فضولی بغدادی‌: تفاوت میان نسخه‌ها

{{ب| طاعتی کان در حقیقت موجب قرب خداست‌طوف خاک درگه مظلوم دشت کربلاست }}

{{ب| ای خوش آن مردم که بهر قوّت نور نظردر نظر او را مدام آن قبله‌ی حاجت رواست }}

{{ب| ای خوش آن طالب که در هنگام حاجت خواستن‌خاک راه کربلا در چشم او چون توتیاست }}

{{ب| ای خوش آن زایر که او را در چنان حاجت گهی‌گه نماز بی‌رعونت گه نیاز بی‌ریاست }}

{{ب| گه به یاد تشنه‌ی آن بادیه اشکش روان‌گه برای سجده‌ی آن خاک در قدش دوتاست }}

{{ب| گاه چون پرگار گرد نقطه‌ی مرقد دوان‌گاه چون بی‌نقطه احرام طاعت ما به جاست }}

{{ب| کربلا گنجی‌ست در ویرانه‌ی دیرین دهرلیک آن گنجی که نقدش نقد شاه اولیاست }}

{{ب| خازن حکمت نهاده در چنان گنج شریف‌طرفه صندوقی که پر از دُر درج لافتاست }}

{{ب| یا گلستانیست آن روضه که گر بینند بازرنگ گلهایش ز خون رنگ آل مصطفاست }}

{{ب| حدّت ار دارد هوای بقعه‌اش نبود عجب‌آتش دلهای سوزان در مزاج آن هواست }}

{{ب| شور اگر خیزد ز خاکش آب دارد جای آن‌چون همیشه چشمه‌ی آن آب آب چشم ماست }}

{{ب| در میان روضه و آن بقعه تا پا بند فرق‌در میان جان و دل انواع بحث ماجراست }}

{{ب| بحث دارد جان که آن روضه شبیه روضه است‌دل مغارض می‌شود کان هر دو از هم کی جداست }}

{{ب| با وجود آن همه رفعت که دارد آسمان‌گر زمین از آسمان خود را فزون گیرد رواست  }}

{{ب| از زمین جزء وست صحرای شریف کربلاکربلا جای حسین ابن علی مرتضاست }}

{{ب| آن امام ظاهر و باطن که از محض صفاهمچو ظاهر باطنش آیینه‌ی گیتی نماست }}

{{ب| کی رود ناکام هرکس کآورد رو سوی اوکی شود محروم هرکس را که با او التجاست }}

{{ب| رتبه‌ی گردی که خیزد از ره زوّار اواز ره رفعت قرار بارگاه کبریاست }}

{{ب| شهسوار یثرب و بطحا امام انس و جان‌پادشاه صورت و معنی شه هر دو سراست }}

{{ب| زندگی بخش دل ارباب صدق اعتقادکشته‌ی تیغ جفای ناکسان بی‌وفاست }}

{{ب| عاصیان خیر را از قتل آن معصوم پاک‌صد خجالت روز حشر از حضرت خیر النساست }}

{{ب| تا اثر دارد جهان در دعوی خون حسین‌صد هزاران بی‌ادب در معرض فوت و فناست }}

{{ب| باد <ref> باد: باشد.</ref> نصرت نیک بختی را که دایم در جهان‌از ره اخلاص دارد نیّت این باز خواست }}

{{ب| السّلام ای نور بخش دیده‌ی اهل نظرالسّلام ای آنکه درگاه تو حاجت‌گاه ماست }}

{{ب| دردمندی نیست کز لطف تو درمانی نیافت‌خاک درگاه تو اهل درد را دار الشفاست <ref>دیوان فضولی بغدادی؛ ص 191 و 193.</ref> }}  

