هادی منوری‌: تفاوت میان نسخه‌ها

'''علی اصغر:'''

'''تاسوعا:'''

'''قمر بنی هاشم:'''

دختران تشنه‌ماه را دف می‌زنند و کعبه ترک می‌خورد ماه از تلاطم گل خیس می‌شود و علقمه باوری است که به خشکی می‌رسد  

تپه ورق می‌خوردو دختران کعبه سیه‌پوش می‌شوند  

دریاحقیقتی است که تشنه می‌میرد نوحه صدای شکستن است و فریاد، غرور دامنه‌داری است در گلو آتش از ثانیه‌ها می‌گذرد و عشق مذاب تمام زمین را سیراب می‌کند علم بر آسمان سلام میکند و علمدار، با نگاه شکسته قدم برمی‌دارد ماه هنوز چرخ می‌زند زمین مبهوت آسمان کوتاه و مسجد از صدای علمدار پر رنگ می‌شود کسی لب‌های تشنه‌اش را نوشید و فرات از خجالت آن آب، آب شد  

'''عاشورا:'''

'''ذو الجناح‌'''

بی‌سوار می‌گرددو خیمه‌ها در آتش خطبه می‌خوانند  

'''قمار اشک:'''

بسم اللّه می‌خوانم قنوت دیگر خود رابه پای حضرتت می‌افکنم امشب سر خود را

از اسب می‌افتد زمین، دریای احساس‌امّا زمین خشکیده و باور ندارد

امروز می‌فهمم غریبی چیست آقایک ذو الفقار افتاده و حیدر ندارد

'''زیبای رنگ:'''

اکبر!زیباییت را شروع کن که خدا ایستاده است کاکلت را رها کن که بادها به سوی گیسوان تو می‌وزد اکبر! زیباییت را خدا می‌داند و من زیبا، زیبا، زیبا چه با شکوه شده‌ای که لیلا برای دیدنت

چشم می‌سوزاندبالا بلند از کدام آسمانی که زمین را بی‌قرار کرده‌ای اکبر! نگاهت را بچرخ که منظومه‌های خشک مبهوت مانده‌اند  

یال‌های اسبش رابه باد می‌دهد و لیلا در گیسوان پریشان گم می‌شود زیبایی در غبار می‌پیچد و خنجرها بوسه‌های هراسان را تکرار می‌کنند زیبایی رنگ می‌گیرد و خاک زیبا می‌شود <ref>رستاخیز لاله‌ها؛ ص 148- 154.</ref>