۹٬۵۴۶
ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
T.ramezani (بحث | مشارکتها) جزبدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۱۳: | خط ۱۳: | ||
مشهور است که در بازگشت از شام به عراق، اهل بیت (ع) از راهنمای قافله خواستند تا آن‌ها را از مسیر کربلا عبور دهد. وقتی به آن سرزمین رسیدند، مشاهده کردند که پیش از آنان جابر بن عبدالله انصاری نیز همراه عده‌ای از بنی‌هاشم به زیارت مرقد امام حسین (ع) آمده است. با پیوستن کاروان اهل بیت (ع) به جابر و همراهانش، جملگی در کربلا جمع شدند و به گریه و سوگواری و سینه‌زنی پرداختند. مجلس عزاداری تا چند روز ادامه داشت. همچنین، زمانی که کاروان اسرای اهل بیت (ع) از کربلا به حوالی مدینه رسید، «بشیر بن جذلم» به فرموده علی بن الحسین (ع) به شهر مدینه می‌رود تا خبر شهادت حسین بن علی (ع) و یاران و اهل بیتش را به مردم مدینه اعلان کند. پس از آنکه بشیر به شهر مدینه می‌رسد، وارد مسجد می‌شود و قصیده‌ای را با صدای محزون برای مردم می‌خواند. مردم با ناله و شیون و واویلا گویان به سوی کاروان اسرا که بیرون مدینه اتراق کرده بودند، می‌روند. همگی گرد حضرت سجاد (ع) حلقه می‌زنند و گریان و تسلیت‌گویان همراه ایشان به عزاداری می‌پردازند. سپس امام سخنرانی کوبنده‌ای ایراد می‌فرمایند و مردم به شدت گریه می‌کنند. پس از آن، اهل بیت (ع) همراه مردم وارد شهر می‌شوند و در آنجا هم مجلس سوگ و عزا برپا می‌دارند. <ref>همان، ص 265-267.</ref> همچنین در مقاتل الطالبین آمده است که ام البنین در بقیع به عزا می‌پرداختند. <ref>اصفهانی، 1372، ص 85. </ref> | مشهور است که در بازگشت از شام به عراق، اهل بیت (ع) از راهنمای قافله خواستند تا آن‌ها را از مسیر کربلا عبور دهد. وقتی به آن سرزمین رسیدند، مشاهده کردند که پیش از آنان جابر بن عبدالله انصاری نیز همراه عده‌ای از بنی‌هاشم به زیارت مرقد امام حسین (ع) آمده است. با پیوستن کاروان اهل بیت (ع) به جابر و همراهانش، جملگی در کربلا جمع شدند و به گریه و سوگواری و سینه‌زنی پرداختند. مجلس عزاداری تا چند روز ادامه داشت. همچنین، زمانی که کاروان اسرای اهل بیت (ع) از کربلا به حوالی مدینه رسید، «بشیر بن جذلم» به فرموده علی بن الحسین (ع) به شهر مدینه می‌رود تا خبر شهادت حسین بن علی (ع) و یاران و اهل بیتش را به مردم مدینه اعلان کند. پس از آنکه بشیر به شهر مدینه می‌رسد، وارد مسجد می‌شود و قصیده‌ای را با صدای محزون برای مردم می‌خواند. مردم با ناله و شیون و واویلا گویان به سوی کاروان اسرا که بیرون مدینه اتراق کرده بودند، می‌روند. همگی گرد حضرت سجاد (ع) حلقه می‌زنند و گریان و تسلیت‌گویان همراه ایشان به عزاداری می‌پردازند. سپس امام سخنرانی کوبنده‌ای ایراد می‌فرمایند و مردم به شدت گریه می‌کنند. پس از آن، اهل بیت (ع) همراه مردم وارد شهر می‌شوند و در آنجا هم مجلس سوگ و عزا برپا می‌دارند. <ref>همان، ص 265-267.</ref> همچنین در مقاتل الطالبین آمده است که ام البنین در بقیع به عزا می‌پرداختند. <ref>اصفهانی، 1372، ص 85. </ref> | ||
شاعران فارسی زبان تا اوایل سده چهارم به واسطه وجود حکومت‌های ظالم و عموماً دشمن اهل بیت، با وجود ارادت به اهل بیت، از بیم جان، تقیه پیشه کرده بودند و شعری نسرودند، اما با روی کار آمدن سلسله آل‌بویه، به ویژه ایام حکمرانی معزالدوله احمد بن بویه (320-356) بر عراق، خوزستان، فارس و کرمان، به واسطه ارادت این دودمان ایرانی نژاد به اهل بیت (ع)، ادبیات عاشورایی از نیمه دوم سده چهارم جان گرفت و جایگاهی والا به خود اختصاص داد. از همین رو، با روی کار آمدن آل‌بویه و برداشته شدن تقیه از شاعران، شاهد نمونه‌های ممتازی در رثای آل محمد (ص) و به ویژه واقعه عاشورا هستیم. <ref>شادکامی اوغانی در پایگاه اطلاع‌رسانی سازمان تبلیغات اسلامی. </ref> در ادامه به نمونه‌هایی از این نوع ادبیات اشاره می‌شود. | شاعران فارسی زبان تا اوایل سده چهارم به واسطه وجود حکومت‌های ظالم و عموماً دشمن اهل بیت، با وجود ارادت به اهل بیت، از بیم جان، تقیه پیشه کرده بودند و شعری نسرودند، اما با روی کار آمدن سلسله آل‌بویه، به ویژه ایام حکمرانی [[احمد بن بویه|معزالدوله احمد بن بویه]] (320-356) بر عراق، خوزستان، فارس و کرمان، به واسطه ارادت این دودمان ایرانی نژاد به اهل بیت (ع)، ادبیات عاشورایی از نیمه دوم سده چهارم جان گرفت و جایگاهی والا به خود اختصاص داد. از همین رو، با روی کار آمدن آل‌بویه و برداشته شدن تقیه از شاعران، شاهد نمونه‌های ممتازی در رثای آل محمد (ص) و به ویژه واقعه عاشورا هستیم. <ref>شادکامی اوغانی در پایگاه اطلاع‌رسانی سازمان تبلیغات اسلامی. </ref> در ادامه به نمونه‌هایی از این نوع ادبیات اشاره می‌شود. | ||
==مرثیه‌خوانی در دهه اول محرم== | ==مرثیه‌خوانی در دهه اول محرم== | ||