آداب وعظ و منبر: تفاوت میان نسخه‌ها

۳۱۱ بایت اضافه‌شده ،  ‏۱۱ آوریل ۲۰۱۶
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۱۰: خط ۱۰:
4-عمل نکردن روضه‌خوان به گفته‌هایى که خود نقل مى‌کند.
4-عمل نکردن روضه‌خوان به گفته‌هایى که خود نقل مى‌کند.


5-دروغ بافتن در منبر و رعایت نکردن صدق احادیث و حکایات."<ref>«لؤلؤ و مرجان»،محدّث نورى.</ref>"
5-دروغ بافتن در منبر و رعایت نکردن صدق احادیث و حکایات.<ref>«لؤلؤ و مرجان»،محدّث نورى.</ref>


شاگرد وى مرحوم محدّث قمى در منتهى الآمال،پس از بیانى مبسوط در زشتى دروغ در مجالس عزادارى و منبر و مرثیه و استفاده از غنا در نوحه‌خوانى و رعایت نکردن دقت در نقلهاى تاریخى،سخنانى دارد،تحت عنوان«نصح و تحذیر»و اهل منبر را بر حذر مى‌دارد از مبتلا شدن به:دروغ گفتن و افترا بستن بر خدا و ائمه و علماء،غنا خواندن، اطفال امارد را با الحان فسوق پیش از خود به خوانندگى واداشتن،بى‌اذن،بلکه با نهى صریح به خانۀ مردم در آمدن و بر منبر رفتن و آزردن حاضرین بر گریه نکردن به کلمات بلیغه،ترویج باطل در وقت دعا،مدح کسانى که مستحقّ مدح نیستند،مغرور کردن مجرمین و متجرّى نمودن فاسقین،خلط کردن حدیثى به حدیث دیگر به طور تدلیس، تفسیر آیات شریفه به آراء کاسده،نقل اخبار به معانى باطله،فتوا دادن با نداشتن اهلیّت آن،متوسّل شدن براى زینت دادن کلام و رونق گرفتن مجلس به سخنان کفره و حکایت مضحکه و اشعار فجره و فسقه در مطالب منکره و تصحیح کردن اشعار دروغ مراثى را بعنوان زبان حال،ذکر آنچه منافى عصمت و طهارت اهل بیت نبوّت است،طول دادن سخن به جهت اغراض کثیرۀ فاسده و محروم نمودن حاضرین از اوقات فضیلت نماز و امثال این مفاسد که لا تعدّ و لا تحصى است...و پس از بحثى پیرامون اهل عمل نبودن به گفته‌ها و توقّعات بى‌مورد داشتن،این شعر حافظ را نقل مى‌کند که:
شاگرد وى مرحوم محدّث قمى در منتهى الآمال، پس از بیانى مبسوط در زشتى دروغ در مجالس عزادارى و منبر و مرثیه و استفاده از غنا در نوحه‌خوانى و رعایت نکردن دقت در نقلهاى تاریخى، سخنانى دارد، تحت عنوان «[[نصح و تحذیر]]» و اهل منبر را بر حذر مى‌دارد از مبتلا شدن به:دروغ گفتن و افترا بستن بر خدا و ائمه و علماء، غنا خواندن، اطفال امارد را با الحان فسوق پیش از خود به خوانندگى واداشتن، بى‌اذن، بلکه با نهى صریح به خانۀ مردم در آمدن و بر منبر رفتن و آزردن حاضرین بر گریه نکردن به کلمات بلیغه، ترویج باطل در وقت دعا، مدح کسانى که مستحقّ مدح نیستند، مغرور کردن مجرمین و متجرّى نمودن فاسقین، خلط کردن حدیثى به حدیث دیگر به طور تدلیس، تفسیر آیات شریفه به آراء کاسده، نقل اخبار به معانى باطله، فتوا دادن با نداشتن اهلیّت آن، متوسّل شدن براى زینت دادن کلام و رونق گرفتن مجلس به سخنان کفره و حکایت مضحکه و اشعار فجره و فسقه در مطالب منکره و تصحیح کردن اشعار دروغ مراثى را بعنوان زبان حال، ذکر آنچه منافى عصمت و طهارت اهل بیت نبوّت است، طول دادن سخن به جهت اغراض کثیرۀ فاسده و محروم نمودن حاضرین از اوقات فضیلت نماز و امثال این مفاسد که لا تعدّ و لا تحصى است...و پس از بحثى پیرامون اهل عمل نبودن به گفته‌ها و توقّعات بى‌مورد داشتن،این شعر حافظ را نقل مى‌کند که:


واعظان کاین جلوه در محراب و منبر مى‌کنند چون به خلوت مى‌روند آن کار دیگر مى‌کنند  
واعظان کاین جلوه در محراب و منبر مى‌کنند  
مشکلى دارم ز دانشمند مجلس بازپرس توبه فرمایان چرا خود توبه کمتر مى‌کنند  
چون به خلوت مى‌روند آن کار دیگر مى‌کنند  
گوئیا باور نمى‌دارند روز داورى کاین همه قلب و دغل در کار داور مى‌کنند 2
مشکلى دارم ز دانشمند مجلس بازپرس  
-تحریفهاى عاشورا
توبه فرمایان چرا خود توبه کمتر مى‌کنند  
گوئیا باور نمى‌دارند روز داورى  
کاین همه قلب و دغل در کار داور مى‌کنند<ref>منتهى الآمال،ج 1 ص 341.در این زمینه‌ها به کتابهاى«حماسۀ حسینى»و«تحریفهاى عاشورا»از شهید مطهرى مراجعه شود.</ref>
 
==منبع==
* ''جواد محدثی، فرهنگ عاشورا، قم، معارف، ج1، ص24-25.''
==پی نوشت==