المنتخب فی جمع المراثی و الخطب: تفاوت میان نسخه‌ها

از ویکی حسین
پرش به ناوبری پرش به جستجو
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
 
(۶ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۲ کاربر نشان داده نشد)
خط ۱: خط ۱:
'''المنتخب فی جمع المراثی و الخطب''' کتابی است درباره‌ی واقعه‌ی کربلا که توسط فخرالدین طریحی نجفی نوشته شده است.
'''المنتخب فی جمع المراثی و الخطب''' کتابی است درباره‌ی واقعه‌ [[کربلا]] که توسط [[فخرالدین بن محمد علی طریحی نجفی|فخرالدین طریحی نجفی]] نوشته شده است.
{{جعبه اطلاعات کتاب
{{جعبه اطلاعات کتاب
| عنوان          = المنتخب فی جمع المراثی و الخطب
| عنوان          = المنتخب فی جمع المراثی و الخطب
خط ۳۳: خط ۳۳:
| پیش از          =  
| پیش از          =  
}}
}}


==نویسنده==
==نویسنده==


نویسندهٔ کتاب فخرالدین طریحی نجفی از عالمان نامدار شیعه است و آثار متعددی دارد که از میان آنها مجمع البحرین از همه مشهورتر است.
نویسندهٔ کتاب [[فخرالدین بن محمد علی طریحی نجفی|فخرالدین طریحی نجفی]] از عالمان نامدار شیعه است و آثار متعددی دارد که از میان آنها مجمع البحرین از همه مشهورتر است. وی سه کتاب کبیر و وسیط و صغیر با عنوان المنتخب داشته است، اما دانسته نیست کتاب حاضر کدامیک از آن‌هاست. همچنین تاریخ تألیف این کتاب معلوم نیست، ولی چون نویسنده در سال 1085 یا 1087 درگذشته، بنابراین تاریخ تألیفش پیش از سال‌های مزبور و نیز پیش از تألیف بحارالانوار است که در آن از المنتخب نقل شده.  
وی سه کتاب کبیر و وسیط و صغیر با عنوان المنتخب داشته است، اما دانسته نیست کتاب حاضر کدامیک از آن‌هاست. همچنین تاریخ تألیف این کتاب معلوم نیست، ولی چون نویسنده در سال 1085 یا 1087 درگذشته، بنابراین تاریخ تألیفش پیش از سال‌های مزبور و نیز پیش از تألیف بحارالانوار است که در آن از المنتخب نقل شده.  
 
==درباره‌ی کتاب==
 
المنتخب، که بدان المجالس الطریحیة و المجالس الفخریه نیز می‌گویند، شامل مجموعه‌ای از احادیث و مراثی دربارهٔ امام حسین (ع) و ائمهٔ طاهرین (ع) است. این کتاب به امام حسین اختصاص ندارد، ولی محورش آن حضرت است و در جای جای آن به امام حسین پرداخته شده. مطالب کتاب به دو جزء تقسیم شده و هر جزء شامل ده مجلس و هر مجلس شامل چند باب است. در هر باب، و نیز در هر مجلس، نه از یک موضوع، بلکه از موضوعات متعددی، آن هم بی‌ارتباط با یکدیگر، سخن رفته است.
 


المنتخب جُنگی است شامل حدیث و شعر دربارهٔ امام حسین. مطالب هر باب، و نیز هر مجلس، غالباً با خطاب به مؤمنان آغاز می‌شود و به آن‌ها توصیه می‌شود که گریه و ندبه کنند و ماتم پیشه سازند و در عزاداری بکوشند. در سراسر کتاب عباراتی چون «اجروا ماء العیون» و «اجروا الدّماء من العیون» و «اسکبوا العبرات» ملاحظه می‌شود. آنگاه احادیث و اشعاری در فضایل و مصائب نقل می‌شود. اغلب احادیث، مرسل و برخی از آنها ضعیف است.
==درباره‌ کتاب==


المنتخب، که بدان المجالس الطریحیة و المجالس الفخریه نیز می‌گویند، شامل مجموعه‌ای از احادیث و [[مرثیه|مراثی]] دربارهٔ [[امام حسین (ع)]] و ائمهٔ طاهرین (ع) است. این کتاب به [[حسین|امام حسین]] اختصاص ندارد، ولی محورش آن حضرت است و در جای جای آن به امام حسین پرداخته شده. مطالب کتاب به دو جزء تقسیم شده و هر جزء شامل ده مجلس و هر مجلس شامل چند باب است. در هر باب، و نیز در هر مجلس، نه از یک موضوع، بلکه از موضوعات متعددی، آن هم بی‌ارتباط با یکدیگر، سخن رفته است.


