شمر بن ذی الجوشن: تفاوت میان نسخه‌ها

جز
خط ۸۴: خط ۸۴:
روز یازدهم محرم، عمر بن سعد دستور داد سرهای 72 تن شهدای کربلا را از تن جدا کرده و آنها را به همراه شمر و تنی چند از فرماندهان سپاه نزد عبیدالله‌ بن زیاد به کوفه برند.<ref>- انساب الاشراف، ج2، ص503؛ تاریخ طبری، ج5، ص456.</ref> قبیله‌هایی که در جنگ شرکت کرده بودند، برای تقرب به ابن‌زیاد سرهای شهدا را بین خود تقسیم نمودند. قبیله هوازن به رهبری شمر 20 سر<ref>- انساب الاشراف، ج2، ص504؛ تاریخ طبری، ج5، ص456.</ref> و بنا به نقل ابن‌طاووس 12 سر<ref>- اللهوف، ص62-63.</ref> را به نزد ابن‌زیاد بردند. گفته شده است شمر پیشاپیش عمر بن سعد سرهای شهدا را حرکت می‌داد.<ref>- الاخبار الطوال، ص260.</ref>
روز یازدهم محرم، عمر بن سعد دستور داد سرهای 72 تن شهدای کربلا را از تن جدا کرده و آنها را به همراه شمر و تنی چند از فرماندهان سپاه نزد عبیدالله‌ بن زیاد به کوفه برند.<ref>- انساب الاشراف، ج2، ص503؛ تاریخ طبری، ج5، ص456.</ref> قبیله‌هایی که در جنگ شرکت کرده بودند، برای تقرب به ابن‌زیاد سرهای شهدا را بین خود تقسیم نمودند. قبیله هوازن به رهبری شمر 20 سر<ref>- انساب الاشراف، ج2، ص504؛ تاریخ طبری، ج5، ص456.</ref> و بنا به نقل ابن‌طاووس 12 سر<ref>- اللهوف، ص62-63.</ref> را به نزد ابن‌زیاد بردند. گفته شده است شمر پیشاپیش عمر بن سعد سرهای شهدا را حرکت می‌داد.<ref>- الاخبار الطوال، ص260.</ref>
عبیدالله‌ بن زیاد اسرای کربلا و سرهای شهدا را به فرمان یزید بن معاویه به وسیله شمر و تنی چند به نزد وی به شام فرستاد.<ref>- ر.ک : الاخبار الطوال، ص260؛ تاریخ طبری، ج5، ص460.</ref>
عبیدالله‌ بن زیاد اسرای کربلا و سرهای شهدا را به فرمان یزید بن معاویه به وسیله شمر و تنی چند به نزد وی به شام فرستاد.<ref>- ر.ک : الاخبار الطوال، ص260؛ تاریخ طبری، ج5، ص460.</ref>
چون به نزد یزید رسیدند، شمر سر امام را پیش یزید انداخت و سخنان جسارت‌آمیزی درباره امام و دیگر شهدای کربلا بیان نمود.<ref>- الاخبار الطوال، ص260؛ الفتوح، ج5، ص115. قس تاریخ طبری، ج5، ص459؛ ارشاد، ج2، ص118 که این سخنان را به زحر  بن قیس نسبت داده‌اند.</ref>
چون به نزد یزید رسیدند، شمر سر امام را پیش یزید انداخت و سخنان جسارت‌آمیزی درباره امام و دیگر شهدای کربلا بیان نمود.<ref>- الاخبار الطوال، ص260؛ الفتوح، ج5، ص115. قس تاریخ طبری، ج5، ص459؛ ارشاد، ج2، ص118 که این سخنان را به زحر  بن قیس نسبت داده‌اند.</ref>
 
==پس از واقعه کربلا==
==پس از واقعه کربلا==
پس از واقعه کربلا و بازگشت اهل بیت (ع) به مدینه، شمر نیز با پایان یافتن مأموریتش به کوفه بازگشت و تا قیام مختار ثقفی در آنجا ماند. گفته شده است او نماز می‌خواند و از خداوند طلب بخشش می‌کرد و در توجیه شرکت در قتل امام‌ حسین (ع) می‌گفت که از امرای خود فرمانبرداری کرده است.<ref>- الطبقات الکبری، ج5، ص117؛ تاریخ دمشق، ج23، ص280؛ میزان الاعتدال، ج2، ص280؛ لسان المیزان، ج4، ص259-260.</ref>
پس از واقعه کربلا و بازگشت اهل بیت (ع) به مدینه، شمر نیز با پایان یافتن مأموریتش به کوفه بازگشت و تا قیام مختار ثقفی در آنجا ماند. گفته شده است او نماز می‌خواند و از خداوند طلب بخشش می‌کرد و در توجیه شرکت در قتل امام‌ حسین (ع) می‌گفت که از امرای خود فرمانبرداری کرده است.<ref>- الطبقات الکبری، ج5، ص117؛ تاریخ دمشق، ج23، ص280؛ میزان الاعتدال، ج2، ص280؛ لسان المیزان، ج4، ص259-260.</ref>