پیاده روی اربعین: تفاوت میان نسخه‌ها

در طول مسیرهای راهپیمایی، تعداد بی‌شماری از نماد‌ها و تبلیغات گروه‌های مختلف شیعی به چشم می‌خورد. از جمله پرشمارترین این نماد‌ها می توان بیرق‌ها و پرچم‌های گوناگون، شمایل و تصاویر منسوب به امامان شیعه و دیگر شخصیت های دینی (بیش از همه شمایل امام حسین (ع) و حضرت ابالفضل (ع)) و تصاویر مراجع و رهبران سیاسی-مذهبی شیعه (بیش از همه شمایل امام حسین (ع) و حضرت سید علی سیستانی، سید علی خامنه ای، سید محمد حسین حکیم و سید صدق شیرازی) را نام برد. در بین راهپیمایان از هر جنس، سن، نژاد، و حتی دین و مذهب و نیز از کشورهای مختلف و با گرایش های گوناگون فکری، فرهنگی، مذهبی و سیاسی حضور دارند. حتی برخی افراد دارای معلولیت جسمی نیز با ویلچر و عصا در این آیین شرکت می‌کنند. گرچه این آیین ماهیتی شیعی دارد، اما هر ساله شماری از اهل سنت و اقلیت‌های غیر مسلمان عراقی نیز در آن شرکت دارند. از دیگر ویژگی‌های برجسته این آیین، امنیت حضور در آن برای زنان و کودکان است.

حین پیاده روی، برخی شعارهای حماسی مذهبی (نظیر « لبیک یا حسین») سر می‌دهند و برخی نیز اذکار و دیگر متون دینی را زمزمه می‌کنند. همچنین در فواصلی از مسیر به ویژه در نزدیکی کربلا، زائران به عزاداری و روضه خوانی می‌پردازند و سینه یا زنجیر می‌زنند یا هوسه خوانی می کنند.

به طور سنتی، زائران عراقی پس از رسیدن به کربلا، معمولا پیاده روی را به سمت حرم امام حسین (ع) ادامه می دهند و بعد از زیارتی کوتاه و قرائت زیارت مخصوص روز اربعین، به شهرها و روستاهای محل زندگی خود باز می گردند. اما دیگر زائران، از جمله زائران ایرانی معمولا چند روز در کربلا اقامت می کنند.