فدایى مازندرانى: تفاوت میان نسخه‌ها

محمود فدایی در حدود سال‌های ۱۲۰۰ ه. ق در روستای تلاوک از بخش دودانگه‌ شهرستان ساری در استان مازندران متولد شد. تحصیلات اولیه را در زادگاه خود فرا گرفت سپس برای آموختن علوم دینی به شهر ساری و سپس قم رفت. فدایی با خاندان قاجار هم روزگار بود و در دوره حکومت فتحعلی شاه، محمدشاه و ناصرالدین شاه زندگی می‌کرده‌است. میرزا محمود به سبب زادگاهش به تلاوکی باز خوانده می‌شد و تخلصش «فدایی» است. به گفته فدایی مازندارنی، تخلصش را از زبان [[امام حسین(ع)]] در عالم رویا گرفته و در سراسر دیوانش به کار برده‌است و شعر زیر را در وصف این رویا سروده‌است:{{شعر}}

{{ب|از خون سرخ تازه جوانان سبز خط| روییده بود لاله در آن دشت جا به جا}}   

{{ب|ناگه سپاه ظلم به شه حمله‌ور شدند| افتاد نونهال ریاض على ز پا}}   

{{ب|ما را ز تن برید یکى ز آن سپاه| سر بگذاشتش به سینه ما از سر جفا}}   

{{ب|بودند آن دو سر به تبسم گشوده لب| چون غنچه‌اى که بشکفد از جنبش صبا}}   

===سایر اشعار===

{{شعر}}

{{ب| رخشنده گوهر صدف مصطفی، حسین‌|تابنده اختر فلک مرتضی، حسین  }}

{{پایان شعر}}

{{شعر}}

{{ب| فریاد از آن شبی که به فرداش شد شهید|سلطان دین حسین به کام دل یزید }}

{{پایان شعر}}

{{شعر}}

{{ب| بستند صف به عرصه‌ی میدان چو اشقیا|غُرّید طبل جنگ و غریوید کرّنا  }}