حسین اسرافیلی‌: تفاوت میان نسخه‌ها

۱٬۸۰۵ بایت اضافه‌شده ،  ‏۱۷ اوت ۲۰۱۹
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۷۲: خط ۷۲:
}}
}}


حسین اسرافیلى از چهره‌هاى شاخص شعر زمانۀ ماست. لحن حماسى سروده‌هاى وى و ساختار متین لفظى و غناى محتوایى کلامش او را از همگنان خود ممتاز ساخته است.


وى به سال 1331 ش در تبریز چشم به جهان گشود و تحصیلات ابتدایى و متوسطه را در مراغه و تهران و دزفول به پایان برد و در سال 1349 به استخدام نیروى هوایى درآمد ولى در آبان 1357 استعفا داد و در بخش خصوصى به فعالیت پرداخت. رویکرد اسرافیلى به مقوله‌هاى دینى از ارادت بى‌شایبۀ وى به خاندان عصمت و طهارت نشأت مى‌گیرد و از زمرۀ شاعران متعهد و ولایى است که در اشعار آیینى او، باورهاى زلال و آسمانى‌اش را مى‌توان به تماشا نشست. وى در حوزۀ شعر مقاومت نیز تجربه‌هاى موفقى دارد و از اعضاى مطرح شوراى شعر نیروهاى مسلح وابسته به بنیاد حفظ آثار و ارزش‌هاى دفاع مقدس به شمار مى‌رود.


حضور جدّى وى در شب‌هاى شعر دفاع مقدس و همایش‌هاى سراسرى شعر آیینى ستودنى است.


تولد در میدان، آتش در خیمه‌ها،عبور از صاعقه و مردان آتش‌نهاد، از آثار منتشر شدۀ اوست. از میان آثار عاشورایى وى برگزیده‌اى از مثنوى-غزل پرشور «شکوه آفرینش» او را براى ثبت در این دفتر برگزیده‌ایم:


 
=== شُکوه آفرینش ===
 
 
 
 
 
 


==درباره‌ی شاعر==
==درباره‌ی شاعر==
خط ۴۴۲: خط ۴۴۰:
{{ب| ذو الفقاری بر کف و با صد دهان زخم و خون‌|می‌نماید غیرت حیدر، چنین چرخیدنش }}  
{{ب| ذو الفقاری بر کف و با صد دهان زخم و خون‌|می‌نماید غیرت حیدر، چنین چرخیدنش }}  
{{پایان شعر}}
{{پایان شعر}}




خط ۴۵۴: خط ۴۵۱:
[[رده:شاعران فارسی زبان]]
[[رده:شاعران فارسی زبان]]
[[رده:شاعران معاصر]]
[[رده:شاعران معاصر]]
<references />
۳٬۴۸۸

ویرایش