مصطفی نعمه السبیتی‌


ذرینا فمجدک بین یدیک‌تجذّر فی طهرک المطلق

مصطفی نعمه السبیتی‌
پیشه شاعر

حسین الیک یلمّ الحصی‌علی ضفّتی دمه المهرق [۱]


ما را رها کنید که مجد و عظمت و پاکی مطلق در وجود توست و خون حسین (ع) هم‌چنان پویاست و راه انتفاضه را در پرتاب سنگها و جوشش خون‌های تازه روشنایی می‌بخشد.



منابع

دانشنامه‌ی شعر عاشورایی، محمدزاده، ج‌1، ص: 698.

پی نوشت

  1. انصار الثورة الاسلامیة فی فلسطین؛ ادب الانتفاضه الثور؛ ص 147.