ابن هانی اندلسی‌: تفاوت میان نسخه‌ها

ابن هانی اندلسی‌ (ویرایش)

نسخهٔ ‏۲۰ ژوئن ۲۰۱۷، ساعت ۱۶:۲۶

۱٬۸۹۷ بایت اضافه‌شده ، ‏۲۰ ژوئن ۲۰۱۷

جز

بدون خلاصۀ ویرایش

T.ramezani

۱۰٬۰۷۲

ویرایش

@@ خط ۱: / خط ۱: @@
+{{جعبه اطلاعات شاعر و نویسنده
+| نام                    = ابن هانی اندلسی‌
+| تصویر                  =
+| توضیح تصویر            =
+| نام اصلی               =
+| زمینه فعالیت           =
+| ملیت                   =
+| تاریخ تولد             = 320 یا 326 هجری
+| محل تولد                = قرطبه یا اشبیلیه
+| والدین                 =
+| تاریخ مرگ              = 24 رجب سال 362 هجری
+| محل مرگ                 =
+| علت مرگ                 = به علت نامعلومی در سن 36 سالگی به قتل رسید
+| محل زندگی               =
+| مختصات محل زندگی         =
+| مدفن                   =
+|مذهب                   = شیعی اسماعیلی
+|در زمان حکومت           =
+|اتفاقات مهم             =
+| نام دیگر               =
+|لقب                     =
+|بنیانگذار               =
+| پیشه                   = شاعر
+| سال‌های نویسندگی        =
+|سبک نوشتاری             =
+|کتاب‌ها                 =
+|مقاله‌ها                =
+|نمایشنامه‌ها            =
+|فیلم‌نامه‌ها              =
+|دیوان اشعار             =
+|تخلص                    =
+|فیلم ساخته بر اساس اثر=
+| همسر                    =
+| شریک زندگی             =
+| فرزندان                =
+|تحصیلات                  =
+|دانشگاه                =
+|حوزه                   =
+|شاگرد                  =
+|استاد                  =
+|علت شهرت               =
+| تأثیرگذاشته بر         =
+| تأثیرپذیرفته از         =
+| وب‌گاه                  =
+|گفتاورد                =
+|امضا                  =
+}}
 ابو القاسم یا ابو الحسن، محمّد بن هانی بن محمّد بن سعدون اندلسی از اعقاب مهلب بن ابی صفره،<ref> مهلب: (م 83 ه) فاتح خراسان و هند بود.</ref> شاعر بزرگ شیعی مغرب است. پدرش اهل یکی از دهات مهدیه در تونس و مردی شاعر و اهل علم بود. او به اندلس منتقل شد. ابن هانی در شهر قرطبه یا اشبیلیه به سال 320 یا 326 هجری متولد شد و کودکی و سنین تحصیل را در قرطبه گذراند. آنگاه به اشبیلیه رفت و نزد حاکم آن شهر تقرب و محبوبیت بسیار یافت. اما به علت سخنان بی‌پروایش مردم او را ملحد خواندند و حاکم دوستانه او را بیرون کرد.