Automoderated users، ربات‌ها، دیوان‌سالاران، checkuser، مدیران نظرات، مدیران رابط کاربری، Moderators، پنهانگران، مدیران
۴٬۰۱۷
ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
در اصطلاح، این کلمه به گفتن «انا للّه و انّا الیه راجعون» گفته مى‌شود (ما براى خدا و از سوى اوییم و به سوى او بازمى‌گردیم) و کسى که با مصیبتى یا خبر مرگى مواجه شود، آن را بر زبان جارى مى‌کند و با حکایت از اینکه بازگشت همه به سوى خداست، بر داغ خویش یا دیگرى تسکینى مى‌دهد. دربارۀ استرجاع هنگام مصیبت، احادیثى است. | در اصطلاح، این کلمه به گفتن «انا للّه و انّا الیه راجعون» گفته مى‌شود (ما براى خدا و از سوى اوییم و به سوى او بازمى‌گردیم) و کسى که با مصیبتى یا خبر مرگى مواجه شود، آن را بر زبان جارى مى‌کند و با حکایت از اینکه بازگشت همه به سوى خداست، بر داغ خویش یا دیگرى تسکینى مى‌دهد. دربارۀ استرجاع هنگام مصیبت، احادیثى است. | ||
{{جعبه نقل قول | {{جعبه نقل قول | ||
| خط ۲۳: | خط ۲۰: | ||
|شکل‌بندی منبع = | |شکل‌بندی منبع = | ||
}} | }} | ||
[[امام حسین (ع)]] بارها در طول راه [[کربلا]] و در خود کربلا و [[عاشورا]] این جمله را بر زبان راند. از جمله هنگام شنیدن خبر [[شهادت مسلم بن عقیل]] در [[منزلگاه زرود]]، و نیز شبى که در [[قصر بنى مقاتل]] منزل کرده بودند، [[على اکبر (ع)]] این جمله را مکرّر از پدر شنید. چون علّت آن را پرسید، [[سیّد الشهدا (ع)]] فرمود: | [[امام حسین (ع)]] بارها در طول راه [[کربلا]] و در خود کربلا و [[عاشورا]] این جمله را بر زبان راند. از جمله هنگام شنیدن خبر [[شهادت مسلم بن عقیل]] در [[منزلگاه زرود]]، و نیز شبى که در [[قصر بنى مقاتل]] منزل کرده بودند، [[على اکبر (ع)]] این جمله را مکرّر از پدر شنید. چون علّت آن را پرسید، [[سیّد الشهدا (ع)]] فرمود: | ||
| خط ۳۰: | خط ۲۵: | ||
در خواب دیدم که صدایى مى‌گوید:این قافله به سوى مرگ مى‌رود...<ref>''مقتل الحسین،مقرّم،ص 227،عوالم(امام حسین)،ص 230.''</ref> | در خواب دیدم که صدایى مى‌گوید:این قافله به سوى مرگ مى‌رود...<ref>''مقتل الحسین،مقرّم،ص 227،عوالم(امام حسین)،ص 230.''</ref> | ||
پیش از آن در مدینه نیز هنگام گفتگو با [[مروان حکم]]، امام حسین (ع) ضمن بیان فاجعه بار بودن خلافت یزید، «انّا لله و انّا الیه راجعون» گفت. <ref>''عوالم،ص 175.''</ref> | |||
این اعتقاد، یعنى «از اویى و به سوى اویى» هم زندگى را بر انسان آسان مى‌سازد و از بند تعلّقات مى‌رهاند، هم مرگ را هموار و پذیرفتنى مى‌کند و او را به منزلگاه ابدى مشتاق مى‌سازد و تنها نفس‌هاى مطمئنّه در برابر مصیبتها و داغ شهیدان، آرامش دارند مرگ را کوچیدن به خانۀ همیشگى و جوار خدا مى‌دانند. | این اعتقاد، یعنى «از اویى و به سوى اویى» هم زندگى را بر انسان آسان مى‌سازد و از بند تعلّقات مى‌رهاند، هم مرگ را هموار و پذیرفتنى مى‌کند و او را به منزلگاه ابدى مشتاق مى‌سازد و تنها نفس‌هاى مطمئنّه در برابر مصیبتها و داغ شهیدان، آرامش دارند مرگ را کوچیدن به خانۀ همیشگى و جوار خدا مى‌دانند. | ||