امام باره: تفاوت میان نسخه‌ها

امام باره (ویرایش)

نسخهٔ ‏۲۸ مهٔ ۲۰۱۷، ساعت ۱۴:۰۱

۵ بایت اضافه‌شده ، ‏۲۸ مهٔ ۲۰۱۷

جز

بدون خلاصۀ ویرایش

T.ramezani

۱۰٬۰۷۲

ویرایش

@@ خط ۱: / خط ۱: @@
-'''اِمام باره ''' یا امام بارا، به مفهوم «امام خانه»، بناهایی در سرزمین [[هند]] که [[شیعه|شیعیان]] برای برگزاری مراسم مذهبی خاص خود، در ماه [[محرم]]، در آنها گرد می‌آیند. در روزهای سوگواری غالباً مرسوم بوده است که امام‌باره را چراغان کنند. گاه در بیرون امام‌باره در گودالی آتش روشن می‌کنند تا نشانه آتش‌افروزی یزیدیان در خیمه‌گاه [[امام حسین]](ع) و یادآور ظلم آنان باشد. عبور از روی آتش (زغال‌های گداخته) با پای برهنه از جمله رسوم این سوگواری‌ها بوده است. نواب صفدر جنگ، فرمانروای ایالت اوده، نخستین امام‌باره را بنا نهاده است. '''امام‌باره آصف الدوله''' در لکهنو معتبرترین بنا از این نوع است.
+'''اِمام باره ''' یا امام بارا، به مفهوم «امام خانه»، بناهایی در سرزمین [[هند]] که [[شیعه|شیعیان]] برای برگزاری مراسم مذهبی خاص خود، در ماه [[محرم]]، در آنها گرد می‌آیند. در روزهای سوگواری غالباً مرسوم بوده است که امام‌باره را چراغان کنند. گاه در بیرون امام‌باره در گودالی آتش روشن می‌کنند تا نشانه آتش‌افروزی یزیدیان در خیمه‌گاه امام حسین (ع) و یادآور ظلم آنان باشد. عبور از روی آتش (زغال‌های گداخته) با پای برهنه از جمله رسوم این سوگواری‌ها بوده است. نواب صفدر جنگ، فرمانروای ایالت اوده، نخستین امام‌باره را بنا نهاده است. '''امام‌باره آصف الدوله''' در لکهنو معتبرترین بنا از این نوع است.
 ==مؤسس امام‌باره==
 امام‌باره‌گاه به نام‌هایی چون [[خانقاه]] نیز خوانده می‌شود، چنانکه [[حسینیه|حسینیه‌ها]] را در جنوب هند عاشورخانه می‌نامند. نخستین بار نواب صفدر جنگ (د 1167ق /1754م )، فرمانروای ایالت اوده، در [[دهلی]] ساختمانی برای برگزاری مراسم عزاداری محرم بنا نهاد که می‌توان آن را نخستین نمونه امام‌باره دانست.<ref>نک: دهلوی، ج1، ص222؛ کول، 95 ؛ 2.EI</ref>
@@ خط ۲۱: / خط ۲۱: @@
 [[پرونده:امام باره‌ی آصف الدوله.jpg|بندانگشتی|امام‌باره‌ی آصف الدوله - لکهنو (شمال هند)]]