Automoderated users، رباتها، دیوانسالاران، checkuser، مدیران نظرات، مدیران رابط کاربری، Moderators، پنهانگران، مدیران
۴٬۰۱۷
ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
خط ۱: | خط ۱: | ||
از شاعران برجستۀ سبک هندی است. تبار او به شیخ زاهد گیلانی میرسید و اصالتا اهل لاهیجان بود. | |||
{{جعبه زندگینامه | {{جعبه زندگینامه | ||
|نام_شخص= حزین لاهیجی | |نام_شخص= حزین لاهیجی | ||
خط ۳۰: | خط ۳۱: | ||
==زندگینامه== | ==زندگینامه== | ||
در سال 1103 قمری در اصفهان به دنیا آمد. پدرش در زمان شاه سلیمان صفوی برای تحصیل به اصفهان رفت و حزین در دربار صفوی تحصیل کرد و پرورش یافت. حزین سفرهای بسیاری رفت و در اواخر عمر از ترس نادرشاه به هند گریخت و نوزده سال آخر عمر خود را در هند به سر برد. در آنجا به تعلیم و نشر معارف تشیع پرداخت. او علاوه بر تبحر در شاعری، در خوشنویسی هم دستی داشت و از جانورشناسی هم تا حدی مطلع بود. سرانجام حزین در سال 1181 ه.ق در بنارس درگذشت و در همان شهر به خاک سپرده شد. مقبرۀ او امروزه در شهر بنارس به صورت زیارتگاه درآمده است. | |||
حزین از معدود شاعرانی است که زندگی نامۀ خود را به رشته تحریر درآورده و امروزه این متن همراه با دیوان او چاپ شده است. همچنین تذکرهای از او باقی مانده که در آن به شرح احوال شعرا میپردازد. زبان نثر وی ساده و روان است. | حزین از معدود شاعرانی است که زندگی نامۀ خود را به رشته تحریر درآورده و امروزه این متن همراه با دیوان او چاپ شده است. همچنین تذکرهای از او باقی مانده که در آن به شرح احوال شعرا میپردازد. زبان نثر وی ساده و روان است. | ||
دیوانی از وی به یادگار مانده است. دیوان اشعار لاهیجی از قصاید، غزلیات، رباعیات، مثنویات، ساقینامه و قطعههای ادبی تشکیل شده است. | دیوانی از وی به یادگار مانده است. دیوان اشعار لاهیجی از قصاید، غزلیات، رباعیات، مثنویات، ساقینامه و قطعههای ادبی تشکیل شده است. |
ویرایش