تکیه امامزاده صالح

نسخهٔ تاریخ ‏۲۵ سپتامبر ۲۰۲۱، ساعت ۱۴:۱۴ توسط Esmaeili (بحث | مشارکت‌ها)
(تفاوت) → نسخهٔ قدیمی‌تر | نمایش نسخهٔ فعلی (تفاوت) | نسخهٔ جدیدتر ← (تفاوت)

تکیه امامزاده صالح، از تکیه‌های معروف و قدیمی تهران که در منطقه تجریش واقع شده‌است.

بنای داخلی تکیه تجریش

آدرس و علت نامگذاریویرایش

تکیه امامزاده صالح در تهران، ابتدای بازار تجریش قرار دارد. این تکیه به دلیل اینکه در مجاروت مرقد امامزاده صالح بنا شده‌است، به این نام خوانده می‌شود. نام دیگر آن تکیه بزرگ تجریش است.

تاریخچهویرایش

بنای تکیه به نیمه اول قرن سیزدهم مربوط می‌گردد و حاج حیدرعلی و حاج حسین‌علی از سرشناسان تجریش، بنیان گذاران آن به شمار می‌روند.

مشخصات بناویرایش

تکیه امامزاده صالح از جمله تکیه‌های سرپوشیده به شمار می‌رود و اهمیت معماری آن نیز مربوط به نحوه پوشش سقف آن است. فضای میانی تکیه دارای طرح مستطیل شکل است که به دلیل مسطح بودن گوشه‌ها، به طرح هشت ضلعی تبدیل شده‌است. بنای تکیه به صورت غرفه‌هایی در پایین و بالا بنا شده‌است. در غرب تکیه تالار بزرگی بالاتر از کف بنا گردیده که نسبت به مجموعه بنا حالت شاه نشین وسیعی دارد و به نام تالار تکیه معروف است. در موقع برگزاری مراسم، این محل به جایگاه شخصیت‌ها و پیشکسوتان و بزرگان اختصاص می‌یابد. در ضلع شرقی در طبقه بالا در پشت غرفه‌های جلو نیز فضای وسیعی وجود دارد که جمع کثیری را در خود جای می‌دهد. بنای تکیه با آجر ساده بنا شده که سال‌ها پیش روی آن را سیمان اندود کرده‌اند.

سقف تکیه به گونه جالبی استوار شده‌است. در وسط سقف قاب مستطیلی به طول و عرض تقریبی 4*7 متر با چهار تیر چوبی ایجاد شده که وزن آن بر روی شش ستون یکپارچه چوبی با پایه‌های سنگی قرار داشت. این ستون‌های چوبی در جریان سیل سال 1366 شمسی شکست و به جای آنها ستون‌های قوطی آهنی برپا کرده‌اند. سپس تعدادی تیر چوبی با فاصله و موازی با هم به طور مورب میان لبه سقف غرفه‌های طبقه دوم و قاب چوبی استوار گردیده که در نتیجه چهار سطح شیبدار و عمود بر تیرهای اصلی یک رشته تیر ریزی‌های موازی از پایین تا بالا اجرا گردیده‌است. بر فراز قاب مستطیل میانی با فاصله حدود یک متر سقفی به کمک خرپاهای چوبی برپا شده‌است. فاصله مزبور به صورت نورگیر با مشبکی ساده چوبی عمل می‌کند و نور لازم را به درون تکیه می‌فرستد. در وسط تکیه سکویی برای اجرای مراسم تعزیه قرار داشت که سال‌ها پیش آن را به حوض برجسته‌ای از کف تبدیل نموده‌اند. راه پله‌های طبقه دوم بنا، یکی در فضای پشت جانب شمالی و دیگری در دالان واقع در جنوب شرقی تکیه که به طرف صحن امامزاده صالح می‌رود، قرار دارند.

منبعویرایش