شیخ ابراهیم مخزومی عاملی‌

شیخ ابراهیم بن صادق بن ابراهیم مخزوی عاملی طیّبی، از شعرای قرن دوازدهم هجری که به سال 1221 ه. ق در قریه‌ی طیّبه از نواحی جبل عامل متولّد شد و به سال 1284 هجری در همان‌جا درگذشت. شیخ ابراهیم برای کسب علم در سال 1252 هجری به نجف مسافرت کرد و در محضر شیخ حسن بن شیخ جعفر صاحب کاشف الغطاء و شیخ مرتضی انصاری کسب علم نمود. او مردی عالم و شاعر بود و اشعار فراوانی از وی نقل شده است.

1- و أماثل شربوا بأقداح الولاصافی المودة من عیون یقین

2- سبقوا بجدّهم الوجود و آدم‌ما بین ماء فی الوجود و طین

3- لا عیب فیهم غیر أنّهم لدی الهیجاء لا یخشون ریب منون

1- آنان بزرگوارانی بودند که جامهای زلال دوستی را از چشمه‌ی یقین نوشیدند.

2- در آن‌هنگام‌که خمیر آدم سرشته نشده بود. جدّ آنها در آفرینش بر آدم (ع) پیشی گرفته بود.

3- آنان هیچ عیب و نقصی نداشتند و در جنگ از مرگ نمی‌هراسیدند.

منابع

دانشنامه‌ی شعر عاشورایی، محمدزاده، ج‌1، ص: 508.