زکریا اخلاقی‌

نسخهٔ تاریخ ‏۲۳ نوامبر ۲۰۱۷، ساعت ۱۷:۰۱ توسط T.ramezani (بحث | مشارکت‌ها) (صفحه‌ای تازه حاوی «زکریا اخلاقی فرزند عباس در سال 1341 ه. ش در شهرستان «میبد» از توابع استان یزد چش...» ایجاد کرد)
(تفاوت) → نسخهٔ قدیمی‌تر | نمایش نسخهٔ فعلی (تفاوت) | نسخهٔ جدیدتر ← (تفاوت)

زکریا اخلاقی فرزند عباس در سال 1341 ه. ش در شهرستان «میبد» از توابع استان یزد چشم به جهان گشود. تحصیلات مقدماتی را در زادگاهش به انجام رسانید و در سال 1358 شمسی به تحصیل علوم دینی روی آورد و مقدمات را در حوزه علمیه‌ی شهر خود آموخت و برای ادامه‌ی تحصیل به یزد و سپس قم سفر کرد.

اخلاقی از سال 1360 شمسی به سرودن شعر پرداخت و بر اثر معاشرت با مرحوم رمضانعلی گلدون که فردی خوش ذوق و با شعر و ادب و فنون آن آشنایی داشت با رموز شعر آشنا گردید. خود می‌گوید: «تا این زمان هیچگاه سرودن شعر را جدی نگرفته اما در همین حد نیز با غالب مطبوعات کشور همکاری داشته و کارهایی از نوع غزل سروده‌ام».

اخلاقی از میان شعرای متقدم به اشعار حافظ بیش از دیگر شاعران ابراز علاقه می‌کند و سبک او را می‌پسندد. [۱] اثر منتشر شده‌ی وی «تبسم‌های شرقی» نام دارد.


تعبیر کابوس:

زلال نور می‌جوشد ز اقیانوس عاشورا در این محراب می‌پیچد طنین کوس عاشورا
شکوه عاشقی بنگر که دسته‌دسته مرغ حق‌ غزل خوان خیزد از خاکستر ققنوس عاشورا
به معراج شهادت جز شهیدان کس نمی‌بیند ظهور واژه‌ی میلاد از قاموس عاشورا
زند در فصل سرخ رزم چاووش بهار خون‌ ز صحرای محرم نغمه‌ی مأنوس عاشورا
مگر هنگامه‌ی رقص شقایق‌های عریان است‌ که رنگین کرده پر در شطّ خون طاووس عاشورا
شهیدی جاودان از کربلای خون می‌افشاند به راه سرخ فردا پرتو فانوس عاشورا
برآرید از غلاف عشق، تیغ شعله‌ای، یاران‌ که بیند خصم دون تعبیری از کابوس عاشورا




منابع

دانشنامه‌ی شعر عاشورایی، محمدزاده، ج‌ 2، ص: 1578.

پی نوشت

  1. سخنوران نامی معاصر ایران؛ ج 1، ص 199.