حاج شیخ على تهرانى: تفاوت میان نسخه‌ها

۵۵۸ بایت اضافه‌شده ،  ‏۲۶ سپتامبر ۲۰۱۹
جز
بدون خلاصۀ ویرایش
جزبدون خلاصۀ ویرایش
جزبدون خلاصۀ ویرایش
خط ۴۶: خط ۴۶:
|امضا                  =
|امضا                  =
}}
}}
'''حاج شیخ على تهرانى''' از شعرای آیینی در دوره ناصرى است.  
'''حاج شیخ على تهرانى''' از شعرای آیینی در دوره ناصرى است.  
==زندگینامه==
==زندگینامه==
خط ۵۱: خط ۵۲:
پدرش آیت اللّه حاج شیخ على تهرانى معروف به شیخ العراقین، از علماى بزرگ و فقهاى مشهور سده سیزدهم هجرى و از شاگردان صاحب جواهر<ref>آیت‌الله شیخ محمد حسن بن شیخ باقر بن شیخ عبد الرحیم بن آقامحمد بن ملا عبد الرحیم شریف اصفهانی از فقهای شیعه است.</ref> است.
پدرش آیت اللّه حاج شیخ على تهرانى معروف به شیخ العراقین، از علماى بزرگ و فقهاى مشهور سده سیزدهم هجرى و از شاگردان صاحب جواهر<ref>آیت‌الله شیخ محمد حسن بن شیخ باقر بن شیخ عبد الرحیم بن آقامحمد بن ملا عبد الرحیم شریف اصفهانی از فقهای شیعه است.</ref> است.
==آثار==
==آثار==
از مرحوم حاج شیخ على تهرانى مقتل منظومى حاوى حدود 2100 بیت در دست است که به «معراج المحبّة» موسوم مى‌باشد. این مقتل منظوم در قالب مثنوی و به سبک عراقى به رشته نظم کشیده که گاه به شیوه بیانى حماسى نزدیک مى‌شود و از آرایه‌هاى لفظى و معنوى اصطلاحات ادبى، نجومى و علمى به کار رفته در آن مى‌توان به آشنایى سراینده آن با علوم و فنون مختلف پى برد. در این مقتل منظوم فارسى کمتر به پیچیدگى لفظى و معنوى برمى‌خوریم و از شیوه سادۀ بیانى برخوردار است ولى با این همه خالى از حشو و زواید نیست. «معراج المحبّه» ترجمه فارسى مقتل معروف لهوف تألیف سید بن طاوس (ره) است که از مقاتل معتبر به شمار مى‌رود و در سال 1317 ه.ق به همت مرحوم حاج شیخ على محلاتى ساکن بمبئى در هند به چاپ رسیده و در سال 1399 ه.ق مطابق سال 1357 ه.ش توسط شاعر آل اللّه، مرحوم محمد على انصارى عینا افست و به ضمیمه لهوف منتشر شده است<ref>وى در مقدّمۀ کوتاه خود بر این مقتل منظوم مى‌نویسد:
از مرحوم حاج شیخ على تهرانى مقتل منظومى حاوى حدود 2100 بیت در دست است که به «معراج المحبّة» موسوم است. این مقتل منظوم در قالب مثنوی و به سبک عراقى است که گاه به شیوه بیانى حماسى نزدیک مى‌شود و از آرایه‌هاى لفظى و معنوى اصطلاحات ادبى، نجومى و علمى به کار رفته در آن مى‌توان به آشنایى سراینده آن با علوم و فنون مختلف پى برد. در این مقتل منظوم فارسى کمتر به پیچیدگى لفظى و معنوى برمى‌خوریم و از شیوه سادۀ بیانى برخوردار است ولى با این همه خالى از حشو و زواید نیست. «معراج المحبّه» ترجمه فارسى مقتل معروف لهوف تألیف سید بن طاوس است که از مقاتل معتبر به شمار مى‌رود و در سال 1317 ه.ق به همت مرحوم حاج شیخ على محلاتى ساکن بمبئى در هند به چاپ رسیده و در سال 1399 ه.ق مطابق سال 1357 ه.ش توسط محمد على انصارى و به ضمیمه لهوف منتشر شده است<ref>وى در مقدّمۀ کوتاه خود بر این مقتل منظوم مى‌نویسد:


آقا شیخ على شیخ العراقین فرزند آقا شیخ عبد الحسین شیخ العراقین -رضوان اللّه علیهما- که یکى از علماى رشید اوایل زمان ناصرالدین شاه قاجار است و حدود 130 سال قبل کتاب لهوف را با اشعارى بسیار عارفانه و ادیبانه و شورانگیز به رشته نظم درکشیده است و علت این اقدام این است که آقا شیخ على شبى پدر بزرگوارش را در خواب دید از اوضاع عالم آخرت پرسید. پدر به فرزند گفت: این طبقه شعرا و مدّاحین مخصوصا مرثیه‌سرایان، اینجا وضعشان خوب است و مقامشان عالى و من اینجا خازن اشعار این طبقه هستم، بکوش تا خود را در شمار این دسته درآورى. آقا شیخ على که تا آن زمان شعرى نسروده بود و چون لهوف را از لحاظ اعتبار و شخصیت مولّف معتبر مى‌دانست آن را حدود سه هزار شعر به رشته نظم درآورد و الحق بسیار شیرین و ملیح سرود و آن را «معراج المحّبة» نامید.</ref>.   
آقا شیخ على شیخ العراقین فرزند آقا شیخ عبد الحسین شیخ العراقین -رضوان اللّه علیهما- که یکى از علماى رشید اوایل زمان ناصرالدین شاه قاجار است و حدود 130 سال قبل کتاب لهوف را با اشعارى بسیار عارفانه و ادیبانه و شورانگیز به رشته نظم درکشیده است و علت این اقدام این است که آقا شیخ على شبى پدر بزرگوارش را در خواب دید از اوضاع عالم آخرت پرسید. پدر به فرزند گفت: این طبقه شعرا و مدّاحین مخصوصا مرثیه‌سرایان، اینجا وضعشان خوب است و مقامشان عالى و من اینجا خازن اشعار این طبقه هستم، بکوش تا خود را در شمار این دسته درآورى. آقا شیخ على که تا آن زمان شعرى نسروده بود و چون لهوف را از لحاظ اعتبار و شخصیت مولّف معتبر مى‌دانست آن را حدود سه هزار شعر به رشته نظم درآورد و الحق بسیار شیرین و ملیح سرود و آن را «معراج المحّبة» نامید.</ref>.   


این اثر منظوم عاشورایى که در قالب مثنوى سروده شده، با این سه بیت به پایان رسیده است:
این اثر منظوم عاشورایى که در قالب مثنوى سروده شده، با این سه بیت به پایان رسیده است:{{شعر}}
{{شعر}}
{{ب| هزاران شکر خلاّق جهان را | که گویا کرد این الکن زبان را }}
{{ب| هزاران شکر خلاّق جهان را | که گویا کرد این الکن زبان را }}


خط ۶۳: خط ۶۳:
{{ب| به محشر آرزو باشد همینم | که باشد این کتاب اندر یمینم }}
{{ب| به محشر آرزو باشد همینم | که باشد این کتاب اندر یمینم }}
{{پایان شعر}}
{{پایان شعر}}
 
{| class="" style="margin: 0 auto; "
| class="b" |<span class="beyt"> هزاران شکر خلاّق جهان را </span>
| style="width:2em;" |
| class="b" |<span class="beyt"> که گویا کرد این الکن زبان را </span>
|-
| class="b" |<span class="beyt"> رسید این غم فزا دفتر به اتمام </span>
| style="width:2em;" |
| class="b" |<span class="beyt"> به معراج محبّت کردمش نام </span>
|-
| class="b" |<span class="beyt"> به محشر آرزو باشد همینم </span>
| style="width:2em;" |
| class="b" |<span class="beyt"> که باشد این کتاب اندر یمینم </span>
|}
<br />
===اشعار===
===اشعار===