جلوه اصفهانى: تفاوت میان نسخه‌ها

۸٬۹۹۵ بایت حذف‌شده ،  ‏۲۹ اوت ۲۰۱۹
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۶۶: خط ۶۶:
{{ب| برفت از برم آن آفتاب و از گریه | تن چو نقره خامش به لرزه چون سیماب }}
{{ب| برفت از برم آن آفتاب و از گریه | تن چو نقره خامش به لرزه چون سیماب }}


{{ب| به حال زار همى رفت و خلقى از دنبال | همه به حسرت کاین حال را کجاست مآب ؟ <ref>مرجع و بازگشت.</ref> }}
{{ب| به حال زار همى رفت و خلقى از دنبال | همه به حسرت کاین حال را کجاست مآب ؟ <ref>مرجع و بازگشت</ref> }}


{{ب| شنید آن‌که چو زین جا برفت خانه نرفت | برفت مسجد و افکند خویش در محراب }}
{{ب| شنید آن‌که چو زین جا برفت خانه نرفت | برفت مسجد و افکند خویش در محراب }}


{{ب| میان گریه با صد هزار سوز بکرد | دعا و آمین گفتند جمعى از احباب }}
{{ب| میان گریه با صد هزار سوز بکرد | دعا و آمین گفتند جمعى از احباب }}


{{ب| پى شفاى من آن ماه من توسل جست | به سید الشهدا آن شفیع روز حساب }}
{{ب| پى شفاى من آن ماه من توسل جست | به سید الشهدا آن شفیع روز حساب }}


{{ب| چه گفت؟گفت:خدایا به حق این مظلوم | که دوستدار مرا وارهان ازین غرقاب }}
{{ب| چه گفت؟ گفت: خدایا به حق این مظلوم | که دوستدار مرا وارهان ازین غرقاب }}


{{ب| حسین آنکه عنایات بى‌حدود و حصرش | به کارخانه آمرزش آمده دولاب }}
{{ب| حسین آنکه عنایات بى‌حدود و حصرش | به کارخانه آمرزش آمده دولاب }}
خط ۸۷: خط ۸۶:
{{ب| فرود آمد و با شوق کرد اجابت زود | هر آن چه در حق او کرده بود حق ایجاب }}
{{ب| فرود آمد و با شوق کرد اجابت زود | هر آن چه در حق او کرده بود حق ایجاب }}


{{ب| عیان چو دید که این عالم‌ست تنگ بر او | از آن به سوى شهادت به شوق کرد شتاب }}
{{ب| عیان چو دید که این عالم‌ است تنگ بر او | از آن به سوى شهادت به شوق کرد شتاب }}


{{ب| بسوختند همه خیمه‌ها،و دخت و زنان | به حال زار بماندند بى‌حفاظ و نقاب }}
{{ب| بسوختند همه خیمه‌ها، و دخت و زنان | به حال زار بماندند بى‌ حفاظ و نقاب }}


{{ب| چه قُبّه‌ها که شد افراشته به آمرزش | اگرچه سوخته شد خیمه و گسسته طناب }}
{{ب| چه قُبّه‌ها که شد افراشته به آمرزش | اگرچه سوخته شد خیمه و گسسته طناب }}
خط ۹۷: خط ۹۶:
{{ب| نرفت جز دو سه روزى که چشم من شد به | عجب مکن که نه اینجاست جاى استعجاب }}
{{ب| نرفت جز دو سه روزى که چشم من شد به | عجب مکن که نه اینجاست جاى استعجاب }}


{{ب| از آن‌که قدرت حق است و هرچه در امکان | رهین قدرت و نبود ز قدرت این اعجاب <ref>تذکره مدینة الادب،ج 1،ص 605 و 606.</ref> }}
{{ب| از آن‌که قدرت حق است و هرچه در امکان | رهین قدرت و نبود ز قدرت این اعجاب <ref>تذکره مدینة الادب، ج 1، ص 605 و 606.</ref> }}
 


{{ب| چو دیدگان من نگرفتند اعتبار | در خونِ‌شان کشیده از آن دست روزگار }}
{{ب| چو دیدگان من نگرفتند اعتبار | در خونِشان کشیده از آن دست روزگار }}


