داورى شیرازى: تفاوت میان نسخه‌ها

۷ بایت اضافه‌شده ،  ‏۱۹ مهٔ ۲۰۱۶
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۸۷: خط ۸۷:
{{ب|تاب خورشید و تن خسته و پا در زنجیر| حال رنجور چه دانى؟سفرى مى‌شنوى}}  
{{ب|تاب خورشید و تن خسته و پا در زنجیر| حال رنجور چه دانى؟سفرى مى‌شنوى}}  
{{ب|گریه سیلى شد و بنیاد صبورى بر کند | تو همین زینبى و چشم ترى مى‌شنوى}}  
{{ب|گریه سیلى شد و بنیاد صبورى بر کند | تو همین زینبى و چشم ترى مى‌شنوى}}  
{{ب|(داورى)راست دم غصه فزایى ورنه | این همان قصه بود کز دگرى مى‌شنوى <ref>''دیوان داورى شیرازى،به اهتمام دکتر نورانى وصال،چاپ اول،سال 1370،ص 771.''</ref>}}  
{{ب|(داورى)راست دم غصه فزایى ورنه | این همان قصه بود کز دگرى مى‌شنوى <ref>''دیوان داورى شیرازى، به اهتمام دکتر نورانى وصال، چاپ اول، سال 1370،ص 771.''</ref>}}  
{{پایان شعر}}
{{پایان شعر}}


خط ۱۰۳: خط ۱۰۳:
{{ب|او از پى هدایت و خلق از براى ظلم! | خلق از قفاى او شد و او از قفاى خلق }}
{{ب|او از پى هدایت و خلق از براى ظلم! | خلق از قفاى او شد و او از قفاى خلق }}
{{ب|غیر از بدى ندید ز خلق خدا جزاى | تا خود خدا به حشر چه بدهد جزاى خلق؟ }}
{{ب|غیر از بدى ندید ز خلق خدا جزاى | تا خود خدا به حشر چه بدهد جزاى خلق؟ }}
{{ب|باز ار نه خود شفاعت خلق خدا کند | روز جزا و واقعه حشر،واى خلق }}
{{ب|باز ار نه خود شفاعت خلق خدا کند | روز جزا و واقعه حشر، واى خلق }}
{{ب|ظلمى که بر رسول خدا رفت و عترتش | هم خود مگر خداى ببخشد به امتش}}
{{ب|ظلمى که بر رسول خدا رفت و عترتش | هم خود مگر خداى ببخشد به امتش}}
{{پایان شعر}}
{{پایان شعر}}
خط ۱۱۷: خط ۱۱۷:
{{ب|یک شام را به خواب نیاسود تا به صبح | تا صبح عمر او ز اجل ره به شام یافت }}  
{{ب|یک شام را به خواب نیاسود تا به صبح | تا صبح عمر او ز اجل ره به شام یافت }}  
{{ب|یک عمر در صیام به سر برد و اى دریغ | ز آن ضربتى که در شب ماه صیام یافت }}  
{{ب|یک عمر در صیام به سر برد و اى دریغ | ز آن ضربتى که در شب ماه صیام یافت }}  
{{ب|ردردا و حسرتا که مرادى <ref>''ابن ملجم مرادى.''</ref>،مراد جست | تا تیغش از سر شه مردان مرام یافت}}   
{{ب|ردردا و حسرتا که مرادى <ref>''ابن ملجم مرادى.''</ref>، مراد جست | تا تیغش از سر شه مردان مرام یافت}}   
{{ب|تنها همین نه تارک شیر خدا شکست | دین خداى نیز شکستى تمام یافت }}  
{{ب|تنها همین نه تارک شیر خدا شکست | دین خداى نیز شکستى تمام یافت }}  
{{ب|از عترت رسول به جز دخترى نبود |کاندر سپهر مجد چو او اخترى نبود}}  
{{ب|از عترت رسول به جز دخترى نبود |کاندر سپهر مجد چو او اخترى نبود}}  
خط ۱۶۹: خط ۱۶۹:
{{ب|روز دگر که خیمه به مشرف زد آفتاب | آمد ز خیمه شاه برون پاى در رکاب }}  
{{ب|روز دگر که خیمه به مشرف زد آفتاب | آمد ز خیمه شاه برون پاى در رکاب }}  
{{ب|یاران گرفته گرد ملک چون ستارگان | خود در میان ستاده بمانند آفتاب }}  
{{ب|یاران گرفته گرد ملک چون ستارگان | خود در میان ستاده بمانند آفتاب }}  
{{ب|عباس از یمین سپاه و علم به دوش | چتر علم فراشته بر فرق،هتاب }}  
{{ب|عباس از یمین سپاه و علم به دوش | چتر علم فراشته بر فرق، هتاب }}  
{{ب|یک سو على اکبر و در دست تیغ تیز | چون خشمگین پلنگ و به زیر اندرش عقاب <ref>''نام اسب حضرت على اکبر(علیه السلام).''</ref> }}  
{{ب|یک سو على اکبر و در دست تیغ تیز | چون خشمگین پلنگ و به زیر اندرش عقاب <ref>''نام اسب حضرت على اکبر(علیه السلام).''</ref> }}  
{{ب|بر پشت ذو الجناح شهنشاه تشنه‌لب |از کام واگرفته به شمشیر داده آب }}  
{{ب|بر پشت ذو الجناح شهنشاه تشنه‌لب |از کام واگرفته به شمشیر داده آب }}  
خط ۲۸۶: خط ۲۸۶:
{{ب|شد خسته سینه شه و در بارگاه قدس | پشت رسول و خاطر شیر خدا بخست }}  
{{ب|شد خسته سینه شه و در بارگاه قدس | پشت رسول و خاطر شیر خدا بخست }}  
{{ب|دردا که نازپرور دامان فاطمه | پامال ناکسان شد و از خواب ناز جست }}  
{{ب|دردا که نازپرور دامان فاطمه | پامال ناکسان شد و از خواب ناز جست }}  
{{ب|پرسید نام او شه دین،گفت شمر شوم |گفتا بیا که وعده چنین بود از الست }}  
{{ب|پرسید نام او شه دین، گفت شمر شوم |گفتا بیا که وعده چنین بود از الست }}  
{{ب|آهسته زیر لب سخنى گفت شه بدو | گفتا بگو هر آن چه به دل آرزوت هست }}  
{{ب|آهسته زیر لب سخنى گفت شه بدو | گفتا بگو هر آن چه به دل آرزوت هست }}  
{{ب|گفتا چو پا به خون من خسته مى‌نهى | آبى به دست آر که تابم بشد ز دست }}  
{{ب|گفتا چو پا به خون من خسته مى‌نهى | آبى به دست آر که تابم بشد ز دست }}