اجفر: تفاوت میان نسخه‌ها

از ویکی حسین
پرش به ناوبری پرش به جستجو
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۳۰: خط ۳۰:
==پی نوشت==
==پی نوشت==


[[جغرافیا]]
[[رده:جغرافیا]]
[[رده:مسیر حرکت امام حسین (ع)]]
[[رده:مسیر حرکت امام حسین (ع)]]

نسخهٔ ‏۱۵ اکتبر ۲۰۱۶، ساعت ۱۶:۲۲

اَجفُر، از منزل‌گاه‌های مسیر مکه و کوفه که در فاصله بین فید و خزیمیه قرار دارد. در مسیر حرکت به کربلا دیدار و گفتگوی امام حسین(ع) با عبدالله بن ابی مطیع عدوی احتمالاً در این منزل صورت گرفته است.

موقعیت

مکانی بین فید و خزیمیه است. فاصله آن تا خزیمیه 24 و تا فید 36 میل است.[۱] زمخشری آن را آبی متعلق به بنی یربوع دانسته که بنی جذیمه آن را از ایشان گرفته‌اند.[۲]

وقایع

در این مکان بارها کاروان حاجیان مورد غارت راهزنان قرار گرفته است.[۳] از جمله در سال 285ق صالح بن مدرک طائی و دیگران اموال حاجیان را غارت کردند.[۴]

در این مکان بین امام حسین(ع) و عبدالله بن ابی مطیع عدوی دیداری صورت گرفته است.[۵] در گزارش طبری و شیخ مفید مکان این گفتگوی دقیق مشخص نشده است، ولی آن را در کنار آبی از آب‌های عرب پس از حاجر و پیش از زرود دانسته‌اند.[۶] منابع دیگر از این دیدار را در نزدیکی مکه یاد کرده‌اند.[۷]

ابن اثیر ملاقات نخست امام حسین و عبدالله بن مطیع را در مسیر مدینه به مکه گزارش کرده است او به دیدار دوم امام با عبدالله پس از منزل حاجر نیز اشاره دارد.[۸] در این دیدار عبدالله چون از سفر امام به عراق اطلاع یافت حضرت را سوگند داد که از این سفر دست بردارد. سپس گفت:

«اگر از بنی امیه آنچه در دست دارند، طلب کنی به خدا سوگند تو را می‌کشند و اگر چنین شد بعد از شما هیچ کس حرمتی نخواهد داشت».[۹]

امام درخواست او را نادیده گرفت و به حرکت خود ادامه داد.[۱۰]


پیوند به بیرون

منبع مقاله:دانشنامه مجازی مکتب اهل بیت (ع)

منابع

  • طبری، محمد بن جریر، تاریخ الأمم و الملوک، تحقیق: محمد أبوالفضل ابراهیم، دارالتراث، بیروت، 1387ق/1967م.
  • مقدسی، محمد بن احمد، أحسن التقاسیم فی معرفة الأقالیم، مکتبة مدبولی، القاهره، 1411ق/1991م.
  • حموی بغدادی، یاقوت، معجم البلدان، دارصادر، بیروت، 1995 م.
  • ابن اعثم کوفی، احمد بن اعثم، کتاب الفتوح، تحقیق: علی شیری، دارالأضواء، بیروت، 1411ق/1991م.
  • شیخ مفید، الارشاد فی معرفة حجج الله علی العباد، کنگره شیخ مفید، قم، 1413 ق.
  • ابن اثیر، علی بن ابی کرم،الکامل فی التاریخ،‌دار صادر، بیروت، 1385ق/1965م.
  • ابن خلدون، عبدالرحمن بن محمد، دیوان المبتدأ و الخبر فی تاریخ العرب و البربر و من عاصرهم من ذوی الشأن الأکبر، تحقیق: خلیل شحادة، دارالفکر، بیروت، 1408ق/1988م.
  • جعفریان، رسول، اطلس شیعه، انتشارات سازمان جغرافیایی نیروهای مسلح، تهران، 1387ش.

پی نوشت

  1. احسن التقاسیم، ص108
  2. معجم البلدان، ج1، ص102
  3. ابن خلدون، ج3، ص440
  4. ابن اثیر، ج7، ص490؛ طبری، ج10، ص67
  5. جعفریان، ص66
  6. طبری، ج5، ص395؛ شیخ مفید، ج2، ص71؛ ابن اثیر، ج4، ص41
  7. الفتوح، ج5، ص22
  8. ابن اثیر، ج7، ص490.
  9. طبری، ج5، ص396-395؛ الفتوح، ج5، ص22؛ مفید، ج2، ص72
  10. طبری، ج5، ص396-395؛ الفتوح، ج5، ص22؛ شیخ مفید، ج2، ص72