{{ب| چشم از براى عبرت و کسب سعادت است | این دو گرت نباشد از دیده خون ببار }}
{{ب| چشم از براى عبرت و کسب سعادت است | این دو گرت نباشد از دیده خون ببار }}
خط ۱۱۶: خط ۱۱۴:
{{ب| چون روى دوست دید عیان بى‌درنگ و خوف | مشغول شد به رزم و فرو شد به گیرودار }}
{{ب| چون روى دوست دید عیان بى‌درنگ و خوف | مشغول شد به رزم و فرو شد به گیرودار }}


{{ب| با قدرتى که داشت همه عجز بود و بس | یعنى که:عجز نیکو در عین اقتدار }}
{{ب| با قدرتى که داشت همه عجز بود و بس | یعنى که: عجز نیکو در عین اقتدار }}


{{ب| گویند:جفت غم شد و فرد از تبار و قوم | دل گوید:این سخن را باور همى مدار }}
{{ب| گویند: جفت غم شد و فرد از تبار و قوم | دل گوید: این سخن را باور همى مدار }}


{{ب| او صرف عشق گشت و ندارد امیر عشق | غیر از بلا و رنج دگر طایفه تبار }}
{{ب| او صرف عشق گشت و ندارد امیر عشق | غیر از بلا و رنج دگر طایفه تبار }}
خط ۱۲۴: خط ۱۲۲:
{{ب| زان ناله‌ها ز زخم و عطش از چه رو نشد | این کارگاه گیتى گسسته پود و تار }}
{{ب| زان ناله‌ها ز زخم و عطش از چه رو نشد | این کارگاه گیتى گسسته پود و تار }}


{{ب| گویى به چشم بنگرم آن زخمهاى تن | گویى به گوش بشنوم آن ناله‌هاى زار }}
{{ب| گویى به چشم بنگرم آن زخم‌هاى تن | گویى به گوش بشنوم آن ناله‌هاى زار }}


{{ب| مى‌خواست حق که صبر مجسم کند پدید | کرد آن خجسته ذات همایونش آشکار }}
{{ب| مى‌خواست حق که صبر مجسم کند پدید | کرد آن خجسته ذات همایونش آشکار }}
خط ۱۳۸: خط ۱۳۶:
{{ب| اى عاشق خداى سزاوار جاه توست | اى بیش ز آفرینش و کم ز آفریدگار }}
{{ب| اى عاشق خداى سزاوار جاه توست | اى بیش ز آفرینش و کم ز آفریدگار }}


{{ب| از تو شفا همى طلبم با حنین <ref>ناله و زارى.</ref> و آه | کاکنون نیم به جز تو من از کس امیدوار <ref>همان،ص 608 و 609.</ref> }}
{{ب| از تو شفا همى طلبم با حنین <ref>ناله و زارى.</ref> و آه | کاکنون نیَم به جز تو من از کس امیدوار <ref>همان، ص 608 و 609.</ref> }}


