۲۳۸
ویرایش
T.ramezani (بحث | مشارکتها) جزبدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
خط ۱: | خط ۱: | ||
ابوالمفاخر رازی از شاعران سدهی پنجم وششم است. | |||
{{جعبه اطلاعات شاعر و نویسنده | |||
| نام = ابوالمفاخر رازی | |||
| تصویر = | |||
| توضیح تصویر = | |||
| نام اصلی = ابو المفاخر منجیک فاخر رازی | |||
| زمینه فعالیت = | |||
| ملیت = | |||
| تاریخ تولد = اواخر سدهی پنجم و اوایل سدهی ششم هجری | |||
| محل تولد = | |||
| والدین = | |||
| تاریخ مرگ = | |||
| محل مرگ = | |||
| علت مرگ = | |||
| محل زندگی = | |||
| مختصات محل زندگی = | |||
| مدفن = | |||
|مذهب = شیعه | |||
|در زمان حکومت = | |||
|اتفاقات مهم = | |||
| نام دیگر = | |||
|لقب = | |||
|بنیانگذار = | |||
| پیشه = | |||
| سالهای نویسندگی = | |||
|سبک نوشتاری = | |||
|کتابها = | |||
|مقالهها = | |||
|نمایشنامهها = | |||
|فیلمنامهها = | |||
|دیوان اشعار = | |||
|تخلص = | |||
|فیلم ساخته بر اساس اثر= | |||
| همسر = | |||
| شریک زندگی = | |||
| فرزندان = | |||
|تحصیلات = | |||
|دانشگاه = | |||
|حوزه = | |||
|شاگرد = | |||
|استاد = | |||
|علت شهرت = | |||
| تأثیرگذاشته بر = | |||
| تأثیرپذیرفته از = | |||
| وبگاه = | |||
|گفتاورد = | |||
|امضا = | |||
}} | |||
==زندگینامه== | |||
ابو المفاخر منجیک فاخر رازی از شعرای شیعی اواخر سدهی پنجم و اوایل سدهی ششم هجری است که در عهد سلجوقی بود و دولتشاه سمرقندی دربارهی او آورده که: «او به روزگار دولت سلطان غیاث الدّین محمّد بن ملکشاه میزیست و دانشمندی کامل و شاعر و ادیبی فاضل بود. و در فنون علم بهرهای تمام داشت و او را یکی از استادان میدانند. ورای شعر و شاعری او را انواع فضایل است». اشعار <ref>تذکرة الشعراء؛ ص 61 و 62.</ref> او بیشتر بر طریق لغز واقع شده و این صنعت او را مسلّم است. امّا شهرت عمدهی وی به واسطهی سرودن قصاید در منقبت ائمهی اطهار (ع) بالاخص علی بن موسی الرضا (ع) بوده است. از قصاید معروف او که در تشبیهات و استعارات در زمرهی بهترین قصاید به شمار میرود و شعرای بسیاری به تتبع در آن پرداخته و آن را جواب گفتهاند شعری با مطلع: | ابو المفاخر منجیک فاخر رازی از شعرای شیعی اواخر سدهی پنجم و اوایل سدهی ششم هجری است که در عهد سلجوقی بود و دولتشاه سمرقندی دربارهی او آورده که: «او به روزگار دولت سلطان غیاث الدّین محمّد بن ملکشاه میزیست و دانشمندی کامل و شاعر و ادیبی فاضل بود. و در فنون علم بهرهای تمام داشت و او را یکی از استادان میدانند. ورای شعر و شاعری او را انواع فضایل است». اشعار <ref>تذکرة الشعراء؛ ص 61 و 62.</ref> او بیشتر بر طریق لغز واقع شده و این صنعت او را مسلّم است. امّا شهرت عمدهی وی به واسطهی سرودن قصاید در منقبت ائمهی اطهار (ع) بالاخص علی بن موسی الرضا (ع) بوده است. از قصاید معروف او که در تشبیهات و استعارات در زمرهی بهترین قصاید به شمار میرود و شعرای بسیاری به تتبع در آن پرداخته و آن را جواب گفتهاند شعری با مطلع: | ||
خط ۴: | خط ۵۷: | ||
==اشعار== | |||
{{شعر}} | {{شعر}} | ||
{{ب| صفحهی صندوق چرخ گشت نگونسار باز|کرد برون مار صبح مُهرهی مِهر از دهن <ref>مقصود بیت اول طلوع خورشید میباشد.</ref> }} | {{ب| صفحهی صندوق چرخ گشت نگونسار باز|کرد برون مار صبح مُهرهی مِهر از دهن <ref>مقصود بیت اول طلوع خورشید میباشد.</ref> }} |
ویرایش