صفحهٔ اصلی: تفاوت میان نسخه‌ها

۸۳ بایت حذف‌شده ،  ‏۱۷ آوریل ۲۰۲۲
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۸: خط ۸:
<div class="first-column-container">{{Featured Index
<div class="first-column-container">{{Featured Index
| imagesize = 300px
| imagesize = 300px
| text = حُرّ بن یزید بن ناجیه بن قَعنَب بن عَتّاب بن حارث بن عمرو بن همام، از تیره بنو ریاح بن یربوع بن حنظله یکی از تیره‌های قبیله تمیم است.  از این‌رو، وی را ریاحی، یربوعی، حَنظلی و تمیمی نیز خوانده‌اند. خاندان حُرّ در زمان جاهلیت و در دوره اسلام از بزرگان بودند.  جدش عَتّاب، در مقامی بود که پشت سر نعمان (پادشاه حیره) سوار می‌شد. پس از او فرزندانش قیس و قعنب همان موقعیت را یافتند.  از تاریخ تولد حُرّ اطلاع دقیقی در دست نیست. اگر گزارش‌های حاکی از حضور پسران وی در واقعه کربلا صحت داشته باشد، وی احتمالاً در سال‌های نخست هجری به دنیا آمده است.
| text = حُرّ بن یزید ریاحی، از تیره بنو ریاح بن یربوع بن حنظله یکی از تیره‌های قبیله تمیم است.  از این‌رو، وی را ریاحی، یربوعی، حَنظلی و تمیمی نیز خوانده‌اند. خاندان حُرّ در زمان جاهلیت و در دوره اسلام از بزرگان بودند.  جدش عَتّاب، در مقامی بود که پشت سر نعمان (پادشاه حیره) سوار می‌شد. پس از او فرزندانش قیس و قعنب همان موقعیت را یافتند.  از تاریخ تولد حُرّ اطلاع دقیقی در دست نیست. اگر گزارش‌های حاکی از حضور پسران وی در واقعه کربلا صحت داشته باشد، وی احتمالاً در سال‌های نخست هجری به دنیا آمده است.


درباره زندگی حُرّ اطلاعات اندکی وجود دارد. او در سال 60 هجری یکی از شناخته‌شده‌ترین جنگاوران کوفه بود.  اگرچه گفته شده که او صاحب شرطه عبیدالله بن زیاد حاکم کوفه بود،  اما به نظر می‌آید چنین چیزی صحت نداشته باشد. با این حال انتساب وی به فرماندهی بخشی از سپاه اعزامی عبیدالله بن زیاد که از قبایل تمیم و همدان بودند، برای مواجهه با امام حسین (ع)  و پایبندی‌اش به اجرای دقیق فرمان‌های حکومتی،  حضور او را به عنوان صاحب منصبی نظامی نه صاحب شرطه، در دستگاه حکومتی ابن زیاد تأیید می‌کند.
درباره زندگی حُرّ اطلاعات اندکی وجود دارد. او در سال 60 هجری یکی از شناخته‌شده‌ترین جنگاوران کوفه بود.  اگرچه گفته شده که او صاحب شرطه عبیدالله بن زیاد حاکم کوفه بود،  اما به نظر می‌آید چنین چیزی صحت نداشته باشد. با این حال انتساب وی به فرماندهی بخشی از سپاه اعزامی عبیدالله بن زیاد که از قبایل تمیم و همدان بودند، برای مواجهه با امام حسین (ع)  و پایبندی‌اش به اجرای دقیق فرمان‌های حکومتی،  حضور او را به عنوان صاحب منصبی نظامی نه صاحب شرطه، در دستگاه حکومتی ابن زیاد تأیید می‌کند.