سید حمیرى: تفاوت میان نسخه‌ها

سید حمیرى (ویرایش)

نسخهٔ ‏۴ اکتبر ۲۰۲۰، ساعت ۱۵:۲۶

۱۸۰ بایت اضافه‌شده ، ‏۴ اکتبر ۲۰۲۰

بدون خلاصۀ ویرایش

Rahdar

checkuser

۲٬۳۶۳

ویرایش

@@ خط ۱: / خط ۱: @@
-از برجسته‌ترین شاعران شیعه که در عراق مى‌زیست و مورد عنایت خاصّ ائمه، بخصوص امام صادق«ع»بود.در مدح اهل بیت و مرثیۀ سید الشهدا«ع»و شهداى کربلا، آثار برجسته‌اى سروده است.نامش ابو هاشم،اسماعیل بن محمد الحمیرى بود.در سال 105 ه به دنیا آمد.خانواده‌اش از محبّت اهل بیت دور بودند؛امّا خودش شیفتۀ آل على بود و هنر و زبانش را وقف آن دودمان پاک کرد.امام صادق«ع»به او فرمود:«سمّتک امّک سیّدا،وفّقت فى ذلک و انت سیّد الشعراء» <ref>الغدیر،ج 2،ص 232.</ref> مادرت تو را«سیّد»نامید،در این باره موفق شدى و تو سالار شاعرانى.سید حمیرى،علاوه بر چیرگى در شعر و ادب،در علوم قرآنى، تفسیر،حدیث و کلام نیز چهره‌اى بارز بود و نامش در کنار نام عالمان بزرگ مطرح است.
+'''سید حمیری''' از برجسته‌ترین شاعران شیعه که در عراق مى‌زیست و مورد عنایت خاص ائمه، بخصوص امام صادق(ع) بود. در مدح اهل بیت و مرثیۀ سید الشهدا(ع) و شهداى کربلا، آثار برجسته‌اى سروده است.
-امّا زبان شعرى او در مدح دودمان پیامبر و هجو و رسوا کردن بنى امیّه،بسیار نافذ و برّان بود.مجموعۀ شعر او نیز(دیوان السید الحمیرى)چاپ شده است.
+== زندگینامه ==
+نامش ابو هاشم،اسماعیل بن محمد الحمیرى بود.در سال ۱۰۵ ه به دنیا آمد. خانواده‌اش از محبت [[اهل بیت (ع)|اهل بیت]] دور بودند؛ اما خودش شیفتۀ آل على بود و هنر و زبانش را وقف آن دودمان پاک کرد.
-حضرت صادق«ع»در منزل خود او را نشاند و خانوادۀ امام،پشت پرده نشستند.امام از او خواست در سوگ حسین«ع»شعر بخواند.او هم مرثیه‌اى خواند،با این مطلع:
+امام صادق(ع) به او فرمود:«سمتک امک سیدا،وفقت فى ذلک و انت سید الشعراء» <ref>الغدیر،ج ۲،ص ۲۳۲.</ref> مادرت تو را«سید»نامید،در این باره موفق شدى و تو سالار شاعرانى.سید حمیرى،علاوه بر چیرگى در شعر و ادب،در علوم قرآنى، تفسیر،حدیث و کلام نیز چهره‌اى بارز بود و نامش در کنار نام عالمان بزرگ مطرح است.
-امرر على جدث الحسین فقل لاعظمه الزّکیّه
+اما زبان شعرى او در مدح دودمان پیامبر و هجو و رسوا کردن بنى امیه،بسیار نافذ و بران بود.مجموعۀ شعر او نیز(دیوان السید الحمیرى)چاپ شده است.
-و امام صادق«ع»گریست و صداى ناله از خانۀ آن حضرت بلند شد،تا حدّى که به او گفتند:دیگر بس است.او نیز شعرش را متوقّف کرد. <ref>اعیان الشیعة،ج 1،ص 586.</ref> سرانجام،در رمیلۀ بغداد،در سال 173 ه وفات یافت. <ref>پیرامون شخصیّت او،از جمله ر.ک:«الغدیر»،ج 2،«شاعر العقیده»،محمد تقى حکیم،«سید حمیرى،سالار شاعران»،محمد صحّتى.</ref>
+حضرت صادق(ع) در منزل خود او را نشاند و خانوادۀ امام،پشت پرده نشستند.امام از او خواست در سوگ حسین(ع) شعر بخواند.او هم [[مرثیه]]<nowiki/>‌اى خواند،
+با این مطلع:
+امرر على جدث الحسین فقل لاعظمه الزکیه
+و امام صادق(ع) گریست و صداى ناله از خانۀ آن حضرت بلند شد،تا حدى که به او گفتند:دیگر بس است.او نیز شعرش را متوقف کرد. <ref>اعیان الشیعة،ج۱،ص ۵۸۶.</ref>
+سرانجام،در رمیلۀ بغداد،در سال ۱۷۳ ق وفات یافت. <ref>پیرامون شخصیّت او،از جمله ر.ک:«الغدیر»،ج ۲،«شاعر العقیده»،محمد تقى حکیم،«سید حمیرى،سالار شاعران»،محمد صحّتى.</ref>
-جواد محدثی، فرهنگ عاشورا، قم، معارف، ج1، ص 234-235.
+== منبع ==
+* جواد محدثی، فرهنگ عاشورا، قم، معارف، ج۱، ص ۲۳۴-۲۳۵.
+== پی‌نوشت ==
+<references />
+[[رده:افراد]]
+[[رده:شاعران عرب]]