ابوبکر بن علی (ع)
ابوبکر نخستین برادری از برادران امام حسین (ع) بود که به میدان جنگ رفت و به شهادت رسید. برخی نامش را عبدالله فرزند امیرالمؤمنین علی (ع) نوشتهاند. مادرش لیلا دختر مسعود بن خالد بود. برخی نیز نام او را عبیدالله نوشتهاند.[۱]
بنا به گزارش برخی از منابع، قاتل او زحر بن بدر النخعی یا عبیدالله بن عقبه غنوی بود. بر طبق یک گزارش از امام محمد باقر (ع) مردی همدانی او را به قتل رسانده است. مداینی گزارش کرده است که او را در گودالی یافتند که کشته شده بود و قاتل وی معلوم نشد.
اگر چه طبری، ابن اثیر و ابن شهر آشوب در شهادت او در کربلا تردید کردهاند،[۲] اما شیخ طوسی او را شهید در کربلا میداند و نام قاتلش را مسعود بن خالد از بنیدارم دانسته است.[۳]
در زیارت نامه‌ها نام وی ذکر نشده است.[۴]
سپس عباس (ع) به برادرانش گفت: ” اینک وارد کارزار شوید و مخلصانه در راه یاری دین خدا با دشمنان او نبرد کنید.“ برادران یکی بعد از دیگری به میدان رفتند. دینوری می‌نویسد: اینان از برابر امام حسین عبور کردند و سر و گردن را سپر بلای او قرار دادند.
منبع
مرضیه محمدزاده، شهیدان جاوید، نشر بصیرت، ص 441-442.
پی نوشت
- ↑ - نهضت امام حسین (ع) و قیام کربلا، ص295.
- ↑ - تاریخ طبری، ج5، ص468؛ الکامل فی التاریخ، ج4، ص92؛ مناقب آل ابی طالب، ج4، ص112.
- ↑ - رجال طوسی، ص106.
- ↑ - برای تفصیل بیشتر ر.ک : تاریخ طبری، ج5، ص468؛ ارشاد، ج2، ص248؛ الفتوح، ج5، ص128؛ مقاتل الطالبیین، ص91-92؛ الکامل فی التاریخ، ج4، ص92؛ رجال طوسی، ص106؛ جمهرة النسب، ص31؛ مقتل الحسین خوارزمی، ج2، ص53،32؛ مناقب آل ابی طالب، ج4، ص112؛ نهایة الارب، ج20، ص461؛ نقد الرجال، ص384؛ رجال ابن داوود، ص393؛ البدایه و النهایه، ج8، ص189؛ منتهی الآمال، ج1، ص382؛ بحار الانوار، ج45، ص36؛ نفس المهموم، ص150؛ ابصار العین فی انصار الحسین (ع)، ص 75-78.