۹٬۵۴۵
ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
T.ramezani (بحث | مشارکتها) جزبدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۷: | خط ۷: | ||
==سوگواری سیاوش== | ==سوگواری سیاوش== | ||
در ایران پیش از اسلام، هرساله مراسم سوگواری سیاوش با نام «سیاوشان» برگزار می‌شده است. بر اساس متون ایرانی پیش از اسلام، هرساله مراسم سوگواری ساوش با نام «سیاوشان» برگزار می‌شده است. بر اساس متون ایرانی پیش از اسلام، از خون به ناحق ریخته‌ی سیاوش، گیاه «پرِسیاوشان» می‌روید که «هرچند آن را ببُرند، باز می‌روید و جان تازه می‌گیرد». از این رو سیاوش را نماد یا خدای نباتی نیز دانسته‌اند. حتی تام سیاوس (مرد سیاه) نیز با موضوع مرگ و زندگی مجدد خدای نباتی مرتبط است؛ زیرا رنگ چهره‌ی او نمایش بازگشت وی از جهان مردگان است.<ref>عناصری، جابر (1366). درآمدی بر نمایش و نیایش در ایران. تهران: جهاد دانشگاهی.</ref> | در ایران پیش از اسلام، هرساله مراسم سوگواری سیاوش با نام «سیاوشان» برگزار می‌شده است. بر اساس متون ایرانی پیش از اسلام، هرساله مراسم سوگواری ساوش با نام «سیاوشان» برگزار می‌شده است. بر اساس متون ایرانی پیش از اسلام، از خون به ناحق ریخته‌ی سیاوش، گیاه «پرِسیاوشان» می‌روید که «هرچند آن را ببُرند، باز می‌روید و جان تازه می‌گیرد». از این رو سیاوش را نماد یا خدای نباتی نیز دانسته‌اند. حتی تام سیاوس (مرد سیاه) نیز با موضوع مرگ و زندگی مجدد خدای نباتی مرتبط است؛ زیرا رنگ چهره‌ی او نمایش بازگشت وی از جهان مردگان است.<ref>عناصری، جابر (1366). درآمدی بر نمایش و نیایش در ایران. تهران: جهاد دانشگاهی.</ref> | ||
==ارتباط سیاوش و امام حسین (ع)== | ==ارتباط سیاوش و [[امام حسین|امام حسین (ع)]]== | ||
همچنین گیاه پرِسیاوشان را نشانه‌ی زندگی پس از مرگ و سیاوش، پس از ورود اسلام به ایران، همچنان در فرهنگ اسلامی-ایرانی باقی ماند و نیز در قامت برخی اسطوره‌های جدید ازجمله امام حسین (ع) بازتولید شد. سیاوش در فرهنگ عامه به خاطر پاکدامنی، با یوسف (ع) و به دلیل دفاع از وطن، بی‌گناهی و کشته شدن مظلومانه با شهیدان وطن مقایسه شده است.<ref>مسکوب، شاهرخ (1354). سوگ سیاوش. تهران: خوارزمی.</ref> | همچنین گیاه پرِسیاوشان را نشانه‌ی زندگی پس از مرگ و سیاوش، پس از ورود اسلام به ایران، همچنان در فرهنگ اسلامی-ایرانی باقی ماند و نیز در قامت برخی اسطوره‌های جدید ازجمله امام حسین (ع) بازتولید شد. سیاوش در فرهنگ عامه به خاطر پاکدامنی، با یوسف (ع) و به دلیل دفاع از وطن، بی‌گناهی و کشته شدن مظلومانه با شهیدان وطن مقایسه شده است.<ref>مسکوب، شاهرخ (1354). سوگ سیاوش. تهران: خوارزمی.</ref> | ||
==منبع== | ==منبع== | ||
* [http://opac.nlai.ir/opac-prod/search/briefListSearch.do?command=FULL_VIEW&id=4167120&pageStatus=1&sortKeyValue1=sortkey_title&sortKeyValue2=sortkey_author فرهنگ سوگ شیعی، محسن حسام مظاهری، دعبل، ص87.] | |||
==پی نوشت== | ==پی نوشت== | ||
[[رده:آئین‌ها و مراسم]] | [[رده:آئین‌ها و مراسم]] | ||
<references /> | |||