حارث بن‌ امرو القیس‌ کندی‌

حارث (حرث)‌ بن‌ امرؤالقیس‌کندی از قبیله کنده و ساکن کوفه بود. او رزمنده و دلاوری نامدار و شجاع، شمشیرزنی چالاک و مردی عابد و پاک‌باز بود.حارث از جنگجویان بلندآوازه عرب و از شجاعان معروف قبیله بنی‌کندی بود که در جنگ‌های بسیاری شرکت کرده و رشادت‌هایی از خود نشان داده بود و شهرت به‌سزایی داشت.


حارث از جمله افرادی بود که با سپاه ابن‌سعد به سرزمین کربلا آمده و روز نهم محرم هنگامی که دید عمر بن سعد و سایر امرای لشکر شروط امام‌ حسین (ع) را رد کرده، به خود آمد و وجدانش بیدار گردید و خدمت امام رسید و وفاداری خود را اعلام نمود. [۱]


تمامی کتب رجالی، شهادت او را در صبح روز عاشورا و در حمله اول که یکی از مهم‌ترین و معروف‌ترین حوادث آن روز بود، می‌دانند. او پیشاپیش امام‌ حسین (ع) به نبرد پرداخت و دلیرانه جنگید تا به شهادت رسید. [۲] سن او به هنگام شهادت حدود 50 سال بود.

در زیارت نامه‌ها نام وی ذکر نشده است.



منبع

مرضیه محمدزاده، شهیدان جاوید، نشر بصیرت، ص 277.

پی نوشت

  1. ابصار العین فی انصار الحسین، ص103.
  2. ر.ک : اعیان الشیعه، ج1، ص611؛ ج4، ص302؛ ابصار العین فی انصار الحسین (ع)، ص103؛ فرسان الهیجاء، ج1، ص83؛ تسمیه من قتل مع الحسین (ع)، تراثنا، شماره2، سال اول، (1406ق)، ص155؛ قاموس الرجال، ج3، ص16؛ وسیله الدارین، ص116.