امام باره: تفاوت میان نسخه‌ها

'''اِمام باره ''' یا امام بارا، به مفهوم «امام خانه»، بناهایی در سرزمین [[هند]] که [[شیعه|شیعیان]] برای برگزاری مراسم مذهبی خاص خود، در ماه [[محرم]]، در آنها گرد می‌آیند. در روزهای سوگواری غالباً مرسوم بوده است که امام‌باره را چراغان کنند. گاه در بیرون امام‌باره در گودالی آتش روشن می‌کنند تا نشانه آتش‌افروزی یزیدیان در خیمه‌گاه [[امام حسین]](ع) و یادآور ظلم آنان باشد. عبور از روی آتش (زغال‌های گداخته) با پای برهنه از جمله رسوم این سوگواری‌ها بوده است. نواب صفدر جنگ، فرمانروای ایالت اوده، نخستین امام‌باره را بنا نهاده است. '''امام‌باره آصف الدوله''' در لکهنو معتبرترین بنا از این نوع است.

==مؤسس امام‌باره==

امام‌باره شاه [[نجف]] در مُتی محل لکهنو نیز مقبره بانی آن را در خود دارد. گنبدخانه این امام‌باره محل برگزاری مراسم [[تعزیه]] است. بدین سان، مانند بسیاری از دیگر امام‌باره‌ها کارکردی چند گانه دارد.<ref>هالیستر، 159 ؛ داس،. 75 </ref>

==منابع==

{{عزاداری محرم}}

[[رده:بناهای مذهبی شیعیان]]

[[رده:مقاله‌های با درجه اهمیت ج]]