اقبال لاهوری‌: تفاوت میان نسخه‌ها

{{ب| مسلم اول شه مردان علی‌عشق را سرمایه‌ی ایمان علی }}

{{ب| از ولای دودمانش زنده‌ام‌در جهان مثل گهر تابنده‌ام  }}

{{ب| غنچه‌ی ما گلستان در دامن است‌چشم ما از صبح فردا روشن است }}

{{ب| ای سوار اشهب دوران بیاای فروغ دیده‌ی امکان بیا  }}

{{ب| هرکه پیمان با هو الموجود بست‌گردنش از بند هر معبود رست }}

{{ب| مؤمن از عشق است و عشق از مؤمنست‌عشق را ناممکن‌ها ممکن است }}

عقل سفاک است و او سفاک‌ترعشق پاک‌تر، چالاک‌تر، بی‌باک‌تر }}

{{ب| عقل در پیچاک اسباب و علل‌عشق چوگان باز میدان عمل }}

{{ب| عشق صید از زور بازو افکندعقل مکّار است و دامی می‌زند }}

{{ب| عقل را سرمایه از بیم و شک است‌عشق را عزم و یقین لاینفک است }}

{{ب| آن کند تعمیر تا ویران کنداین کند ویران که آبادان کند }}

{{ب| عقل چون باد است ارزان در جهان‌عشق کمیاب و بهای او گران }}

{{ب| عقل محکم از اساس چون و چندعشق عریان از لباس چون و چند }}

{{ب| عقل می‌گوید که خود را پیش کن‌عشق گوید امتحان خویش کن }}

{{ب| عقل با غیر آشنا از اکتساب‌عشق از فضل است و با خود در حساب }}

{{ب| عقل گوید شاد شو آباد شوعشق گوید بنده شو آزاد شو }}

{{ب| عقل را آرام جان حریّت است‌ناقه‌اش را ساربان حریّت است }}

{{ب| آن شنیدستی که هنگام نبردعشق با عقل هوس پرور چه کرد }}

{{ب| آن امام عاشقان، پور بتول‌سرو آزادی ز بستان رسول }}

{{ب| اللّه اللّه بای بسم اللّه، پدرمعنی ذبح عظیم آمد پسر }}

{{ب| بهر آن شهزاده‌ی خیر الملل‌دوش ختم المرسلین نعم الجمل  }}

{{ب| سرخ رو عشق غیور از خون اوسرخی این مصرع از مضمون او }}

{{ب| در میان امّت کیوان جناب‌همچو حرف «قُلْ هُوَ اللَّهُ» <ref>قرآن مجید؛ سوره اخلاص، آیه 1.</ref> در کتاب }}

{{ب| موسی و فرعون و شبیر و یزیداین دو قوّت از حیات آید پدید }}

{{ب| زنده حق از قوّت شبّیری است‌باطل آخر داغ حسرت میری است }}

{{ب| چون خلافت رشته از قرآن گسیخت‌حرّیت را زهر اندر کام ریخت }}

{{ب| خاست آن سرو جلوه‌ی خیر الامم‌چون سحاب قبله، باران در قدم }}

{{ب| بر زمین کربلا بارید و رفت‌لاله در ویرانه‌ها کارید و رفت }}

{{ب| تا قیامت قطع استبداد کردموج خون او چمن ایجاد کرد }}

{{ب| بهر حق در خاک و خون غلتیده است‌پس بنای «لا الهَ» <ref> اشاره به این سخن معروف خواجه معین الدّین جشتی است «حقا که بنای لا اله هست حسین».</ref> گردیده است }}

{{ب| مدعایش سلطنت بودی اگرخود نکردی با چنین سامان سفر }}

{{ب| دشمنان چون ریگ صحرا لا تعددوستان او به یزدان هم عدد }}

{{ب| سرِّ ابراهیم و اسمعیل بودیعنی آن اجمال را تفصیل بود }}

{{ب| عزم او چون کوهساران استوارپایدار و تند سیر و کامکار }}

{{ب| تیغ بهر عزّت دین است و بس‌مقصد او حفظ آیین است و بس }}

{{ب| ما سوی اللّه را مسلمان بنده نیست‌پیش فرعونی سرش افکنده نیست }}

{{ب| خون او تفسیر این اسرار کردملّت خوابیده را بیدار کرد }}

{{ب| تیغ لا چون از میان بیرون کشیداز رگ ارباب باطل خون کشید }}

{{ب| نقش الّا اللّه بر صحرا نوشت‌سطر عنوان نجات ما نوشت }}

{{ب| رمز قرآن از حسین آموختیم‌ز آتش او شعله‌ها افروختیم }}

{{ب| شوکت شام و فرّ بغداد رفت‌سطوت غرناطه هم از یاد رفت }}

{{پایان شعر}}