار              =
| نقش های برجسته              =از نخستین کسانی بود که در کوفه با [[مسلم بن عقیل]] بیعت کرد، او به همراه [[حبیب بن مظاهر]] در محله‌های کوفه برای مسلم بن عقیل بیعت می‌گرفت
| نقش های برجسته              =از نخستین کسانی بود که در کوفه با [[مسلم بن عقیل]] بیعت کرد، او به همراه [[حبیب بن مظاهر]] در محله‌های کوفه برای مسلم بن عقیل بیعت می‌گرفت
}}
}}'''عبدالاعلی بن یزید کلبی عُلَیمی کوفی،'''  از نخستین کسانی بود که در کوفه با [[مسلم بن عقیل]] بیعت کرد. او به همراه [[حبیب بن مظاهر]] در محله‌های کوفه برای مسلم بن عقیل بیعت می‌گرفت و به دستور [[عبید الله بن زیاد|عبیدالله]] به [[شهادت]] رسید.
==تبارشناسی==
عبدالاعلی بن یزید کلبی از تیره بنی علیم بن جناب از قبیله کنانه عذره و قضاعه و از اعراب قحطانی جنوب شبه جزیره بود که در کوفه زندگی می‌کرد.
 
==نقش در قیام مسلم بن عقیل==
عبدالاعلی بن یزید بر سر بیعت خود تا با مسلم، وفادار بود. کتب سیر و تاریخ‌نگاران فریقین از او یاد کرده‌اند.


هنگامی که مسلم بن عقیل قیام خود را اعلام کرد، او لباس رزم پوشید و سلاح خود را حمل نمود و از خانه خود بیرون آمد تا در محله بنی‌فتیان به مسلم بن عقیل بپیوندد.


[[کثیر بن‌ شهاب‌ بن حصین مذحجی‌|کثیر بن شهاب بن حصین]] که از قبیله مذحج بود، او را دستگیر کرد و نزد [[عبید الله بن زیاد|عبیدالله]] بن زیاد برد. عبیدالله بن زیاد او را به زندان افکند و پس از شهادت مسلم بن عقیل و هانی بن عروه دستور داد تا او را به [[دار الاماره]] بیاورند.


عبیدالله بن زیاد به او گفت: «چرا از خانه بیرون آمده بود؟» عبدالاعلی گفت: «من از خانه بیرون آمدم تا ببینم مردم چه می‌کنند که دستگیر شدم.» عبیدالله بن زیاد از او خواست تا سوگند بخورد که راست می‌گوید اما عبدالاعلی از سوگند خوردن امتناع ورزید.


عبیدالله بن زیاد دستور داد او را به جبانة السبیع<ref>نام یک بلندی در حومه شهر کوفه.</ref> برده و گردنش را بزنند.<ref>تاریخ طبری، ج۵، ص۳۷۰.</ref>


==زندگینامه==
ماموران چنین کردند و به این ترتیب این جوان شجاع به شهادت رسید. او به هنگام شهادت ۲۵ سال سن داشت. <ref>ر.ک :تاریخ الطبری، تاریخ الامم و الملوک، ج۵، ص۳۶۹-۳۷۰،۳۷۹؛ ۵. ابصار العین فی انصار الحسین (ع)، محمد مهدی شمس الدین، ص۱۸۲؛ مقتل الحسین المقرم، ص۱۵۷؛ انصار الحسین (ع)، ص۱۳۵-۱۳۶؛ تنقیح المقال فی احوال الرجال، ج۲، ص۱۳۲؛ منتهی الآمال، قمی، ج۱، ص۳۱۶؛  فرسان الهیجاء، ج۱، ص۲۳۰؛ قاموس الرجال، ج۶، ص۵۳.</ref> 
===خصوصیات===
او مردی شجاع، جنگجویی دلیر، سوارکاری رزم‌دیده و از دوستداران اهل بیت (ع) بود.


==نقش در قیام مسلم بن عقیل==
عبدالاعلی بن یزید بر سر بیعت خود تا پای جان ایستادگی کرد. کتب سیر و تاریخ‌نگاران فریقین به عظمت از او یاد کرده‌اند. هنگامی که مسلم بن عقیل قیام خود را اعلام کرد، او لباس رزم پوشید و سلاح خود را حمل نمود و از خانه خود بیرون آمد تا در محله بنی‌فتیان به مسلم بن عقیل بپیوندد. کثیر بن شهاب بن حصین که از قبیله مذحج بود، او را دستگیر کرد و نزد عبیدالله بن زیاد برد. عبیدالله بن زیاد او را به زندان افکند و پس از شهادت مسلم بن عقیل و هانی بن عروه دستور داد تا او را به دارالاماره بیاورند. عبیدالله بن زیاد به او گفت که چرا از خانه بیرون آمده بود؟ عبدالاعلی گفت: من از خانه بیرون آمدم تا ببینم مردم چه می‌کنند که دستگیر شدم. عبیدالله بن زیاد از او خواست تا سوگند بخورد که راست می‌گوید اما عبدالاعلی از سوگند خوردن امتناع ورزید. عبیدالله بن زیاد دستور داد او را به ”جبانة السبیع“ <ref>نام یک بلندی در حومه شهر کوفه.</ref> برده و گردنش را بزنند. <ref>تاریخ طبری، ج5، ص370.</ref> مأموران چنین کردند و به این ترتیب این جوان شجاع به شهادت رسید. او به هنگام شهادت 25 سال سن داشت. <ref>ر.ک : تاریخ طبری، ج5، ص369-370،379؛ ابصار العین فی انصار الحسین (ع)، ص182؛ مقتل الحسین مقرم، ص157؛ انصار الحسین (ع)، ص135-136؛ تنقیح المقال، ج2، ص132؛ منتهی الآمال، ج1، ص316؛ فرسان الهیجاء، ج1، ص230؛ قاموس الرجال، ج6، ص53.</ref> 
در زیارت نامه‌ها نام وی ذکر نشده است.
در زیارت نامه‌ها نام وی ذکر نشده است.
==منبع==
==منبع==
مرضیه محمدزاده، شهیدان جاوید، نشر بصیرت، ص 262-263.
 
