عبد اللّه بن حسین بن على «ع»

کودکى شیر خوار،فرزند سید الشهدا«ع»که روز عاشورا در آغوش پدر،با تیر حرمله (یا عقبة بن بشر)به شهادت رسید.مادرش رباب،دختر امرء القیس بود.وقتى امام،براى وداع آخر مقابل خیمه‌ها آمد،زینب،عبد الله را آورد.وى در آغوش حسین بن على«ع»بود که تیرى بر گلوى او خورد و شهیدش کرد.امام،خون گلوى او را به آسمان پاشید.آنگاه جسد آن کودک را کنار خیمه‌ها در گودالى که حفر کرد،به خاک سپرد. از این کودک شیر خوار شهید،به نام عبد الله رضیع و على اصغر هم یاد شده است.نام وى در زیارت ناحیۀ مقدّسه نیز آمده است.

جواد محدثی، فرهنگ عاشورا، قم، معارف، ج1، ص 299-300.