انور العطار
| اَنوَر عَطّار | |
|---|---|
| زادروز |
1908م / 1326ق دمشق |
| درگذشت |
1972م / 1392ق دمشق |
| ملیت | سوری |
| پیشه | شاعر، ادیب |
| آثار | ظلال الأیام |
انور العطار از شعرای عرب زبانی است که در وصف اهل بیت اشعاری سروده است.
زندگینامه
انور العطّار به سال 1908 میلادی در دمشق به دنیا آمد، در زمان جنگ جهانی اول و عصر درگیری بین امپراطوری عثمانی و امّت عربی رشد کرد. به «کرد علی» پیوست و با «مجله الزهراء» و «الرسالة» همکاری نمود، اشعار او در این دو مجله به چاپ رسیده است، شعر او با حزن و اندوه قرین است، او در سال 1392 ه. ق. وفات یافت.
آثار
برخی از آثار انور العطار چنین است: «ابواکیر»، «الاشواق»، «وادی الاحلام»، «منعطف النهر»، «اللیل المسحور». [۱]
نمونه اشعار
1- لا أناجیک بالمدامع تهمی‌انت أسمی من الاسی و البکاء
2- ما غناء الدّموع فی موقف جلّ‌عن النّوح و الشّجی و الرّثاء
3- إنّما انت فکرة و مثال‌للعلی و المروءة السّمحاء
4- نسجت حولک البطولة رمزاو ارتوت منک دوحة الشّهداء
5- مطمح انت فی العلاء بعیدو اباء أعظم به من اباء [۲]
1- من تنها با گریه، تو را مناجات نمی‌کنم. زیرا شأن تو أجل از چنین نوحه و ماتمی است و جایگاه تو برتر از رثا و غم و گریه است.
2- گریه و ندبه و اشک ریختن بر کسی‌که شجاع و جوانمرد و دلاور و ترسیم‌گر بزرگیها و مروّت و شجاعت و رمز دلاوری است جایز نیست.
3 و 4- امّا تو ای حسین جان تو اندیشه و الگویی برای مردان و جوانمردان هستی که فداکاری در اطراف تو شکل گرفته و به صورت رمزی درآمده و شهدا آن را می‌آموزند.
5- تو آن‌چنان بالایی که آرزوی رسیدن به تو بالاترین آرزوهاست.
منابع
- دانشنامه‌ی شعر عاشورایی، محمدزاده، ج1، ص: 590.