{{ب| السلام ای ساکن محنت سرای کربلاالسلام ای مستمند و مبتلای کربلا }}

{{ب| السلام ای هربلای کربلا را کرده صبرالسلام ای مبتلای هر بلای کربلا }}

{{ب| السلام ای بر تو خار کربلا تیغ جفاالسلام ای کشته‌ی تیغ جفای کربلا }}

{{ب| السلام ای متّصل با آب چشم و آه دل‌السلام ای خسته‌ی آب و هوای کربلا }}

{{ب| السلام ای غنچه‌ی نشکفته‌ی گلزار غم‌مانده از غم تنگدل در تنگنای کربلا }}

{{ب| السلام ای کرده جا در کربلا وز فیض خوددر دل اهل محبّت کرده جای کربلا }}

{{ب| السلام ای رشک برده زنده‌های هر دیاردر جوار مرقدت بر مرده‌های کربلا }}

{{ب| یا شهید کربلا گردم بگرد طوف تورغبت سیر فضای غم فزای کربلا }}

{{ب| یاد اندوه و غمت کردم شد از اندوه و غم‌از دل من تنگتر بر من فضای کربلا }}

{{ب| ریخت خون در کربلا از مردم چشم قضااز ازل اینست گویا مقتضای کربلا }}

{{ب| هرکه اندر کربلا از دیده خون دل نریخت‌غالبا آگه نشد از ماجرای کربلا }}

{{ب| چرخ خاک کربلا را ساخت از خون تو گل‌کرد تدبیر نیاز آن گل، برای کربلا }}

{{ب| جای آن باشد که گر بویند آید بوی خون‌تا بنای دهر باشد از بنای کربلا }}

{{ب| سرورا، با یاد لبهای به خون آلوده‌ات‌خوردن خونست کارم چون گیای کربلا }}

{{ب| اجر من این بس که گر میرم شود سر منزلم‌خاک پاک جانفزای دلگشای کربلا }}

{{ب| کربلا خوان عطای تست گردون دم بدم‌میرساند بر همه عالم صلای کربلا }}

{{ب| هر که می‌آید به قدر سعی و استعداد خودبهره می‌گیرد از بحر عطای کربلا  }}

{{ب| نیست سبحه این که بردستست ما را بلکه هست‌دانه‌ی چندی ز درّ بی‌بهای کربلا }}

{{ب| یا شهید کربلا، از من عنایت کم مکن‌چون تو شاه کربلایی من گدای کربلا }}

{{ب| در دلم دردیست استیلای بیم معصیت‌شربتی می‌خواهم از دار الشفای کربلا }}

{{ب| روزگاری شد که مأوای فضولی کربلاست‌نیست او را میل مأوایی ورای کربلا }}

{{ب| هست امیدم که هرگز برنگردد تا ابدروی ما از کعبه‌ی حاجت روای کربلا }}

{{ب| هم چو سعی مروه لطف حق نبخشد اجرهاسعی ما را در زمین پرصفای کربلا <ref> همان؛ ص 204 و 205.</ref> }}

{{ب| روی دلم باز سوی کربلاست‌رغبت بیمار به دار الشفاست }}

{{ب| گرد ره بادیه‌ی کربلامخبر مظلومی آل عباست }}

{{ب| زین سبب از دیده‌ی اهل نظراشک فشاننده‌تر از توتیاست }}

{{ب| ذکر لب تشنه‌ی شاه شهیدشهد شفای دل بیمار ماست }}

{{ب| آن که بهر خسته‌ی بی‌دست و پانیّت طوف در او هم دواست }}

{{ب| آن که پس از واقعه‌ی کربلاآرزوی نصرت او هم غزاست }}

{{ب| اشرف اولاد بنی فاطمه‌سیّد آل علی المرتضاست }}

{{ب| پرده‌ی آرایش درگاه اوپرده‌کش چهره‌ی جرم و خطاست }}

{{ب| کنگره‌ی قصر معّلای اوارّه‌ی نخل بُن خصم دغاست }}

{{ب| آن که به درگاه حسین علی‌روی نهاده به امید جزاست }}

{{ب| نیّتش اینست که کردم طواف‌روضه جزای عمل من سزاست }}

{{ب| می‌شود البته خجل گر کسی‌پرسد ازو روضه‌ی دیگر کجاست }}

{{ب| در همه طاعت غرض آدمی‌مرتبه‌ی دولت قرب خداست }}

{{ب| هرکه طواف در آن شاه کردچون به یقین مدرک این مدّعاست }}

{{ب| دغدغه دارم که در آن نیست رای‌دغدغه‌ی طاعت دیگر چراست }}

{{ب| ای به رضای تو قضا و قدروی همه کار تو به تقدیر راست }}