Automoderated users، ربات‌ها، دیوان‌سالاران، checkuser، مدیران نظرات، مدیران رابط کاربری، Moderators، پنهانگران، مدیران
۴٬۰۱۷
ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۶: | خط ۶: | ||
| اندازه تصویر = | | اندازه تصویر = | ||
| عنوان تصویر = | | عنوان تصویر = | ||
| زادروز = | | زادروز = | ||
| مکان تولد = | | مکان تولد = | ||
| تاریخ مرگ = 13 [[جمادی الثانی]] | | تاریخ مرگ = 13 [[جمادی الثانی]] | ||
| خط ۳۰: | خط ۳۰: | ||
| نقش‌های برجسته = | | نقش‌های برجسته = | ||
| سبک = | | سبک = | ||
| تأثیرگذاران = [[پیامبر اکرم(ص)]] {{سخ}} [[علی بن ابی طالب(ع)]] | | تأثیرگذاران = [[پیامبر اکرم(ص)]] {{سخ}} [[علی بن ابی طالب (ع)]] | ||
| تأثیرپذیرفتگان = [[عباس بن علی|حضرت عباس(ع)]] | | تأثیرپذیرفتگان = [[عباس بن علی|حضرت عباس (ع)]] | ||
| شهر خانگی = | | شهر خانگی = | ||
| تلویزیون = | | تلویزیون = | ||
| خط ۵۳: | خط ۵۳: | ||
}} | }} | ||
مادر حضرت [[اباالفضل (ع)]] و همسر [[امیرالمؤمنین (ع)]] پس از شهادت حضرت فاطمه بود که به معرّفى [[عقیل]]، برادر حضرت امیر، به همسرى على (ع) در آمد. نامش [[فاطمه بنت حزام]] | مادر حضرت [[اباالفضل (ع)]] و همسر [[امیرالمؤمنین (ع)]] پس از شهادت حضرت فاطمه بود که به معرّفى [[عقیل]]، برادر حضرت امیر، به همسرى على (ع) در آمد. نامش [[فاطمه بنت حزام]]، از قبیلۀ [[بنى کلاب]] و خواهر [[لبید]] شاعر بود. زنى بود با شرافت، از خانواده‌اى ریشه‌دار و دلاور و نسبت به فرزندان [[حضرت زهرا (س)]] نیز بسیار مهربان بود. | ||
'''ثمرۀ ازدواج على (ع) با او چهار پسر بود،به نامهاى''': | '''ثمرۀ ازدواج على (ع) با او چهار پسر بود،به نامهاى''': | ||
| خط ۶۲: | خط ۶۲: | ||
* عثمان | * عثمان | ||
که هر چهار فرزندش روز عاشورا در رکاب سید الشهدا (ع) به شهادت رسیدند.<ref>'' | که هر چهار فرزندش روز عاشورا در رکاب سید الشهدا (ع) به شهادت رسیدند.<ref>''الکامل، ابن اثیر، ج 3،ص 333؛ ادب الطفّ، ج 1، ص 72.''</ref> | ||
امّ البنین، پس از شهادت فرزندانش، همه روزه به بقیع مى‌رفت و بچه‌هاى عباس را نیز به همراه مى‌برد و به یاد فرزندان شهیدش مرثیه و نوحه مى‌خواند. زنان مدینه نیز به ندبه و نوحۀ سوزناک او جمع مى‌شدند و مى‌گریستند. اشعارى هم دربارۀ عباس سروده بود.<ref>''سفینة | امّ البنین، پس از شهادت فرزندانش، همه روزه به بقیع مى‌رفت و بچه‌هاى عباس را نیز به همراه مى‌برد و به یاد فرزندان شهیدش مرثیه و نوحه مى‌خواند. زنان مدینه نیز به ندبه و نوحۀ سوزناک او جمع مى‌شدند و مى‌گریستند. اشعارى هم دربارۀ عباس سروده بود.<ref>''سفینة البحار، ج 1، ص 510.''</ref> | ||
وقتى زنان به امّ البنین تسلیت مى‌گفتند، مى‌گفت دیگر مرا «امّ البنین» خطاب نکنید، چرا که امروز دیگر آن فرزندانم نیستند و شهید شده‌اند: | وقتى زنان به امّ البنین تسلیت مى‌گفتند، مى‌گفت دیگر مرا «امّ البنین» خطاب نکنید، چرا که امروز دیگر آن فرزندانم نیستند و شهید شده‌اند: | ||