جواد جهان آرایی‌

حذف شه

جواد جهان آرایی‌ یکی از شاعران معاصر ایرانی است.

جواد جهان آرایی‌
زادروز	1334ه.ش کاشان
لقب	جهان آرا

درباره‌ی شاعر

جواد جهان آرایی فرزند حیدر علی متخلص به «جهان آرا» در سال 1334 ه. ش در یک خانواده مذهبی در کاشان به دنیا آمد.

وی تحصیلات خود را تا سوم متوسطه ادامه داد و سپس به هنرستان نساجی کاشان رفت و دیپلم خود را از آنجا اخذ کرد. در سال 1352 شمسی به تهران رهسپار شد و فوق دیپلم خود را گرفت و پس از خدمت سربازی به استخدام کارخانه کاشی اصفهان درآمد و تا سال 1360 در همین شغل باقی بود و آن‌گاه به زادگاهش بازگشت.

جهان آرایی در سال 1362 که به انجمن ادبی صبا راه یافت، دوران شعر و شاعری خود را از همین زمان آغاز کرد و تاکنون در بسیاری از شبهای شعر و کنگره‌ها شرکت کرده است. از او هنوز کتاب شعری منتشر نشده است.

اشعار

برادر، آب:

آنکه را بود مَهر مادر، آب‌		دیده می‌دوخت تشنه لب، بر آب
کربلا بود و جنگ و هُرم عطش‌		داشت آنجا بهای گوهر، آب
چنگ می‌زد رباب بر دل ریش:		که خدا! کی رسد به اصغر، آب؟
مانده حیران درین میان چکند؟		از کجا می‌شود میسّر، آب؟!
بُرد او را پدر به عرصه‌ی رزم‌		تا دهد جای شیر مادر، آب
وه! که سیراب شد ز جرعه‌ی تیر		نرسید آه! بر لبش گر آب!
دید تا کودکان تشنه، حسین‌		گفت از سوز جان: برادر! آب
ای بهین آبیار گلشن عشق!		بهر این غنچه‌ها بیاور آب
رفت آن میر عشق سوی فرات‌		تا که بنهاد پای جان، بر آب
کفی از آب برگرفت و، شگفت‌		دید تصویر کودکان در آب!
تشنه لب بود و، لب بر آب نزد		تا بنوشد ز حوض کوثر، آب
خواست تا نوشد از فرات، اما		بر دلش زد شرر چو آذر، آب!
مشگ را پر از آب کرد و شتافت‌		تا دهد باغ را سراسر، آب
تیرها سوی او روانه شدند		گاه در چشم رفت و گه، در آب!
تا تهی مشگ شد از آب، افسوس‌		گشت از شرمِ پور حیدر، آب!

منابع

• دانشنامه‌ی شعر عاشورایی، محمدزاده، ج‌ 2، ص: 1506.