اهداف نهضت عاشورا
مقصود از «هدف» امام حسین (ع) در حادثۀ کربلا، چیزى است که آن حضرت براى دست یافتن به آن‌ها یا تحقّق آن‌ها هر چند در زمان‌هاى بعد، دست به آن قیام زد و در این راه، شهید شد. فهرستى از این اهداف مقدس به این صورت است:
- زنده کردن اسلام
- آگاه ساختن مسلمانان و افشاى ماهیّت واقعى امویان
- احیاى سنّت نبوى و سیرۀ علوى
- اصلاح جامعه و به حرکت در آوردن امّت
- از بین بردن سلطۀ استبدادى بنى امیّه بر جهان اسلام
- آزادسازى ارادۀ ملّت از محکومیّت سلطه و زور
- حاکم ساختن حق و نیرو بخشیدن به حق‌پرستان
- تأمین قسط و عدل اجتماعى و اجراى قانون شرع
- از بین بردن بدعتها و کج‌رویها
- تأسیس یک مکتب عالى تربیتى و شخصیّت بخشیدن به جامعه
این هدفها، هم در اندیشه و عمل سید الشهدا، جلوه‌گر بود، هم در یاران و سربازانش.
از جمله سخنان امام حسین (ع) که گویاى اهداف اوست، عبارت است از:
«...انّما خرجت لطلب الاصلاح فى امّة جدّى، ارید ان آمر بالمعروف و انهى عن المنکر و اسیر لبسیرة جدّى و ابى علىّ بن ابى طالب». [۱]
و در نامۀ خود به بزرگان بصره نوشت:
«...انا ادعوکم الى کتاب اللّه و سنّة نبیّه،فانّ السنّة قد امیتت و البدعة قد احییت فان تسمعوا قولى اهدکم سبیل الرّشاد». [۲]
و در نامه‌اى که همراه مسلم بن عقیل به کوفیان نوشت، رسالت امامت را اینگونه ترسیم فرمود:
«...فلعمرى ما الامام الاّ العامل بالکتاب و الاخذ بالقسط و الدائن بالحقّ و الحابس نفسه على ذات اللّه،و السّلام».[۳]
و در کربلا به یاران خویش فرمود:
«الا ترون الى الحقّ لا یعمل به و الى الباطل لا یتناهى عنه،لیرغب المؤمن فى لقاء اللّه،فانّى لا ارى الموت الاّ سعادة و الحیاة مع الظالمین الاّ برما».[۴]
| از حسین اکتفا به نام حسین | نبود در خور مقام حسین | |
| بلکه یابد که خلق دریابند | علّت اصلى قیام حسین | |
| کشته شد زیر بار ظلم نرفت | به به از قدرت تمام حسین | |
| بهر احیاى دین شهادت یافت | زنده شد نام دین ز نام حسین[۵] |
منابع
- جواد محدثی، فرهنگ عاشورا، قم، معارف، ج1، ص 62-63.