حلاس‌ بن‌ عمرو ازدی راسبی‌

حُلاّس‌ بن‌ عَمرو ازدی راسبی از اصحاب امیرالمؤمنین علی (ع) و از فرماندهان لشکر آن حضرت بود. او فرماندهی مدیر و منظم، مردی شجاع و جنگجو و سوارکار و رزمنده‌ای دلاور بود که در جنگ‌ها آوازه‌ای بلند داشت. در جنگ صفین دلاورانه جنگید. او در کوفه می‌زیست و در زمان امیرالمؤمنین علی (ع) رئیس شهربانی کوفه بود.


حُلاّس گاهی تحت عنوان حُلاّش [۱] و در بعضی از نسخه‌های طبقات رجال حُلاّس الهجری آمده که یقیناً هر دو آنان یکی هستند و هجر از شهرهای یمن است و منافات با نسبت او به راسب بن مالک یکی از شاخه‌های بنی‌ازد ندارد. آنان از اعراب قحطانی هستند که در کوفه ساکن شدند. [۲]


او و برادرش نعمان خود را با سپاه عمر بن سعد به کربلا رساندند و سپس به امام حسین (ع) پیوستند و در صبح روز عاشورا و در حمله اول به شهادت رسیدند. [۳]


نام حُلاّس‌ ‌در زیارت رجبیه آمده است. ”السَّلامُ عَلَی حُلاّسِ بنِ عَمرو“


منبع

مرضیه محمدزاده، شهیدان جاوید، نشر بصیرت، ص 280.

پی نوشت

  1. رجال طوسی، ص81.
  2. انصار الحسین (ع)، ص96-97.
  3. ر.ک : رجال طوسی، ص81؛ اعیان الشیعه، ج1، ص611، ج6، ص216؛ ابصار العین فی انصار الحسین (ع)، ص223،187؛ فرسان الهیجاء، ج1، ص131؛ بحار الانوار، ج1، ص340-341؛ معجم رجال الحدیث، ج6، ص166؛ تنقیح المقال، ج3، ص273؛ مناقب آل ابی‌طالب، ج4، ص113؛ حدائق الوردیه، ص122؛ وسیله الدارین، ص123؛ انصار الحسین (ع)، ص96-97.