بشر بن غالب
بِشرِ بن غالب، به نقل از شیخ طوسی به عنوان یکی از اصحاب امام حسین (ع) شمرده شده است. [۱] سید بن طاووس نیز او را از اصحاب امام حسین (ع) شمرده و تصریح کرده که چون امام حسین (ع) در ذات العرق توقف نمود، فردی از قبیله بنی اسد به نام بُشر بن غالب اسدی که از سوی عراق می‌آمد، با امام حسین (ع) دیدار کرد. امام حسین (ع) از او نیز درباره اوضاع داخلی عراق سؤالاتی نمود. او اوضاع کوفه را بد توصیف کرد و سخن فرزدق را تکرار کرد. امام حسین (ع) فرمود: ”اِن‌َّ اللهَ تَبارَک‌َ وَتَعالی یفْعَل‌ُ ما یشاءُ وَ یحْکم‌ُ ما یریدُ“ [۲] خداوند بزرگ آن‌چه را خواهد، انجام می‌دهد و بر آن‌چه اراده کند، حکم می‌کند. به موجب گزارش سید بن طاووس بشر همراه امام حسین (ع) روانه کربلا شد و در روز عاشورا به شهادت رسید. [۳] مجلسی نیز بر همین عقیده است. [۴] بنا به نقل دیگر بشر بن غالب با امام حسین (ع) همراه نشد. بعدها او را دیدند که بر سر مزار امام حسین (ع) گریه می‌کند و از این‌که او را یاری نکرده، پشیمان است. [۵]
| اطلاعات اصحاب امام حسین (ع) | |
|---|---|
| نام کامل | بِشرِ بن غالب |
| نقش های برجسته | از اصحاب امام حسین (ع) |
منبع
مرضیه محمدزاده، شهیدان جاوید، نشر بصیرت، ص 378.