از محتوای کتاب چنین برمی‌آید که نویسنده، آن را به هدف گریاندن مؤمنان و تشویق به عزاداری و برای خواندن در مجلس عزا نوشته است. در واقع المنتخب، روضه‌نویسی از مقتل امام حسین است و کمتر کتابی بدین سبک و سیاق، و بدین اندازه غیر منظم، وجود دارد. عالمان باریک‌بین برآنند که در المنتخب مسامحات فراوانی یافت می‌شود و مطالب ویژهٔ آن اعتباری ندارد. میرزا محمّد ارباب قمی در کتاب اربعین حسینیه (ص 243)، می‌گوید: حدیث کساء متواتر است، «اما حدیث کسای معروف در زمان ما در کتب معتبره نقل نشده و از خصائص منتخب شیخ طریحی است و خالی از اخلال در متن نباشد و....» همچنین نوری در لؤلؤ و مرجان (ص 183-184)، می‌گوید: «قصهٔ زعفر جنی و عروسی قاسم... هر دو در روضهٔ کاشفی موجود [است] و دوم در منتخب شیخ طریحی که مشتمل است بر موهون؛ مثل دفن کردن دشمنان جناب عبدالعظیم حسنی را زنده در ری».
المنتخب جُنگی است شامل حدیث و شعر دربارهٔ امام حسین. مطالب هر باب، و نیز هر مجلس، غالباً با خطاب به مؤمنان آغاز می‌شود و به آن‌ها توصیه می‌شود که [[گریه]] و ندبه کنند و ماتم پیشه سازند و در [[عزادارى|عزاداری]] بکوشند. در سراسر کتاب عباراتی چون «اجروا ماء العیون» و «اجروا الدّماء من العیون» و «اسکبوا العبرات» ملاحظه می‌شود. آنگاه احادیث و اشعاری در فضایل و مصائب نقل می‌شود. اغلب احادیث، مرسل و برخی از آنها ضعیف است.  


از محتوای کتاب چنین برمی‌آید که نویسنده، آن را به هدف گریاندن مؤمنان و تشویق به عزاداری و برای خواندن در مجلس عزا نوشته است. در واقع المنتخب، روضه‌نویسی از مقتل امام حسین است و کمتر کتابی بدین سبک و سیاق، و بدین اندازه غیر منظم، وجود دارد. عالمان باریک‌بین برآنند که در المنتخب مسامحات فراوانی یافت می‌شود و مطالب ویژهٔ آن اعتباری ندارد. میرزا محمّد ارباب قمی در کتاب [[اربعین]] حسینیه (ص 243)، می‌گوید: حدیث کساء متواتر است، «اما حدیث کسای معروف در زمان ما در کتب معتبره نقل نشده و از خصائص منتخب شیخ طریحی است و خالی از اخلال در متن نباشد و....» همچنین نوری در لؤلؤ و مرجان (ص 183-184)، می‌گوید: «قصهٔ زعفر جنی و عروسی قاسم... هر دو در روضهٔ کاشفی موجود [است] و دوم در منتخب شیخ طریحی که مشتمل است بر موهون؛ مثل دفن کردن دشمنان جناب عبدالعظیم حسنی را زنده در ری».


آقا بزرگ تهرانی در الذّریعة (ج 22، ص 420)، ضمن معرفی نسخه‌های المنتخب، به اختلاف مطالب آن‌ها اشاره کرده است. چنین می‌نماید که در این کتاب تصرفاتی شده است.
آقا بزرگ تهرانی در الذّریعة (ج 22، ص 420)، ضمن معرفی نسخه‌های المنتخب، به اختلاف مطالب آن‌ها اشاره کرده است. چنین می‌نماید که در این کتاب تصرفاتی شده است.
خط ۸۱: خط ۵۵:
==منابع==
==منابع==


* کتابشناسی تاریخی امام حسین علیه‌السلام، محمد اسفندیاری، ص 68-69.
*کتابشناسی تاریخی امام حسین علیه‌السلام، محمد اسفندیاری، ص 68-69.
 
