طشت‌گذارى

مراسم سنّتى در عزادارى ایّام عاشورا که عمدتا در شهرستان اردبیل برگزار مى‌شود و طشتهاى آب را در مساجد و حسینیّه‌ها مى‌آورند و رمزى از«فرات»است.«...نشانه‌ها و مظاهرى که نمایندۀ محیط خاصّ است،مثل وجود طشت آب و چند ساقۀ گیاه،به نشانۀ رودخانه و نخلستان...» [۱] این نشان مى‌دهد که در تعزیۀ عاشورا، استفاده از سمبلها رواج داشته و دارد. در توضیح بیشتر این سنّت مرسوم در اردبیل، در مطبوعات نوشتند: «این مراسم از سه روز مانده به محرّم در مسجد جامع، مسجد اعظم و سپس در مساجد دیگر اجرا مى‌شود. طشتها را بالاى سرها مى‌گیرند و مسجد را دور مى‌زنند،سپس در داخل آنها آب مى‌ریزند.مردم دست به طشت و آب آن مى‌زنند و نوعى بیعت با امام حسین(ع) است و حمایت از عباس(ع).آب طشتها را مردم در شیشه‌هایى براى شفا و تبرّک بر مى‌دارند.

این سنّت از حادثۀ جوانمردانۀ آب دادن امام حسین(ع) به سپاه حرّ در روز ۲۷ ذیحجّه گرفته شده که آب مشکها را در طشتها ریختند و تمام لشکر حرّ و اسبان آنها را سیراب کردند. این سنّت سمبولیک، تأسّى از اقدام سالار شهیدان است.» [۲] به این مراسم،«طشت گردانى»هم مى‌گویند. [۳]

منبعویرایش

پی‌نوشتویرایش

  1. فصلنامۀ هنر،شمارۀ ۲،ص ۱۶۳،مقالۀ«پژوهشى در تعزیه».
  2. روزنامۀ«رسالت»(۷۲/۴/۳)،ص ۵ گزارش«شوق کربلا».
  3. گزارشى از این مراسم در اردبیل،در کیهان(۷۳/۴/۲)،ص ۱۷ چاپ شده است.