محمد علی معلم دامغانی‌: تفاوت میان نسخه‌ها

{{ب| آن روز در جام شفق مُل کرد خورشید|بر خشک چوب نیزه‌ها گُل کرد خورشید }}

 

{{ب| شید و شفق را چون صدف در آب دیدم‌|خورشید را بر نیزه گویی خواب دیدم }}

 

{{ب| خورشید را بر نیزه؟ آری این چنین است‌|خورشید را بر نیزه دیدن سهمگین است }}

 

{{ب| بر صخره از سیب زنخ، بر می‌توان دید|خورشید را بر نیزه کمتر می‌توان دید }}

{{ب| در جام من می بیشتر کن ساقی امشب‌|با من مدارا بیشتر کن ساقی امشب }}

 

{{ب| بر آبخورد آخر مقدّم تشنگانند|می ده، حریفانم صبوری می‌توانند }}

 

{{ب| این تازه‌رویان، کهنه رندان زمینند|با ناشکیبایان، صبوری را قرینند }}

 

{{ب| من صحبت شب تا سحوری کی توانم‌|من زخم دارم، من صبوری کی توانم }}

 

{{ب| تسکین ظلمت، شیر کوران را مبارک‌|ساقی سلامت این صبوران را مبارک }}

 

{{ب| من زخم‌های کهنه دارم، بی‌شکیبم‌|من گرچه اینجا آشیان دارم، غریبم }}

 

{{ب| من زخم‌دار تیغ قابیلم، برادر!|میراث خوار رنج هابیلم، برادر! }}

 

{{ب| یوسف مرا فرزند مادر بود در چاه‌|یحیی! مرا یحیی برادر بود در چاه }}

 

{{ب| از نیل با موسی بیابانگرد بودم‌|بردار، با عیسی شریک درد بودم }}

 

{{ب| من با محمّد از یتیمی عهد کردم‌|با عاشقی میثاق خون در مهد کردم }}

 

{{ب| بر ثور، شب با عنکبوتان می‌تنیدم‌|در چاه کوفه وای حیدر می‌شنیدم }}

 

{{ب| بر ریگ صحرا با ابوذر پویه کردم‌|عمّاروش چون ابر و دریا مویه کردم }}

 

{{ب| تاوان مستی همچو اشتر باز راندم‌|با میثم از معراج‌دار آواز خواندم }}

 

{{ب| من تلخی صبر خدا در جام دارم‌|صغرای رنج مجتبی در کام دارم }}

 

{{ب| من زخم خوردم، صبر کردم، دیر کردم‌|من با حسین از کربلا شبگیر کردم }}

 

{{ب| آن روز در جام شفق مل کرد خورشید|بر خشک چوب نیزه‌ها گل کرد خورشید }}

 

{{ب| فریادهای خسته سر بر اوج می‌زد|وادی به وادی خون پاکان موج می‌زد }}

{{ب| بی‌درد مردم ما خدا، بی‌درد مردم‌|نامرد مردم ما خدا، نامرد مردم }}

 

{{ب| از پا حسین افتاد و ما بر پای بودیم‌|زینب اسیری رفت و ما بر جای بودیم }}

 

{{ب| از دست ما بر ریگ صحرا نطع <ref> نطع: فرش چرمین.</ref> کردند|دست علمدار خدا را قطع کردند }}

 

{{ب| نوباوه‌گان مصطفی را سر بریدند|مرغان بستان خدا را سر بریدند }}

 

{{ب| در برگ‌ریز باغ زهرا برگ کردیم‌|زنجیر خائیدیم و صبر مرگ کردیم }}

 

{{ب| چون بیوه‌گان ننگ سلامت ماند بر ما|تاوان این خون تا قیامت ماند بر ما }}

 

{{ب| روزی که در جام شفق مل کرد خورشید|بر خشک چوب نیزه‌ها گل کرد خورشید <ref>رجعت سرخ ستاره؛ ص 63- 66.</ref> }}

{{ب| این فصل را با من بخوان باقی فسانه است‌|این فصل را بسیار خواندم عاشقانه است }}

 

{{ب| شبگیر غم بود و شبیخون بلا بود|هر روز عاشورا و هر جا کربلا بود }}

 

{{ب| قابیلیان بر قامت شب می‌تنیدند|هابیلیان بوی قیامت می‌شنیدند }}

 

{{ب| جان از سکوت سرد شب دلگیر می‌شد|دل در رکاب آرزوها پیر می‌شد }}

 

{{ب| امیدها در دام حرمان درد می‌شد|بازار گرم عاشقی‌ها سرد می‌شد }}

 

{{ب| دیدم، شبان خفته را تبدار دیدم‌|بر خفته‌ی شب، شبروی بیدار دیدم }}

 

{{ب| مردی صفای صحبت آیینه دیده‌|از روزن شب، شوکت دیرینه دیده }}

 

{{ب| مردی حوادث، پایمال همت او|عالم ثناگوی جلال همّت او }}

 

{{ب| مردی نهان با روح، هم پیمان نشسته‌|مردی به رنگ نوح در طوفان نشسته }}

 

{{ب| مردی به مردی دشنه بر بیداد بسته‌|در خامشی‌ها قامت فریاد بسته }}

 

{{ب| مردی تذرو <ref>تذرو: قرقاول، نام پرنده‌ای.</ref> کشته را پرواز داده‌|اسلام را در خامشی آواز داده }}

 

{{ب| کای عالمی آشفته چند آشفتن تو|گیتی فسرد از فتنه تا کی خفتن تو }}

 

{{ب| ابر و نباریدن چه رنگ است این چه رنگ است‌|تیغ و نبرّیدن چه ننگ است این چه ننگ است }}

 

{{ب| یاد احد یاد بزرگی‌ها که کردیم‌|آن پهلوانی‌ها، سترگی‌ها که کردیم }}

 

{{ب| شبگیر ما در روز خیبر یاد باد|قهر خدا در خشم حیدر یاد بادا ... <ref>رجعت سرخ ستاره.</ref> }}