خار مغیلان

از ویکی حسین
نسخهٔ تاریخ ‏۲۹ ژوئیهٔ ۲۰۲۰، ساعت ۱۵:۲۳ توسط Rahdar (بحث | مشارکت‌ها)
پرش به ناوبری پرش به جستجو

خار مغیلان خار درخت «امّ غیلان» یا «امّ غیلان» درخت خاردارى است که در بادیه مى‌روید که گاهى به اندازۀ درخت سیب یا کوچکتر مى‌شود.[۱]

خار مغیلان در مرثیه‌ها

در مرثیه‌ها چنین گفته مى‌شود که پس از شهادت امام حسین(ع) و حملۀ دشمن به خیمه‌ها و به آتش کشیدن آنها، کودکان آوارۀ دشت و بیابان شدند و دو کودک در بیابان، دور از جمع اهل بیت، گم شدند و شب زیر خار مغیلان پناه گرفتند و جان باختند.[۲] در منابع معتبر تاریخى چنین چیزى نیامده است.

منبع

جواد محدثی، فرهنگ عاشورا، قم، معارف، ج1، ص 158.

پی نوشت

  1. لغت‌نامه،دهخدا«ام غیلان».
  2. معالى السبطین،ج ۲،ص ۸۹.