حسینی
منسوب به حسین«ع»،هر چه که نوعى انتساب،ارتباط و شباهت با حسین«ع»داشته باشد.این پیوند و نسبت،هم نسبى و نژادى مى‌تواند باشد،مثل آنان که از نسل و فرزندان اویند و«سادات حسینى»محسوب مى‌شوند،هم کسانى که در فکر،ایده و مرام همچون حسین«ع»اند.با این حساب،حسینیان همۀ کسانى مى‌شوند که رهرو راه خونین عاشورا و انقلاب اویند،همچنان که عاشورائیان و کربلائیان نیز پیروان مکتب خون و حماسۀ سید الشهدا«ع»محسوب مى‌شوند.هر چیز دیگرى هم که ویژگیهاى خصلتى و روحى و فکرى و حماسى حسین«ع»را داشته باشد،عنوان حسینى به خود مى‌گیرد،مانند:شور حسینى،خط حسینى،نواى حسینى،عشق حسینى،نهضت حسینى،راه حسینى،انقلاب حسینى،حماسۀ حسینى،گاهى هم تنها نسبت به شخص آن حضرت داده مى‌شود؛مثل:
حرم حسینى،کربلاى حسینى،عاشوراى حسینى،عزاى حسینى.پس یاء نسبت و کلمۀ مضاف به حسینى،یا اضافۀ تخصیصى است،مثلا حماسۀ حسینى و کربلاى حسینى یعنى حماسۀ حسین و کربلاى حسین«ع»،یا اضافۀ بیانى و توضیحى است که نوعى شباهت و همگونى را مى‌رساند.مثل شور حسینى،یعنى شور و حماسه‌اى که همچون شور آن حضرت،برخوردار از حماسه و عزّت و خروش است.
جواد محدثی، فرهنگ عاشورا، قم، معارف، ج1، ص 150-151.