بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
'''طف''' سرزمینى است از نواحى [[کوفه]] در طریق دشت، که قتلگاه [[حسین بن على (ع)|حسین بن على(ع)]] در آن | '''طف''' سرزمینى است از نواحى [[کوفه]] در طریق دشت، که قتلگاه [[حسین بن على (ع)|حسین بن على(ع)]] در آن بوده‌است. | ||
== موقعیت جغرافیایی == | ==موقعیت جغرافیایی == | ||
از مکانهایی که اعراب از قدیم در نزدیک [[کربلا]] می‌شناختند «طف» است. یاقوت حموی گوید: «طف در لغت به معنای زمین‌های مشرف عربستان بر ریف (سرزمین سبز) عراق است. | |||
== دلیل نامگذاری == | |||
اصمعی گوید: «از آن رو طف نامیده شده که به ریف نزدیک است. | |||
در مجموع،به سرزمین کوفه و کربلا و آن | ابوسعید گوید: «طف نامیده شده چون بر عراق مشرف است. طف زمینی است از ناحیه [[کوفه]]<ref> لغت‌نامه،دهخدا.</ref> در راه خشکی که [[حسین بن على (ع)|حسین بن علی]] در آنجا کشته شد و آن سرزمین صحرایی است نزدیک ریف و چند چشمه آب در آن جاری است. از جمله: صید، قطقطانه، رهیمه، عین جمل و مانند اینها. این چشمه‌ها به ماموران پادگان‌های واقع در پشت خندق شاپور تعلق داشت.<ref>موسوعة العتبات المقدسه،ج 8،ص 19.</ref> ماموران این خندق را میان خود و اعراب و دیگران کنده بودند. چون [[روز ذی‌قار]] فرارسید و خداوند اعراب را به وسیله پیامبرش پیروزی بخشید. چند حلقه از آن چاه‌ها را پر کردند و برخی از آنها در دست ایرانیان باقی ماند. پس از هنگامی که مسلمانان به سوی حیره پیشروی کردند، ایرانیان همه آن چاه‌ها را که در دستشان بود، پر کردند و گریختند و آنها که در دست اعراب بود، باقی ماند. پس از آنکه [[قادسیه]] و مداین نیز فتح شد، زمین‌های این چشمه‌ها که ایرانیان از آنجا جلای وطن کردند، به دست مسلمانان افتاد.» | ||
در مجموع،به سرزمین کوفه و کربلا و آن مناطق، طف گفته مى‌شود و در ادبیات و آثار شعرى عرب و [[مرثیه|مراثى]] سیدالشهدا(ع) از«سرزمین طفّ»«روز طفّ»،«کشتگان طفّ»و «طفوف»بسیار یاد شده است و کنایه از همان کربلاست. ابودهبل جمحی در رثای امام حسین(ع) و یاران ایشان گوید: | |||
<br /> | |||
{| | |||
|مررت علی ابیات آل محمد | |||
| | |||
|فلم ارها امثالها یوم حلت | |||
|- | |||
|فلا یبعد الله الدیار و اهلها | |||
| | |||
|و ان اصبحت منهم برغمی تخلت | |||
|- | |||
|الا ان قتلی الطف من آل هاشم | |||
| | |||
|اذلت رقاب المسلمین فذلت<ref>این ابیات به [[سلیمان بن قته|سلیمان بن قته]] نیز نسبت داده شده است. ر. ک. بحارالانوار، ج ۴۵، ص ۲۴۴.</ref> | |||
|} | |||
بر خانه‌های خاندان محمد گذر کردم و آنها را همانند روزی که از آنجا کوچیدم، نیافتم. | |||
خداوند سرزمین (غم) را از اهل آن دور مکناد، گرچه به رغم میل من (این جدایی در اینجا اتفاق افتاده‌است) تهی گشته است. | |||
آگاه باشید که کشتگان [[بنی هاشم|خاندان هاشم]]، مسلمانان را خوار ساخت، پس خوار گشتند. | |||
در حدیث،از قول پیامبر خدا(ص) آمده است که فرزندم حسین، غریب و تشنه و تنها در سرزمین طفّ کشته خواهد شد: «ولدى الحسین یقتل بطفّ کربلا غریبا وحیدا عطشانا...» <ref>ناسخ التواریخ،ج 2،ص 185.</ref> | |||
==منبع== | ==منبع== | ||
*[http://opac.nlai.ir/opac-prod/search/briefListSearch.do?command=FULL_VIEW&id=559291&pageStatus=1&sortKeyValue1=sortkey_title&sortKeyValue2=sortkey_author جواد محدثی، فرهنگ عاشورا، قم، معارف، ج1، ص 272-273.] | *[http://opac.nlai.ir/opac-prod/search/briefListSearch.do?command=FULL_VIEW&id=559291&pageStatus=1&sortKeyValue1=sortkey_title&sortKeyValue2=sortkey_author جواد محدثی، فرهنگ عاشورا، قم، معارف، ج1، ص 272-273.] | ||
*[http://opac.nlai.ir/opac-prod/search/briefListSearch.do?command=FULL_VIEW&id=718063&pageStatus=1&sortKeyValue1=sortkey_title&sortKeyValue2=sortkey_author علی الشاوی، با کاوران حسینی از مدینه تا مدینه، ج 2، ص 24] | |||
==پی‌نوشت== | ==پی‌نوشت== | ||