{{پایان شعر}}
{{پایان شعر}}
{| class="" style="margin: 0 auto; "
| class="b" |<span class="beyt"> بر من آمد آن ماه وى به حال خراب </span>
| style="width:2em;" |
| class="b" |<span class="beyt"> ز دیده داشت روان اشک چون مُطَرَّز سحاب </span>
|-
| class="b" |<span class="beyt"> مگر تو گفتى چشمش رهى به دریا داشت </span>
| style="width:2em;" |
| class="b" |<span class="beyt"> که نیست ممکن آید ز دیده این همه آب </span>
|-
| class="b" |<span class="beyt"> برفت از برم آن آفتاب و از گریه </span>
| style="width:2em;" |
| class="b" |<span class="beyt"> تن چو نقره خامش به لرزه چون سیماب </span>
|-
| class="b" |<span class="beyt"> به حال زار همى رفت و خلقى از دنبال </span>
| style="width:2em;" |
| class="b" |<span class="beyt"> همه به حسرت کاین حال را کجاست مآب ؟ <ref>مرجع و بازگشت.</ref> </span>
|-
| class="b" |<span class="beyt"> شنید آن‌که چو زین جا برفت خانه نرفت </span>
| style="width:2em;" |
| class="b" |<span class="beyt"> برفت مسجد و افکند خویش در محراب </span>
|-
| class="b" |<span class="beyt"> میان گریه با صد هزار سوز بکرد </span>
| style="width:2em;" |
| class="b" |<span class="beyt"> دعا و آمین گفتند جمعى از احباب </span>
|-
| class="b" |<span class="beyt"> پى شفاى من آن ماه من توسل جست </span>
| style="width:2em;" |
| class="b" |<span class="beyt"> به سید الشهدا آن شفیع روز حساب </span>
|-
| class="b" |<span class="beyt"> چه گفت؟گفت:خدایا به حق این مظلوم </span>
| style="width:2em;" |
| class="b" |<span class="beyt"> که دوستدار مرا وارهان ازین غرقاب </span>
|-
| class="b" |<span class="beyt"> حسین آنکه عنایات بى‌حدود و حصرش </span>
| style="width:2em;" |
| class="b" |<span class="beyt"> به کارخانه آمرزش آمده دولاب </span>
|-
| class="b" |<span class="beyt"> شهى که ماند در آن دشت فرد تا گفتند </span>
| style="width:2em;" |
| class="b" |<span class="beyt"> گه سوار شدن زینب‌اش گرفت رکاب </span>
|-
| class="b" |<span class="beyt"> سواره یک تنه زد خود به لشکرى انبوه </span>
| style="width:2em;" |
| class="b" |<span class="beyt"> که دید ساز شفاعت به نغمه زین مضراب </span>
|-
| class="b" |<span class="beyt"> ز کشته پشته همى کرد اندر آن صحرا </span>
| style="width:2em;" |
| class="b" |<span class="beyt"> ز زخم تشنگى‌اش تا نماند طاقت و تاب </span>
|-
| class="b" |<span class="beyt"> فرود آمد و با شوق کرد اجابت زود </span>
| style="width:2em;" |
| class="b" |<span class="beyt"> هر آن چه در حق او کرده بود حق ایجاب </span>
|-
| class="b" |<span class="beyt"> عیان چو دید که این عالم‌ست تنگ بر او </span>
| style="width:2em;" |
| class="b" |<span class="beyt"> از آن به سوى شهادت به شوق کرد شتاب </span>
|-
| class="b" |<span class="beyt"> بسوختند همه خیمه‌ها،و دخت و زنان </span>
| style="width:2em;" |
| class="b" |<span class="beyt"> به حال زار بماندند بى‌حفاظ و نقاب </span>
|-
| class="b" |<span class="beyt"> چه قُبّه‌ها که شد افراشته به آمرزش </span>
| style="width:2em;" |
| class="b" |<span class="beyt"> اگرچه سوخته شد خیمه و گسسته طناب </span>
|-
| class="b" |<span class="beyt"> چو فارغ آمد زین کار رفت خانه و نیز </span>
| style="width:2em;" |
| class="b" |<span class="beyt"> بدان امام توسل بجست با آداب </span>
|-
| class="b" |<span class="beyt"> نرفت جز دو سه روزى که چشم من شد به </span>
| style="width:2em;" |
| class="b" |<span class="beyt"> عجب مکن که نه اینجاست جاى استعجاب </span>
|-
| class="b" |<span class="beyt"> از آن‌که قدرت حق است و هرچه در امکان </span>
| style="width:2em;" |
| class="b" |<span class="beyt"> رهین قدرت و نبود ز قدرت این اعجاب <ref>تذکره مدینة الادب،ج 1،ص 605 و 606.</ref> </span>
|-
| class="b" |<span class="beyt"> چو دیدگان من نگرفتند اعتبار </span>
