هشیار شیرازى: تفاوت میان نسخه‌ها

میرزا على ناظر(هشیار)فرزند میرزا حسن خان هزار جریبى مازندرانى-ناظر حسینعلى میرزا،فرمانفرماى فارس-در زمانه محمد شاه قاجار مى‌زیسته است.

«...آقا میرزا على آدم معقول محجوب درست رفتارى بود...در اوایل عمر از تحصیل کوتاهى نکرده و در شاعرى و تحصیل علوم عروض و قوافى از فیض خدمت مرحوم مبرور میرزاى وصال(وصال شیرازى)فایده دیده و در جوانى«سامى»تخلص مى‌کرده و دیوانى مرتب داشته که در غوغاى اهل شیراز...آن دیوان از بین رفت.بعد از آن گاهگاهى که به طبع آزمایى شعر مى‌گفته«هشیار»تخلص مى‌کرده و آن دیوان ثانى از قصاید و غزلیات و قطعات و مراثى زیاده از چهار هزار بیت بود....» <ref>حدیقة الشعراء،ص 2072 و 2073.جهت اطلاعات بیشتر،ر.ک:فارس‌نامه ناصرى،ج 2،ص 131 و مرآة الفصاحة و نیز مکارم الآثار.</ref>.

(هشیار)شیرازى در قصیده بیشتر به شیوه متقدمین طبع‌آزمایى کرده و سبک خراسانى را مورد عنایت قرار داده،ولى در قالب غزل و نیز دو مرثیه‌اى از او در دست است از شیوه بیانى سبک عراقى متاثر بوده است.

با این که دو مرثیه عاشورایى که از وى به یادگار مانده داراى ساختار محکم لفظى و شیوه بیانى جالبى است ولى متاسفانه به خاطر از میان رفتن اولین دیوان اشعار او و نیز عدم دسترسى به دیوان دوم وى،داورى در مورد میزان تاثیرگذارى آثار ماتمى‌اش امکان‌پذیر نیست.

مؤلف تذکره حدیقة الشعراء یک بند از ترکیب‌بند عاشورایى(هشیار)شیرازى و نیز ابیاتى از یک غزل ماتمى او را در رثاى سالار شهیدان آورده است که به نقل آن مى‌پردازیم:

{{ب|گردون به ماتمِ که چنین درهم است باز؟ | پشتش ز غصۀ که بدین سان خم است باز؟ }}

{{ب|وقفِ ولاست گر به جهان هر کجا بلاست | پس هر بلاست خاص سلطان کربلاست }}

{{ب|اى به خون غرقه که سرکردۀ ارباب وفایى | به مکافات وفا کشتۀ شمشیر جفایى }}

{{ب|ما سزاوار بلاییم و تو از روز نخستین | دولت از توست که تو مالک اقلیم بقایى <ref>همان،ص 2077 و 2078.</ref> }}