عامر بن‌ نهشل‌ تمیمی

عامر بن‌ نهشل، از بنی ‏تیم ‏الله ‏بن ثعلبه و قاتل‌ عون و محمد فرزندان عبدالله ‏بن جعفر طیار و‌ زیاد بن‌ عریب ‏بن حنظله بود.


مشخصات فردی
نام کامل عامر بن‌ نهشل
نقش در واقعه کربلا
نقش‌های برجسته قاتل‌ عون و محمد فرزندان عبدالله ‏بن جعفر طیار و‌ زیاد بن‌ عریب ‏بن حنظله


نقش در واقعه کربلا

عامر بن‌ نهشل، یکی از سربازان عمر بن سعد بود که در کربلا حضور داشت. او قاتل‌ عون و محمد فرزندان عبدالله ‏بن جعفر طیار و‌ زیاد بن‌ عریب ‏بن حنظله بود. زیاد بن‌ عریب‏ بن حنظله، مکنی‌ به‌ ابو عمره‌ از قبیله‌ بنی‌ همدان بود که مردی کثیرالصلوة و از شیوخ شیعه و مردی شجاع، جنگجو، عابد، ناسک و متهجد بود. زیاد بن‌ عریب چندین بار آرایش سپاه دشمن را به هم زد و سرانجام با وجود جراحات فراوان به دست عامر بن‌ نهشل تمیمی‌ به‌ شهادت‌ رسید. عامر سرش را از بدن‌ جدا کرد.[۱]

نقش در به شهادت رساندن عون و محمد فرزندان عبدالله ‏بن جعفر طیار و‌ زیاد بن‌ عریب ‏بن حنظله

عامر همچنین قاتل عون و محمد فرزندان عبدالله ‏بن جعفر طیار بود.‌ عون ‏بن عبدالله ‏بن جعفر طیار در نبردی تن‌ به‌ تن،‌ در محاصره‌ دشمن‌ قرار گرفت و سپاه کوفه از هر سو او را در برگرفتند. سرانجام توسط‌ عامر بن‌ نهشل‌ تمیمی‌ شهید شد.[۲] به‌ دنبال‌ عون‌ برادرش‌ محمد به‌ میدان‌ شتافت‌ و در حالی که رجز می‌خواند، می‌جنگید. او نیز‌ در نبرد تن‌ به‌ تن‌ در محاصره‌ دشمن‌ قرار گرفت و مردم از هر سو او را در برگرفتند. سرانجام توسط‌ عامر بن‌ نهشل‌ تمیمی‌ شهید شد.[۳] در زیارت ناحیه مقدسه قاتل عون و محمد، لعن شده است.

منبع

مرضیه محمدزاده، دوزخیان جاوید، نشر بصیرت، ص 203-204.

پی نوشت

  1. - برای تفصیل بیشتر رک : الارشاد فی معرفة حجج‌الله علی‌العباد، شیخ مفید، محمدبن محمدبن نعمان، بیروت: 1414 قمری.، ج2، ص208؛ الاصابه فی تمییزالصحابه، ابن‌حجر عسقلانی، شهاب‌الدین احمدبن علی، به کوشش علی‌محمد بجاوی، بیروت: مؤسسه التاریخ العربی، 1328 قمری.، ج3، ص116؛ بحار الانوار الجامعه لدرر الائمه الاطهار (ع)، علامه مجلسی، ملامحمد باقر، تهران: مکتبه الاسلامیه، 1362 شمسی.، ج45، ص72؛ اعیان الشیعه، امین، سیدمحسن، چاپ حسن امین، بیروت: 1403 قمری.، ج7، ص77؛ وسیله الدارین فی انصار الحسین، محمدمهدی شمس‌الدین، ترجمه سیدناصر هاشم‌زاده، تهران: شرکت چاپ و نشر بین-الملل، 1387 شمسی.، موسوی زنجانی، بیروت: مؤسسه اعلمی، 1402 قمری.، ص145؛ منتهی الآمال، قمی، شیخ عباس، تهران: انتشارات فراروی، 1381 شمسی.، ص447؛ تنقیح المقال فی احوال الرجال، مامقانی، شیخ عبدالله، نجف: المطبعة الحیریه، 1352 قمری. ، ج1، ص456؛ فرسان الهیجاءف محلاتی، ذبیح الله، مرکز نشر کتاب، 1390 قمری.، ج1، ابصارالعین فی ‌انصارالحسین، سماوی، محمدبن ‌طاهر، تحقیق محمدجعفر طبسی، مرکز الدراسات الاسلامیه لحرس التوره.، ص79.
  2. - وقعه الطف، ابومخنف لوط بن یحیی، چاپ محمد هادی یوسفی غروی.، ص246؛ تاریخ طبری، تاریخ الامم و الملوک، طبری، محمدبن جریر، چاپ محمد ابوالفضل ابراهیم، بیروت: 1382 – 1387 قمری / 1962 – 1967 میلادی.، ج5، ص468،447؛ مقاتل الطالبین، اصفهانی، ابوالفرج علی بن حسین، چاپ احمد صفر، قاهره: 1368 قمری/ 1941 میلادی.ص95؛ تسمیه من قتل مع الحسین من اهل بیته و شیعته، اسدی کوفی، فضیل‌بن زبیر، به کوشش محمدرضا حسینی جلالی، مجله تراثنا، سال اول شماره 2، 1405 قمری.(ع)، ص151؛ انصار الحسین، محمدمهدی شمس‌الدین، ترجمه سیدناصر هاشم‌زاده، تهران: شرکت چاپ و نشر بین-الملل، 1387 شمسی. (ع)، ص149.
  3. - ر.ک : وقعه الطف، ابومخنف لوط بن یحیی، چاپ محمد هادی یوسفی غروی.، ص246؛الطبقات الکبری، ابن سعد کاتب واقدی، محمد، چاپ احسان عباس، بیروت: دار صادر، 1405 قمری.، ج5، ص477؛ انساب الاشراف، بلاذری، احمدبن یحیی، چاپ محمود فردوس العظم، دمشق: 1996 – 2000 میلادی.، ج3، ص405؛ تاریخ طبری، تاریخ الامم و الملوک، طبری، محمدبن جریر، چاپ محمد ابوالفضل ابراهیم، بیروت: 1382 – 1387 قمری / 1962 – 1967 میلادی.، ج5، ص447؛ الفتوح، ابن اعثم کوفی، احمد، حیدر آباد دکن: 1395 قمری/ 1975 میلادی.، ج5، ص112؛ مقاتل الطالبین، اصفهانی، ابوالفرج علی بن حسین، چاپ احمد صفر، قاهره: 1368 قمری/ 1941 میلادی.ص95؛ الکامل فی التاریخ، ابن اثیر، عزّالدین علی‌ بن احمد بن ابی الکرم، تحقیق مکتبه التراث، بیروت: 1385-1386 قمری.، ج4، ص92؛ عوالم العلوم، بحرانی، شیخ عبدالله، قم: مؤسسه امام مهدی (عج)، 1407 قمری. الامام الحسین (ع)، ص277.