| style="width:2em;" |
| class="b" |<span class="beyt"> در خونِ‌شان کشیده از آن دست روزگار </span>
|-
| class="b" |<span class="beyt"> چشم از براى عبرت و کسب سعادت است </span>
| style="width:2em;" |
| class="b" |<span class="beyt"> این دو گرت نباشد از دیده خون ببار </span>
|-
| class="b" |<span class="beyt"> چشم آفرین مگر کند و اولیاى او </span>
| style="width:2em;" |
| class="b" |<span class="beyt"> دفع گزند دشمن ازین خسته نزار </span>
|-
| class="b" |<span class="beyt"> من خسته و نزارم لیکن به گرد خویش </span>
| style="width:2em;" |
| class="b" |<span class="beyt"> بینم به چشم غیب یکى آهنین حصار </span>
|-
| class="b" |<span class="beyt"> آن آهنین حصار چه گریه است بر حسین </span>
| style="width:2em;" |
| class="b" |<span class="beyt"> آن گوهرى که گشت به دوش نبى سوار </span>
|-
| class="b" |<span class="beyt"> چونین سوار با شرف و عز و سرورى </span>
| style="width:2em;" |
| class="b" |<span class="beyt"> آخر پیاده ماند در آن دشت کارزار </span>
|-
| class="b" |<span class="beyt"> تنها و فرد ماند به غیر از خدا ندید </span>
| style="width:2em;" |
| class="b" |<span class="beyt"> هرچ او نگاه سوى یمین کرد یا یسار </span>
|-
| class="b" |<span class="beyt"> چون روى دوست دید عیان بى‌درنگ و خوف </span>
| style="width:2em;" |
| class="b" |<span class="beyt"> مشغول شد به رزم و فرو شد به گیرودار </span>
|-
| class="b" |<span class="beyt"> با قدرتى که داشت همه عجز بود و بس </span>
| style="width:2em;" |
| class="b" |<span class="beyt"> یعنى که:عجز نیکو در عین اقتدار </span>
|-
| class="b" |<span class="beyt"> گویند:جفت غم شد و فرد از تبار و قوم </span>
| style="width:2em;" |
| class="b" |<span class="beyt"> دل گوید:این سخن را باور همى مدار </span>
|-
| class="b" |<span class="beyt"> او صرف عشق گشت و ندارد امیر عشق </span>
| style="width:2em;" |
| class="b" |<span class="beyt"> غیر از بلا و رنج دگر طایفه تبار </span>
|-
| class="b" |<span class="beyt"> زان ناله‌ها ز زخم و عطش از چه رو نشد </span>
| style="width:2em;" |
| class="b" |<span class="beyt"> این کارگاه گیتى گسسته پود و تار </span>
|-
| class="b" |<span class="beyt"> گویى به چشم بنگرم آن زخمهاى تن </span>
| style="width:2em;" |
| class="b" |<span class="beyt"> گویى به گوش بشنوم آن ناله‌هاى زار </span>
|-
| class="b" |<span class="beyt"> مى‌خواست حق که صبر مجسم کند پدید </span>
| style="width:2em;" |
| class="b" |<span class="beyt"> کرد آن خجسته ذات همایونش آشکار </span>
|-
| class="b" |<span class="beyt"> بر جورها نکردى اگر صبر پس نبود </span>
| style="width:2em;" |
| class="b" |<span class="beyt"> والا وجود او را از صبر پود و تار </span>
|-
| class="b" |<span class="beyt"> بودند منتظر همه قدسیان به شوق </span>
| style="width:2em;" |
| class="b" |<span class="beyt"> تا زین دیار رخت‌کشى سوى آن دیار </span>
|-
| class="b" |<span class="beyt"> از رفتن تو شاها زین تیره تنگ جاى </span>
| style="width:2em;" |
| class="b" |<span class="beyt"> با شوق نز <ref>مخفف نه از.</ref> کراهت از روى اختیار </span>
|-
| class="b" |<span class="beyt"> از جنت مثالى تا بارگاه قدس </span>
| style="width:2em;" |
| class="b" |<span class="beyt"> یکبارگى برستند از رنج انتظار </span>
|-
| class="b" |<span class="beyt"> اى عاشق خداى سزاوار جاه توست </span>
| style="width:2em;" |
| class="b" |<span class="beyt"> اى بیش ز آفرینش و کم ز آفریدگار </span>
|-
| class="b" |<span class="beyt"> از تو شفا همى طلبم با حنین <ref>ناله و زارى.</ref> و آه </span>
| style="width:2em;" |
| class="b" |<span class="beyt"> کاکنون نیم به جز تو من از کس امیدوار <ref>همان،ص 608 و 609.</ref> </span>
|}


==منابع==
==منابع==
۳٬۴۸۸

ویرایش