سیدجواد ذبیحی
سیدجواد ذبیحی (زاده 1309 در تهران- درگذشته 1359 در تهران) مؤذن و خواننده دعاهای مذهبی و آوازهای اصیل ایرانی بود.
| سید جواد ذبیحی | |
|---|---|
 | |
| زمینهٔ کاری | موذن، مناجات خوانی، آواز |
| زادروز | 1309 تهران |
| پدر و مادر | اسدالله ذبیحی درکه‌ای |
| مرگ | 1359 تهران |
| ملیت | ایرانی |
| دیوان سروده‌ها | نغمه‌های آسمانی |
زندگینامهویرایش
سید جواد ذبیحی، فرزند سید اسدالله ذبیحی درکه‌ای، مداحی از ساکنان روستای درکه واقع در شمال تهران بود. سیدجواد از جوانی در مجالس مذهبی تهران و شهرستان‌ها شرکت می‌کرد. با وجود آنکه تحصیلات رسمی نداشت تمام ردیف‌های آوازی را به خوبی می‌شناخت. او از سال 1336 وارد عرصه موسیقی غیر مذهبی شد. در سال 1347 مجموعه‌ای از اشعار منتخب توسط وی که در مناجات‌های خود در رادیو ایران می‌خواند در 165 صفحه با مقدمهٔ محمد محیط طباطبایی و توسط انتشارات عطایی به چاپ رسید. عنوان آن نغمه‌های آسمانی است. ذبیحی همچون خواجه عبدالله انصاری بر خواندن مناجات‌های فارسی که برای عموم قابل فهم و اثرگذار است تأکید داشت.
آثارویرایش
مداحیویرایش
منابعویرایش
- مأخذ شناسی مناسک آیینی شیعه در ایران و جهان، پیمان اسحاقی.