{{کتاب‌شناسی امام حسین (ع)}}
 
[[رده:کتاب‌ها]]
[[رده:کتاب‌ها]]
[[رده:کتاب‌ها در گروه تاریخ]]
[[رده:کتاب‌ها در گروه تاریخ]]
[[رده:مقتل]]
[[en:Al-Muntakhab fi Jam al-Marathi wa al-Khutab (Book)]]

نسخهٔ کنونی تا ‏۳۰ ژانویهٔ ۲۰۲۳، ساعت ۱۵:۵۶

المنتخب فی جمع المراثی و الخطب کتابی است درباره‌ی واقعه‌ کربلا که توسط فخرالدین طریحی نجفی نوشته شده است.

المنتخب فی جمع المراثی و الخطب

نویسنده فخرالدین طریحی نجفی
ناشر منشورات شریف رضی
محل نشر قم
تاریخ نشر 1413 ق
تعداد صفحات 496 ص

نویسنده[ویرایش | ویرایش مبدأ]

نویسندهٔ کتاب فخرالدین طریحی نجفی از عالمان نامدار شیعه است و آثار متعددی دارد که از میان آنها مجمع البحرین از همه مشهورتر است. وی سه کتاب کبیر و وسیط و صغیر با عنوان المنتخب داشته است، اما دانسته نیست کتاب حاضر کدامیک از آن‌هاست. همچنین تاریخ تألیف این کتاب معلوم نیست، ولی چون نویسنده در سال 1085 یا 1087 درگذشته، بنابراین تاریخ تألیفش پیش از سال‌های مزبور و نیز پیش از تألیف بحارالانوار است که در آن از المنتخب نقل شده.

درباره‌ کتاب[ویرایش | ویرایش مبدأ]

المنتخب، که بدان المجالس الطریحیة و المجالس الفخریه نیز می‌گویند، شامل مجموعه‌ای از احادیث و مراثی دربارهٔ امام حسین (ع) و ائمهٔ طاهرین (ع) است. این کتاب به امام حسین اختصاص ندارد، ولی محورش آن حضرت است و در جای جای آن به امام حسین پرداخته شده. مطالب کتاب به دو جزء تقسیم شده و هر جزء شامل ده مجلس و هر مجلس شامل چند باب است. در هر باب، و نیز در هر مجلس، نه از یک موضوع، بلکه از موضوعات متعددی، آن هم بی‌ارتباط با یکدیگر، سخن رفته است.

المنتخب جُنگی است شامل حدیث و شعر دربارهٔ امام حسین. مطالب هر باب، و نیز هر مجلس، غالباً با خطاب به مؤمنان آغاز می‌شود و به آن‌ها توصیه می‌شود که گریه و ندبه کنند و ماتم پیشه سازند و در عزاداری بکوشند. در سراسر کتاب عباراتی چون «اجروا ماء العیون» و «اجروا الدّماء من العیون» و «اسکبوا العبرات» ملاحظه می‌شود. آنگاه احادیث و اشعاری در فضایل و مصائب نقل می‌شود. اغلب احادیث، مرسل و برخی از آنها ضعیف است.

از محتوای کتاب چنین برمی‌آید که نویسنده، آن را به هدف گریاندن مؤمنان و تشویق به عزاداری و برای خواندن در مجلس عزا نوشته است. در واقع المنتخب، روضه‌نویسی از مقتل امام حسین است و کمتر کتابی بدین سبک و سیاق، و بدین اندازه غیر منظم، وجود دارد. عالمان باریک‌بین برآنند که در المنتخب مسامحات فراوانی یافت می‌شود و مطالب ویژهٔ آن اعتباری ندارد. میرزا محمّد ارباب قمی در کتاب اربعین حسینیه (ص 243)، می‌گوید: حدیث کساء متواتر است، «اما حدیث کسای معروف در زمان ما در کتب معتبره نقل نشده و از خصائص منتخب شیخ طریحی است و خالی از اخلال در متن نباشد و....» همچنین نوری در لؤلؤ و مرجان (ص 183-184)، می‌گوید: «قصهٔ زعفر جنی و عروسی قاسم... هر دو در روضهٔ کاشفی موجود [است] و دوم در منتخب شیخ طریحی که مشتمل است بر موهون؛ مثل دفن کردن دشمنان جناب عبدالعظیم حسنی را زنده در ری».

آقا بزرگ تهرانی در الذّریعة (ج 22، ص 420)، ضمن معرفی نسخه‌های المنتخب، به اختلاف مطالب آن‌ها اشاره کرده است. چنین می‌نماید که در این کتاب تصرفاتی شده است.


جستارهای وابسته[ویرایش | ویرایش مبدأ]

منابع[ویرایش | ویرایش مبدأ]

  • کتابشناسی تاریخی امام حسین علیه‌السلام، محمد اسفندیاری، ص 68-69.