۹٬۵۴۶
ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۲۴: | خط ۲۴: | ||
}} | }} | ||
'''تابوتْ‌گَرْدانی'''، به معنای حمل و گرداندن تابوت‌واره‌های تمثیلی به قصد تشییع نمادین پیکره شهیدان در آیین‌های سوگواری، از مراسم‌های نمایشی کهن است که بنا بر گزارش‌هایی، دست‌کم از قرن ۵ هجری قمری وارد سوگواری [[محرم]] [[عزادارى|عزاداری]] شیعیان نیز شده‌است. در عزاداری [[امام حسین (ع)]] تابوتی در [[دسته‌هاى عزادارى|دسته]]<nowiki/>های سوگواری حمل می‌شود که نماد [[شهدای کربلا|شهیدان کربلا]] است. این مراسم در هند، ایران، اندونزی و جزایر کارائیب و توباگو با تفاوت‌هایی برگزار می‌شود. شیعیان عراق در سالگرد [[شهادت]] امام علی(ع) در ۲۱ رمضان و شهادت امام کاظم (ع) در ۲۵ رجب تابوت نمادینی را حمل می‌کنند. | '''تابوتْ‌گَرْدانی'''، به معنای حمل و گرداندن [[تابوت واره|تابوت‌واره‌های]] تمثیلی به قصد تشییع نمادین پیکره شهیدان در آیین‌های سوگواری، از مراسم‌های نمایشی کهن است که بنا بر گزارش‌هایی، دست‌کم از قرن ۵ هجری قمری وارد سوگواری [[محرم]] [[عزادارى|عزاداری]] شیعیان نیز شده‌است. در عزاداری [[امام حسین (ع)]] تابوتی در [[دسته‌هاى عزادارى|دسته]]<nowiki/>های سوگواری حمل می‌شود که نماد [[شهدای کربلا|شهیدان کربلا]] است. این مراسم در هند، ایران، اندونزی و جزایر کارائیب و توباگو با تفاوت‌هایی برگزار می‌شود. شیعیان عراق در سالگرد [[شهادت]] امام علی(ع) در ۲۱ رمضان و شهادت امام کاظم (ع) در ۲۵ رجب تابوت نمادینی را حمل می‌کنند. | ||
==پیشینه تابوت‌گردانی== | ==پیشینه تابوت‌گردانی== | ||
تابوت‌گردانی در اقوام مختلف جهان، پیشینه گسترده‌ای دارد. به طور مثال ساختن تابوت‌های تمثیلی شهیدان و آیین حمل آنها در دسته‌های سوگواران در فرهنگ ایران وجود داشته‌است. بنابر روایت‌های تاریخی، مردم فرارود (ماوراءالنهر) از روزگاران کهن تا سده‌های نخستین دوره اسلامی، همه ساله در آیین یادمان سالمرگ [[سیاوش]]، قهرمان اسطوره‌ای ایران، شبیه پیکره او را می‌ساختند و در عماری یا محملی می‌نهادند و [[سینه‌زنی]]<nowiki/>سینه‌کوبان، بر سر زنان و [[نوحه‌خوانی]] نوحه‌خوانان در شهر می‌گرداندند.<ref>بلوکباشی، قالی‌شویان، ص67، نخل‌گردانی، ص13، 97</ref> | تابوت‌گردانی در اقوام مختلف جهان، پیشینه گسترده‌ای دارد. به طور مثال ساختن تابوت‌های تمثیلی شهیدان و آیین حمل آنها در دسته‌های سوگواران در فرهنگ ایران وجود داشته‌است. بنابر روایت‌های تاریخی، مردم فرارود (ماوراءالنهر) از روزگاران کهن تا سده‌های نخستین دوره اسلامی، همه ساله در آیین یادمان سالمرگ [[سیاوش]]، قهرمان اسطوره‌ای ایران، شبیه پیکره او را می‌ساختند و در عماری یا محملی می‌نهادند و [[سینه‌زنی]]<nowiki/>سینه‌کوبان، بر سر زنان و [[نوحه‌خوانی]] نوحه‌خوانان در شهر می‌گرداندند.<ref>بلوکباشی، قالی‌شویان، ص67، نخل‌گردانی، ص13، 97</ref> | ||