* [[مرضیه محمدزاده|مرضیه محمدزاده، شهیدان جاوید، نشر بصیرت، ص ۲۶۲-۲۶۳.]]
 
==پی نوشت==
==پی نوشت==
[[رده: تاریخ]]
[[رده: تاریخ]]
[[رده: افراد]]
[[رده: افراد]]
[[رده: شهیدان کربلا]]
[[رده: شهیدان قبل از عاشورا]]
[[رده: شهیدان قبل از عاشورا]]
<references />

نسخهٔ کنونی تا ‏۲۰ فوریهٔ ۲۰۲۱، ساعت ۰۹:۱۱

عبدالاعلی بن یزید کلبی عُلَیمی کوفی، از نخستین کسانی بود که در کوفه با مسلم بن عقیل بیعت کرد. او به همراه حبیب بن مظاهر در محله‌های کوفه برای مسلم بن عقیل بیعت می‌گرفت و به دستور عبیدالله به شهادت رسید.

اطلاعات اصحاب امام حسین (ع)
نام کامل عبدالاعلی بن یزید کلبی عُلَیمی کوفی
محل زندگی کوفه
نقش های برجسته از نخستین کسانی بود که در کوفه با مسلم بن عقیل بیعت کرد، او به همراه حبیب بن مظاهر در محله‌های کوفه برای مسلم بن عقیل بیعت می‌گرفت

تبارشناسیویرایش

عبدالاعلی بن یزید کلبی از تیره بنی علیم بن جناب از قبیله کنانه عذره و قضاعه و از اعراب قحطانی جنوب شبه جزیره بود که در کوفه زندگی می‌کرد.

نقش در قیام مسلم بن عقیلویرایش

عبدالاعلی بن یزید بر سر بیعت خود تا با مسلم، وفادار بود. کتب سیر و تاریخ‌نگاران فریقین از او یاد کرده‌اند.

هنگامی که مسلم بن عقیل قیام خود را اعلام کرد، او لباس رزم پوشید و سلاح خود را حمل نمود و از خانه خود بیرون آمد تا در محله بنی‌فتیان به مسلم بن عقیل بپیوندد.

کثیر بن شهاب بن حصین که از قبیله مذحج بود، او را دستگیر کرد و نزد عبیدالله بن زیاد برد. عبیدالله بن زیاد او را به زندان افکند و پس از شهادت مسلم بن عقیل و هانی بن عروه دستور داد تا او را به دار الاماره بیاورند.

عبیدالله بن زیاد به او گفت: «چرا از خانه بیرون آمده بود؟» عبدالاعلی گفت: «من از خانه بیرون آمدم تا ببینم مردم چه می‌کنند که دستگیر شدم.» عبیدالله بن زیاد از او خواست تا سوگند بخورد که راست می‌گوید اما عبدالاعلی از سوگند خوردن امتناع ورزید.

عبیدالله بن زیاد دستور داد او را به جبانة السبیع[۱] برده و گردنش را بزنند.[۲]

ماموران چنین کردند و به این ترتیب این جوان شجاع به شهادت رسید. او به هنگام شهادت ۲۵ سال سن داشت. [۳]

در زیارت نامه‌ها نام وی ذکر نشده است.

منبعویرایش

پی نوشتویرایش

  1. نام یک بلندی در حومه شهر کوفه.
  2. تاریخ طبری، ج۵، ص۳۷۰.
  3. ر.ک :تاریخ الطبری، تاریخ الامم و الملوک، ج۵، ص۳۶۹-۳۷۰،۳۷۹؛ ۵. ابصار العین فی انصار الحسین (ع)، محمد مهدی شمس الدین، ص۱۸۲؛ مقتل الحسین المقرم، ص۱۵۷؛ انصار الحسین (ع)، ص۱۳۵-۱۳۶؛ تنقیح المقال فی احوال الرجال، ج۲، ص۱۳۲؛ منتهی الآمال، قمی، ج۱، ص۳۱۶؛ فرسان الهیجاء، ج۱، ص۲۳۰؛ قاموس الرجال، ج۶، ص۵۳.