۹٬۵۴۶
ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۲۱: | خط ۲۱: | ||
"شهید سنیان به دست کافران به [[شهادت]] می رسید و معمولا پیروز منسوب بود. یعنی جبهه ی او برنده ی نبرد بود و معمولا جمعیتی که او به آنان تعلق داشت در اکثریت بودند. ... اما شهیدان شیعیان و خوارج معمولا به دست اهل قبیله یعنی دیگر مسلمانان کشته می شوند و غالبا به طرف بازنده ی نبرد و به اقلیتی تحت ستم وابستگی داشتند."<ref>کتاب تاریخ اندیشه ی سیاسی در اسلام - پاتریشیا کرون - ۲۰۰۵.</ref> | "شهید سنیان به دست کافران به [[شهادت]] می رسید و معمولا پیروز منسوب بود. یعنی جبهه ی او برنده ی نبرد بود و معمولا جمعیتی که او به آنان تعلق داشت در اکثریت بودند. ... اما شهیدان شیعیان و خوارج معمولا به دست اهل قبیله یعنی دیگر مسلمانان کشته می شوند و غالبا به طرف بازنده ی نبرد و به اقلیتی تحت ستم وابستگی داشتند."<ref>کتاب تاریخ اندیشه ی سیاسی در اسلام - پاتریشیا کرون - ۲۰۰۵.</ref> | ||
از نظر وی در فرهنگ شیعیان امامیه، شهید در حقیقت قربانی جهانی اهریمنی است و مرگش حامل وجه تراژیک است. [[امام حسین(ع)]] نمونه ی عالی این مفهوم است که سرنوشت سوزناک او حسن عمیق اندوه، درد و دریغ پیروانش را بر می انگیزد و کسانی را که به یاری او نشتافته اند، دچار احساس گناه می کند.<ref>کتاب تراژدی جهان اسلام، محسن حسام مظاهری ، فصل سوم ، صفحه ۱۶۱۶</ref> | از نظر وی در فرهنگ شیعیان امامیه، شهید در حقیقت قربانی جهانی اهریمنی است و مرگش حامل وجه تراژیک است. [[امام حسین(ع)]] نمونه ی عالی این مفهوم است که سرنوشت سوزناک او حسن عمیق اندوه، درد و دریغ پیروانش را بر می انگیزد و کسانی را که به یاری او نشتافته اند، دچار احساس گناه می کند.<ref>کتاب تراژدی جهان اسلام، [[محسن حسام مظاهری]]، فصل سوم ، صفحه ۱۶۱۶</ref> | ||
==منبع== | ==منبع== | ||