۹٬۵۴۵
ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
الهام بخشى [[تربت]] خونین [[حسین بن على (ع)|سیدالشهدا(ع)]] در راه مبارزه با ستم، سبب شد که شیعه، همواره مرقد آن شهید را تکریم و بر گرد آن تجمّع کند. توصیه‌هاى اکید ائمه نیز نسبت به زیارت قبر [[امام حسین|امام حسین(ع)]] این شور و الهام را مى‌افزود. همین سبب شد که حکّام ستمگر همواره احساس خطر کنند و این کانون را از هم بپاشند. از دوران [[بنى امیه]] که [[زیارت]] آن حضرت، ممنوع و تحت کنترل بود، تا زمان [[هارون الرشید]] که حتى [[درخت سدر|درخت سدرى]] را که سایه‌بان زائران بود قطع کردند<ref>تاریخ الشیعة، مظفرى. ص ۸۹، بحارالأنوار، ج ۴۵، ص ۳۹۸.</ref>، تا زمان متوکل عباسى که اوج آن سختگیری‌ها و ممانعت‌ها بود، تا زمان استیلاى وهابیون و غارت [[کربلا]] و '''تخریب حرم حسینى'''، همه و همه گویاى وحشت دشمنان حق و [[اهل بیت (ع)|اهل بیت(ع)]]، از جلوه‌گرى این خورشیدهاى تابان بود. | الهام بخشى [[تربت]] خونین [[حسین بن على (ع)|سیدالشهدا(ع)]] در راه مبارزه با ستم، سبب شد که شیعه، همواره مرقد آن شهید را تکریم و بر گرد آن تجمّع کند. توصیه‌هاى اکید ائمه نیز نسبت به زیارت قبر [[امام حسین علیه‌السلام|امام حسین(ع)]] این شور و الهام را مى‌افزود. همین سبب شد که حکّام ستمگر همواره احساس خطر کنند و این کانون را از هم بپاشند. از دوران [[بنى امیه]] که [[زیارت]] آن حضرت، ممنوع و تحت کنترل بود، تا زمان [[هارون الرشید]] که حتى [[درخت سدر|درخت سدرى]] را که سایه‌بان زائران بود قطع کردند<ref>تاریخ الشیعة، مظفرى. ص ۸۹، بحارالأنوار، ج ۴۵، ص ۳۹۸.</ref>، تا زمان متوکل عباسى که اوج آن سختگیری‌ها و ممانعت‌ها بود، تا زمان استیلاى وهابیون و غارت [[کربلا]] و '''تخریب حرم حسینى'''، همه و همه گویاى وحشت دشمنان حق و [[اهل بیت (ع)|اهل بیت(ع)]]، از جلوه‌گرى این خورشیدهاى تابان بود. | ||
==تاریخچه تخریب حرم مطهر سیدالشهداء== | ==تاریخچه تخریب حرم مطهر سیدالشهداء== | ||